Χιονοστιβάδας η συνέχεια…

Γεγονός το οποίο όλοι γνωρίζουν, αλλά μάλλον δεν γνωρίζουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό όσων υπέβαλαν δήλωση διακοπής δραστηριότητας τα τελευταία χρόνια, μέχρι και σήμερα, συνεχίζουν να ασκούν κάποιο επάγγελμα φορολογικά και ασφαλιστικά ανύπαρκτοι. Παραδείγματα πολλά, αφενός σε επαγγέλματα τα οποία δεν απαιτούν ιδιαίτερες επαγγελματικές εγκαταστάσεις τα οποία οι ασκούντες με μία τσάντα και τα σύνεργά τους συνεχίζουν να ασκούν αλλά και επαγγέλματα που ασκούνται σε χλιδάτες εγκαταστάσεις συνήθως σε διαμερίσματα, με κοινό παρονομαστή όλων αυτών την απόκτηση μαύρου χρήματος.

Ένα άλλο γεγονός το οποίο όλοι γνωρίζουν, αλλά μάλλον δεν γνωρίζουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, είναι το όργιο μαύρης – αδήλωτης εργασίας σε πολλές επιχειρηματικές δραστηριότητες. Αν πέσει «σύρμα» ότι κυκλοφοράει το ΣΕΠΕ σε μια πλατεία γεμάτη με καταστήματα υγειονομικού κατά κύριο λόγο ενδιαφέροντος, βλέπουμε την πλειοψηφία των εργαζομένων, που η ανεργία τους έχει καταστήσει θύματα των επιτήδειων «επιχειρηματιών» οι οποίοι τους εκμεταλλεύονται ασύστολα, είτε να βγαίνουν «βόλτα» στο δρόμο είτε να κάθονται παριστάνοντας τους πελάτες των καταστημάτων.

Ένα ακόμα γεγονός το οποίο όλοι γνωρίζουν, αλλά μάλλον δεν γνωρίζουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, είναι το τι γίνεται στην αγορά με τις αποδείξεις, ειδικά συναλλαγών που διενεργούνται με μετρητά Πόσες φορές σε κάποιο μαγαζί, που μπορεί να έχει γεμίσει και αδειάσει πάνω από τρεις φορές, όταν απαιτήσεις την απόδειξη και στη φέρουν βλέπεις αριθμό ημερήσιου δελτίου 2 ή 7 ή 10; Αληθεύει ή όχι ότι το καλοκαίρι σε πολλές περιοχές, τουριστικές ή μη τουριστικές, από τα 100 ευρώ που πέφτουν στην αγορά τα 70 είναι φορολογικώς ανύπαρκτα; Πολλοί «επιχειρηματίες», πολλές φορές και οn camera, έχουν παραδεχθεί ότι δεν εκδίδουν αποδείξεις με μόνιμη αιτιολογία την υπερφορολόγηση και το μόνο που δεν μας έχουν πει ακόμα είναι «αχ κακούργα κοινωνία, εσύ ευθύνεσαι…». Όλοι τους έχουμε ακούσει, είτε σε καθημερινές συναλλαγές μας είτε στην τηλεόραση σε διάφορα σχετικά με το θέμα αυτό ρεπορτάζ, οπότε γεννάται το ερώτημα, οι αρμόδιοι δεν συναλλάσσονται ή δεν παρακολουθούν τηλεόραση;

Οι ανωτέρω γνωστοί σε όλους εκτός των αρμοδίων παραβάτες της φορολογικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας προβάλουν ως «άλλοθι» για την παραβατική συμπεριφορά τους τις συνεχείς αυξήσεις στην άμεση και έμμεση φορολογία, άλλοθι που απλόχερα τους δίδεται για να συνεχίσουν να δηλώνουν όσο το δυνατόν πιο μικρό εισόδημα έτσι ώστε να καταβάλλουν τα μικρότερα ποσά σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Ειδικά με τις ασφαλιστικές εισφορές πολλοί παραδέχονται ότι, τώρα πλέον καταβάλλουν ελάχιστα ποσά σε σχέση με τα προ του νόμου Κατρούγκαλου χρόνια και ότι δεν έχουν σκοπό να καταβάλλουν περισσότερα.

