Εμπορικά Ακίνητα: Αυξάνεται η ανησυχία για την έκθεση των τραπεζών

Οι ευρωπαϊκές τράπεζες εμφανίζονται σε καλύτερη θέση από τις αντίστοιχες των ΗΠΑ για να αντιμετωπίσουν κάθε πίεση από εμπορικά ακίνητα μετά από άνοδο των επιτοκίων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Ευρώπη βρίσκεται εκτός της επικίνδυνης ζώνης σύμφωνα με ανάλυση που παρουσιάζει το Reuters.

Οι επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων, που εξακολουθούν να λειτουργούν μέσω του συστήματος, ακολουθούν μια πανδημία που πλήττει την κίνηση σε τοποθεσίες λιανικής πώλησης και δομικά αλλαγμένες συνήθειες εργασίας, με τα ποσοστά πληρότητας των γραφείων να είναι ακόμα κάτω από τα προ-COVID επίπεδα.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η άμεση έκθεση των τραπεζών σε εμπορικά ακίνητα (CRE) ήταν περίπου 6% των τραπεζικών δανείων κατά μέσο όρο στην Ευρώπη, έναντι περίπου 18% στις Ηνωμένες Πολιτείες πέρυσι, πράγμα που σημαίνει ότι η Ευρώπη φαίνεται λιγότερο ευάλωτη στους κινδύνους, λένε οι αναλυτές.
Οι σκανδιναβικές τράπεζες και οι γερμανικές τράπεζες που ειδικεύονται στο CRE θα μπορούσαν να είναι θύλακες αδυναμίας, ειδικά εάν προκύψουν συστημικοί κίνδυνοι, δήλωσε την Τετάρτη η Barclays.

Και παρόλο που ο κίνδυνος CRE δεν ήταν στην ατζέντα του ΔΝΤ της περασμένης εβδομάδας στην Ουάσιγκτον, η ανησυχία ήταν ορατή.

Η Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα τόνισε την ανάγκη «να παρακολουθούνται οι κίνδυνοι που μπορεί να κρύβονται , σε τράπεζες και μη τραπεζικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή σε τομείς όπως το CRE». Στην έκθεσή του για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, το ΔΝΤ σημείωσε αυξανόμενες ανησυχίες για το CRE δεδομένης της μεγάλης εξάρτησης από μικρότερες τράπεζες.

«Ακόμα και στην Ευρώπη τότε, μπορεί να υπάρχει σχετική ευπάθεια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αν και δεν έχει ακόμη εμφανιστεί ως σημαντική απειλή για τις τράπεζες», δήλωσε ο επικεφαλής οικονομολόγος ακινήτων της Capital Economics, Andrew Burrell, σημειώνοντας ότι οι αξίες των εμπορικών ακινήτων της ευρωζώνης αναμένεται να μειωθούν περίπου 20% προτού φτάσουν στο κάτω μέρος.

Το βασικό επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας εκτινάχθηκε στο 3% από -0,5% πριν από ένα χρόνο και κινείται προς τα πάνω.
Μια πρόσφατη παγκόσμια έρευνα επενδυτών της JP Morgan ανέφερε το CRE ως την πιο πιθανή αιτία της επόμενης κρίσης.

Στην Ευρώπη, όπου τα γραφεία αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς ακινήτων, οι γερμανικές και οι σκανδιναβικές τράπεζες που ήταν πιο εκτεθειμένες σε κατασκευαστικές και κτηματομεσιτικές δραστηριότητες θεωρήθηκαν ως εκείνες που πρέπει να παρακολουθούνται

Η Barclays είπε ότι εάν το CRE γινόταν μεγαλύτερος συστημικός κίνδυνος, οι σουηδικές τράπεζες θα μπορούσαν να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Ο δανεισμός από σουηδικές εταιρείες ακινήτων έχει εκτιναχθεί σε 2.300 δισεκατομμύρια σουηδικές κορώνες (223 δισεκατομμύρια δολάρια) το 2021 από 1.300 δισεκατομμύρια κορώνες το 2012.

Οι Γερμανοί εξειδικευμένοι δανειστές ακινήτων, όπως η Aareal Bank, η Deutsche Pfandbriefbank και το Berlin Hyp, έχουν μεγαλύτερη συγκέντρωση έκθεσης σε ακίνητα, πρόσθεσαν αναλυτές.

Οι αυστηρότεροι όροι χρηματοδότησης των τραπεζών ενισχύουν τις επιπτώσεις των υψηλότερων επιτοκίων, καθιστώντας την αναχρηματοδότηση πιο σκληρή τα επόμενα χρόνια, ανέφεραν οι αναλυτές.

Ο τραπεζικός επόπτης της ΕΚΤ πέρυσι διαπίστωσε «ελλείψεις» στις περισσότερες τράπεζες στον τρόπο με τον οποίο αξιολογούν την ικανότητα αποπληρωμής των μελλοντικών δανειοληπτών. Η CRE αντιπροσωπεύει έως και το 30% των μη εξυπηρετούμενων δανείων στις ευρωπαϊκές τράπεζες, ανέφερε.

Πιθανές εξαγορές από επενδυτικά κεφάλαια σε ακίνητα, που αποτελούν το 40% της αγοράς CRE της ευρωζώνης το 2022, έχοντας διπλασιαστεί σε διάστημα μιας δεκαετίας, σύμφωνα με την ΕΚΤ, ήταν μια άλλη ανησυχία.

Έχει προειδοποιήσει ότι «η αναγκαστική ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων ακινήτων για την κάλυψη των εξαγορών από επενδυτές μπορεί να οδηγήσει σε καθοδική πίεση στις τιμές CRE».

Η Blackstone μπλόκαρε πρόσφατα τις αναλήψεις από το καταπίστευμα εισοδήματος ακίνητης περιουσίας ύψους 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αφού αντιμετώπισε ένα σωρό αιτήματα εξαγοράς. Τα κεφάλαια ακίνητης περιουσίας ανοιχτού τύπου στη Βρετανία αγωνίστηκαν επίσης για να καλύψουν την ισχυρή ζήτηση για εξαγορές.