Ο νέος ρόλο των ορκωτών και το κλειδί της επιτυχίας της Ryanair

Ζητά συνεχώς να ενημερώνεται για τις εξελίξεις σε λογιστικά πρότυπα ή παρεμφερή νομικά θέματα και το κυριότερο προσμένει από αυτό να μεταφέρει τις γνώσεις του, διεθνείς ή τοπικές, που θα βοηθήσουν την «επιχείρηση πελάτης», την οποία ο ορκωτός ελέγχει, να διαμορφώσει μια πιο ορθολογιστική και παραγωγική διαδικασία λειτουργίας, όπου είναι δυνατόν, που σαν αποτέλεσμα θα έχει την αύξηση της κερδοφορίας και την μείωση των κινδύνων που η συγκεκριμένη υπό εξέταση επιχείρηση υπόκεινται.

Ο ελεγκτής για να ικανοποιήσει τις προσδοκίες του πελάτη δεν πρέπει στον χρόνο που επενδύει να εστιάζει μόνο στις συνήθεις διαδικασίες ρουτίνας ενός έλεγχου των στοιχείων π.χ. ενός ισολογισμού που έχει συνταχθεί από την Διοίκηση. Θα πρέπει τουλάχιστον να συγκρίνει ( benchmark) τα διάφορα κονδύλια των οικονομικών καταστάσεων με αυτά των ανταγωνιστών ή του κλάδου που ανταποκρίνονται στο αντικείμενο των εργασιών του πελάτη του. Αυτό απαιτεί από τους ορκωτούς έρευνα και τεχνική βοήθεια ή προσπέλαση σε βάσεις δεδομένων έρευνας της αγοράς στην οποία ο πελάτης του λειτουργεί.

Ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης από τον προαναφερθέντα τρόπο είναι η χρήση αναλυτικών μοντέλων, όπως του Huurπου το 2009 έχει πρωτοδοκιμαστεί σε εταιρείες που είναι εγκατεστημένες στη βιομηχανική περιοχή γνώσεων αποκαλούμενη “Brainportregion’’ που ευρίσκεται στη νοτιανατολική μεριά της Ολλανδίας. Η ονομασία του μοντέλου προέρχεται από τις Ολλανδικές λέξεις ‘Huur’ (Ενοίκιο), ‘Afschriiijving’ (Αποσβέσεις) ‘Rente’ (τόκοι) και ‘Resultaat’ κέρδος σημαντικά μεταξύ άλλων στοιχεία κόστους και επιμέτρησης του κόστους και της παραγωγικότητας.

Η χρηματοοικονομική ανάλυση, με την χρήση του συγκεκριμένου μοντέλου, απαιτεί την ανακατάταξη (rearrangement) των στοιχείων ισολογισμού, δαπανών και εσόδων της κατάστασης αποτελεσμάτων, με στόχο την μέτρηση των αποτελεσμάτων βάσει της χρήσης των περιουσιακών στοιχείων ή υποχρεώσεων που χρησιμοποιούνται για να προσδιοριστούν τα κέρδη που εκπηγάζουν, στις πλείστες δε των περιπτώσεων τα αποτελέσματα καταλήγουν σε εκπληκτικές προοπτικές.

Πρόσθετα της παραπάνω ανάλυσης απαιτούν τον εννοιολογικό διαχωρισμό της υπό μελέτη εταιρείας μεταξύ της αποκαλούμενης συναλλακτικής περιοχής “transactionarea” (όπου εκτελούνται οι κύριες λειτουργίες) και της οργανωτικής περιοχής «organizationarea» δηλαδή της περιοχής που παρέχονται οι υποστηρικτικές λειτουργίες. Στο πλαίσιο της οργανωτικής αυτής δομής παρακολουθούνται οι επιμελητειακές κινήσεις (logisticmovements) μέσα στην υπό μελέτη και της παρακολούθησης της ταμιακής ροής από και εις τις συγκεκριμένες περιοχές για την αποτελεσματικότερη διαχείριση των διαθεσίμων ταμιακών πηγών..