Μέχρι πότε λοιπόν θα συνεχισθεί αυτή η κατάσταση; Πως θα αναζητηθούν τα έσοδα που σήμερα χάνονται από το όργιο της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής για να μειωθεί η φορολογική και η ασφαλιστική επιβάρυνση των συνειδητά συνεπών; Η απάντηση στα ερωτήματα αυτά είναι με την δημιουργία αντικρουόμενων συμφερόντων μεταξύ «επιχειρηματιών» και καταναλωτών, κάτι που έχει προταθεί από το Ι.Ο.ΦΟ.Μ. από το 2009 και απαιτεί μια πραγματικά ριζοσπαστικού χαρακτήρα φορολογική μεταρρύθμιση, την εντατικοποίηση των επιτόπιων προληπτικών φορολογικών και ασφαλιστικών ελέγχων, την αυστηροποίηση των κυρώσεων για τα αδικήματα της μη έκδοσης στοιχείων και της ανασφάλιστης εργασίας και την κατάργηση κάποιων δήθεν απλοποιήσεων που έχουν επιβάλει στους λογιστικούς κανόνες κάποιες συντεχνίες με αποτέλεσμα να καθίστανται δυσχερείς οι ελεγκτικές επαληθεύσεις.

Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι κάθε πολίτης πρέπει να μην καλύπτει αυτή τη συμπεριφορά, υποκύπτοντας στο δέλεαρ μιας έκπτωσης, γιατί θα κληθεί να καλύψει, όπως καλύπτει μέχρι σήμερα με τις απανωτές αυξήσεις στην άμεση και έμμεση φορολογία, τα ποσά που οικειοποιούνται όλοι όσοι έχουν αναγάγει τη φοροδιαφυγή σε εθνικό σπορ, δήθεν «επιχειρηματίες», αλεξιπτωτιστές πολλοί εξ αυτών που στήνουν μαγαζιά διενεργώντας αρπαχτές, καταστρατηγώντας κάθε φορολογική, εργατική και ασφαλιστική διάταξη, «ξυπνοπούλια» που πίνουν εις υγείαν των «κορόιδων» που έχουν όμως το θράσος να απαιτούν παροχές από την πολιτεία (πρωταθλητές στην απορρόφηση επιδομάτων – μερισμάτων κ.λπ.), ενώ ασελγούν κατ’ επάγγελμα και εξακολούθηση εις βάρος της. Πρέπει κάποια στιγμή να πάψουν να πληρώνουν τα μαλλιοκέφαλά τους οι συνεπείς, δηλαδή τα κορόιδα, για να ευημερούν τα λαμόγια και να πάψει το φαινόμενο της στοχοποίησης όσων με επώνυμες παρεμβάσεις αναδεικνύουν το πρόβλημα, συνήθως από άτομα που στα πλαίσια μιας ακατανόητης «συναδελφικότητας», αναλαμβάνουν το ρόλο αυτόκλητων υπερασπιστών των φορολογικά και ασφαλιστικά «απόρων», χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα με περίσσια υποκρισία.

*Ο κ. Γιώργος Κορομηλάς είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός, Συγγραφέας Λογιστικών και Φορολογικών βιβλίων και Εισηγητής Λογιστικών – Φορολογικών Σεμιναρίων με χιλιάδες ώρες διδακτικής εμπειρίας. Είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών, τ. μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Φοροτεχνικών Ελευθέρων Επαγγελματιών και έχει συμμετάσχει σε πολλές επιτροπές και νομοτεχνικές ομάδες εργασίας του Υπουργείου Οικονομικών.

Άλλα άρθρα του Γιώργου Κορομηλά στο fpress.gr

Παραεμπόριο, η χιονοστιβάδα που απειλεί την επιχειρηματικότητα και τα δημόσια έσοδα

Προαπαιτούμενο της ανάπτυξης οι ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις

Το έκτακτο κοινωνικό μέρισμα από μια άλλη οπτική….

Αίτια και συνέπειες της φοροδιαφυγής

Τεκμήρια διαβίωσης: κρατάει σαράντα χρόνια αυτή η κολόνια

38 φορολογικοί νόμοι, 183 άρθρα και 420 παράγραφοι σε πέντε χρόνια