Η εξυγίανση των επιχειρήσεων σκοντάφτει στους … δικαστές

θα περίμενε κάποιος να γίνουν κινήσεις αναδιάρθρωσης και να εξυγιανθούν οι επιχειρήσεις που έχουν τέτοια δυνατότητα. Όμως παρά το γεγονός ότι υπάρχουν εταιρίες του εξωτερικού, επενδυτικά χαρτοφυλάκια μακροπρόθεσμου χαρακτήρα αλλά και distress funds που επιθυμούν να αγοράσουν δάνεια σε discount εταιριών που μπορούν να αλλάξουν σελίδα συμφωνίες με τις τράπεζες δεν γίνονται. Ο λόγος δεν είναι ότι οι τραπεζίτες δεν θέλουν να κάνουν τέτοιες συμφωνίες καθώς αντιλαμβάνονται και οι ίδιοι ότι αν αφήσουν προβληματικές εταιρίες να πελαγοδρομούν και οι τράπεζες στο τέλος θα χάσουν όλα τα λεφτά που έχουν δανείσει αλλά και υγιείς επιχειρήσεις θα αποκτήσουν πρόβλημα λόγω του «αθέμιτου» ανταγωνισμού από τις εταιρίες που βρίσκονται στο κόκκινο και προβαίνουν σε κινήσεις απόγνωσης για να συνεχίσουν να λειτουργούν.
Το ζήτημα όμως είναι ότι οι τραπεζίτες δεν βάζουν την υπογραφή τους σε καμία συμφωνία καθώς φοβούνται ότι μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με δικαστικές περιπέτειες και να κατηγορηθούν για μη χρηστή διαχείριση των χρημάτων που έχουν δανείσει δεδομένου ότι το πλαίσιο αναδιάρθρωσης είναι απολύτως θολό.
Το ερώτημα όμως είναι αν μπορεί μια οικονομία που δείχνει τάσεις ανάκαμψης να είναι δέσμια τέτοιων στρεβλώσεων και κυνηγιού μαγισσών.
ΝΙΚ