Ο διαχωρισμός μεταξύ κυρίων και υποστηρικτικών λειτουργιών μιας επιχείρησης προσδιορίζει το πρόσθετο περιθώριο αξίας (valueaddedmargin) ως βασικό στοιχείο κλειδί σε μια επιχείρηση και εμφανίζει την διασύνδεση των επιχειρήσεων με τους προμηθευτές και τους πελάτες τους.

Η συναλλακτική περιοχή “transactionarea” αποτελεί τον χώρο συζήτησης θεμάτων όπως η στρατηγική θέση της επιχείρησης στη αλυσίδα προμηθειών (supplychain), στο έλεγχο αποθεμάτων (stockcontrol), μείωση του κύκλου σε χρόνο (cycletimereduction), κύκλο ταμιακής ρευστότητας (cashconversion) και μείωση των φθορών – απωλειών (reductionofwaste).

Στη οργανωτική περιοχή “organizationarea” εξετάζονται και εστιάζεται η προσοχή του ορκωτού λογιστή σε θέματα όπως μεταξύ άλλων είναι η παραγωγικότητα (productivity), η αυτοματοποίηση της παραγωγής (productionautomation), ρομποτική, εννοιολογικά θέματα μη ελεγχομένων ωρών (unmannedhours).

Σημειώνεται ότι οι δείκτες που προκύπτουν διαφέρουν από μία επιχείρηση σε άλλη σε αντίστοιχους κλάδους είναι όμως σημαντικοί γιατί με την εμπειρική έρευνα που εκτελεί ο ορκωτός ελεγκτής δημιουργεί κοινούς αποδεκτούς κανόνες (universalprinciples). Με βάσει τις έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί σε Ολλανδικές επιχείρησης το εργατικό δυναμικό (60%) αποτελεί το ανώτερο φυσικό ποσοστό κόστους και το κόστος κεφαλαιακών δαπανών (costofcapitalexpenditure) συν τις λοιπές δαπάνες ανέρχονται στο 20% της προστιθέμενης αξίας (valueadded).

Ως παράδειγμα του αποτελέσματος της χρήσης του μοντέλου, με την ανακατάταξη των στοιχείων δύο αεροπορικών εταιρειών σε μελέτη που έχει πραγματοποιηθεί στο παρελθόν (2009) είχε στοιχειοθετεί ότι η αεροπορική εταιρεία Ryanairείχε υψηλότερη παραγωγικότητα από την AirFranceKLMπου αιτιολογείται ότι η Ryanair:

• Κατά υπάλληλο της αναλογούν 9.679 ταξιδιώτες σε σύγκριση με 715 της AirFranceKLM
• Χαμηλότερες επιβαρύνσεις (less) λόγω της πολιτικής να έχει “συγκεκριμένες πτήσεις από συγκεκριμένα σημεία” (pointtopointroutes) αντίθετα με την AirFranceKLMμε μια διαφοροποιημένη πολιτική πτήσεων “από όπου σε όπου” (fromanywheretoeverywhere) και παρά το ίδιο ύψος δαπανών η διαφορά στο περιθώριο κερδών είναι πολύ μεγάλη.

Η προαναφερόμενη αναλυτική αυτή μεθοδολογία έχει βοηθήσει στην παρούσα ανάπτυξη της Ryanairέχει και πολλά άλλα σημαντικά στοιχεία που ο χώρος δεν μας το επιτρέπει να τα αναλύσουμε.

Το μοντέλο ανάλυσης ΗΑRR@model έχει αναπτυχθεί από το υπεύθυνο συνεταίρο κύριο PaulMenckeEmail: mencke@govers.nl της Ολλανδικής συνδεδεμένης εταιρείας στο δίκτυο της UHY.

Ο Γιάγκος Χαραλάμπους είναι Ελεύθερος επαγγελματίας, Τεχνικός Σύμβουλος της UHYAxon – Ορκωτοί Ελεγκτές, πρώην Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και KPMG. ΕίναιμέλοςτουΣυνδέσμουΟρκωτώνΛογιστών - Αγγλίας (Association of Chartered Certified Accountants - UK). Είναι Ορκωτός ελεγκτής, μέλος τουΣΕΛΚ