Μην ακούτε τα παπαγαλάκια

Αν αληθεύουν αυτά που διαδίδονται και έχουν υποβληθεί τέτοιου είδους προτάσεις, τότε σε περίπτωση υιοθέτησής τους, θα δούμε την με ταχύτατο βήμα επιστροφή σε μεθόδους του παρελθόντος που το σύνολο των συνεπών πολιτών και επιχειρήσεων σε αυτή τη χώρα δεν θέλει να επαναληφθούν. Οι περαιώσεις μπορεί να αποφέρουν προσωρινά κάποια έσοδα στα κρατικά ταμεία αλλά ουσιαστικά είναι αρπαχτές οι οποίες επιβραβεύουν όμως τους ασυνεπείς και τους κατ’ επάγγελμα και κατ’ εξακολούθηση παραβάτες της φορολογικής νομοθεσίας. Πως μπορεί να εμπεδωθεί φορολογική συνείδηση σε αυτή τη χώρα όταν μέχρι πριν λίγα χρόνια κάθε λίγο και λιγάκι είχαμε περαιώσεις; Πως είναι δυνατόν από τη μια μεριά η πολιτεία να ζητάει από τους πολίτες και τις επιχειρήσεις να είναι απόλυτα συνεπείς με τις φορολογικές τους υποχρεώσεις και από την άλλη να έχει έστω και σαν σκέψη να «αμνηστεύσει» όλους όσους έχουν αναγάγει την παραβατική συμπεριφορά σε πρωταθλητισμό; Όλοι γνωρίζουμε ότι αντί να έχουν αποκτήσει φορολογική συνείδηση όλοι αυτοί που παλαιότερα είχαν επωφεληθεί με τις κάθε είδους περαιώσεις, συνέχισαν να κρατούν την ίδια βαθύτατα αντικοινωνική στάση τους αισθανόμενοι τη σιγουριά ότι σε λίγα πάλι χρόνια κάποια κυβέρνηση θα νομοθετήσει άλλη μια περαίωση, για τη βραχυπρόθεσμη τόνωση των κρατικών ταμείων, «δικαιώνοντας» τους.

Πως είναι δυνατόν να επιβιώσει ο συνεπής επαγγελματίας, φυσικό ή νομικό πρόσωπο που καταβάλει αυξημένο φόρο εισοδήματος, τέλος επιτηδεύματος, ειδικές εισφορές κ.λπ., όταν αυτός που φοροδιαφεύγει «καθαρίζει» με μια περαίωση; Μα φυσικά δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει ο συνεπής γιατί ο φοροδιαφεύγων έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα το οποίο δυστυχώς συνεχίζει και θα συνεχίζει να διατηρεί με κάθε εφαρμοζόμενη περαίωση ανέλεγκτων χρήσεων. Πως είναι δυνατόν να μην στραφεί σε παραβατική συμπεριφορά κάθε ένας πολίτης όταν δήλωσε όλα τα εισοδήματά του και κράτησε τις όποιες μικρές οι μεγάλες αποταμιεύσεις του στην Ελλάδα, εγκλωβιζόμενος το 2015 από τα capital controls κινδυνεύοντας ακόμα και με κούρεμα εάν δεν είχε επιτευχθεί συμφωνία με τους δανειστές, όταν θα δει αυτούς που μετέφεραν σωρηδόν χρήματα σε τράπεζες του εξωτερικού να καλούνται να «επαναπατρίσουν» τα κεφάλαια τους καταβάλλοντας ένα μικρό ποσό φόρου για όσα από αυτά δεν έχουν αποκτηθεί νόμιμα; Μα φυσικά θα εκφράσει ποικιλοτρόπως τη δυσαρέσκειά του με κύρια αντίδραση να προσπαθήσει, και θα το πετύχει, να αποκρύψει και αυτός ότι μπορεί αντιδρώντας με αυτόν τον μη δόκιμο τρόπο στην «αμνήστευση» όλων αυτών που επί σειρά ετών συνέβαλαν στο δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας.

Πιστεύω ότι, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών δεν θα λάβει σοβαρά υπόψη της τέτοιου είδους προτάσεις, αν υπάρχουν, γιατί έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι αυτές οι πρακτικές μπορεί να αποδώσουν ένα μικρό ή μεγάλο ποσό στα δημόσια ταμεία αλλά αυτό θα είναι προσωρινό ενώ η χώρα χρειάζεται έσοδα μόνιμου χαρακτήρα τα οποία μπορεί να τα αποκτήσει και να τα διατηρήσει αυξανόμενα, με τον εξορθολογισμό των συντελεστών στην άμεση και έμμεση φορολογία και την παράλληλη αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Οι κάθε είδους περαιώσεις - αμνηστεύσεις παραπέμπουν σε συνειδητή παραίτηση από την προσπάθεια καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, προσπάθεια που πρέπει να είναι συνεχής και εντεινόμενη.

Άλλα άρθρα του Γιώργου Κορομηλά στο fpress.gr

Χιονοστιβάδας η συνέχεια…

Παραεμπόριο, η χιονοστιβάδα που απειλεί την επιχειρηματικότητα και τα δημόσια έσοδα

Προαπαιτούμενο της ανάπτυξης οι ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις

Το έκτακτο κοινωνικό μέρισμα από μια άλλη οπτική….

Αίτια και συνέπειες της φοροδιαφυγής

Τεκμήρια διαβίωσης: κρατάει σαράντα χρόνια αυτή η κολόνια

38 φορολογικοί νόμοι, 183 άρθρα και 420 παράγραφοι σε πέντε χρόνια