Το ΔΝΤ, η … ύπουλη έκθεση για την ελληνική οικονομία και οι αγορές  

Δημιουργεί πρόβλημα η «ύπουλη» έκθεση του Ταμείου, η οποία επί της ουσίας αμφισβητεί τη δυνατότητα επιβίωσης της ελληνικής οικονομίας μετά από 15- 20 χρόνια, «πατώντας» πάνω στις «χλωμές» επιδόσεις των προηγούμενων δεκαετιών; Δυναμιτίζει το σχεδιασμό των Ευρωπαίων για τη βιωσιμότητα του Χρέους, αμφισβητώντας έστω με διπλωματική γλώσσα τις βασικές παραδοχές για τα πλεονάσματα, το ΑΕΠ και το ύψος των επιτοκίων μεσομακροπρόθεσμα; Η απάντηση από το ίδιο στέλεχος είναι ότι ένα DSA- ακόμα κι αν πρόκειται για την Ανάλυση του ΔΝΤ- είναι απλώς ένα «εργαλείο», που εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς κι επ’ ουδενί μπορεί ή πρέπει να επηρεάζει ή πολύ περισσότερο να καθορίζει την οικονομική πολιτική μιας χώρας. Το πρόβλημα είναι αλλού κι έχει να κάνει με τη δυνατότητα της χώρας να αξιοποιήσει το παράθυρο ευκαιρίας, το momentum, έτσι ώστε να μην αυτοπαγιδευτεί στις ιδεοληψίες και στις αγκυλώσεις, που την κρατούν καθηλωμένη.

Όπως σημειώνουν πηγές, που παρακολουθούν από κοντά τις διεργασίες για το ελληνικό ζήτημα, το ΔΝΤ μέσα στα πολλά που αναφέρει στην έκθεση του και τα οποία θα μπορούσαν να αμφισβητηθούν, αναδεικνύει το βασικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας: τη δυναμική του ΑΕΠ. Τι επισημαίνει το Ταμείο; Ότι η γήρανση του πληθυσμού- άρα και η δραματική μείωση του εργατικού δυναμικού- σε συνδυασμό με τις «φτωχές» επιδόσεις διαχρονικά στο πεδίο της παραγωγικότητας, καθιστούν όνειρο απατηλό την επίτευξη μέσου ρυθμού ανάπτυξης 1% για τα επόμενα 50 χρόνια.

Το Ταμείο υποστηρίζει ότι ακόμα και μια επενδυτική «έκρηξη» τα επόμενα χρόνια δεν μπορούν να έχουν μακροπρόθεσμο θετικό αντίκτυπο, αν δεν συνοδευτούν από ένα- δύο άλλα… πραγματάκια: την αύξηση της απασχόλησης σε επίπεδα πάνω από το μέσο όρο της Ευρωζώνης και την αύξηση της παραγωγικότητας πάνω από τα ιστορικά επίπεδα της χώρας. Σε αυτό ακριβώς το σημείο παρεμβαίνουν οι ξένοι επενδυτές, οι οποίοι σύμφωνα με πληροφορίες έχουν μεταφέρει συγκεκριμένα μηνύματα όχι μόνο στο σημερινό οικονομικό επιτελείο αλλά και στο επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη, που θεωρούν ότι θα αναλάβει τα ηνία της χώρας.

Οι πληροφορίες του «MP» αναφέρουν ότι εκεί έξω υπάρχει ενδιαφέρον από funds που διαχειρίζονται 50- 100 δις ευρώ, γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα είναι «το τελευταίο recovery story της Ευρώπης». Φυσικά ουδείς είναι διατεθειμένος να ρίξει τα λεφτά του σε έναν τρύπιο κουβά, πόσο μάλλον να χρηματοδοτήσει κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις και περίεργα αναπτυξιακά πλάνα αμφιβόλου στόχευσης κι αποτελεσματικότητας. Αυτό που ζητάνε ή μάλλον απαιτούν οι ξένοι επενδυτές δεν είναι μεταρρυθμίσεις γενικώς κι αορίστως αλλά στοχευμένες (focus) παρεμβάσεις, σε συγκεκριμένους τομείς, που χαρακτηρίζονται ως win- win. Ποιοι είναι αυτοί; Ενέργεια, Τουρισμός, Logistics.

Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι στην παρούσα φάση- όπως άλλωστε συνέβη στην Πορτογαλία- η Ελλάδα προσελκύει το ενδιαφέρον distressed funds, δηλαδή επενδυτικών σχημάτων που αγοράζουν πολύ φτηνά προβληματικά περιουσιακά στοιχεία, τα «κομματιάζουν» ή τα αναδιαρθρώνουν κι εν συνεχεία τα πουλάνε, εξασφαλίζοντας αποδόσεις έως και 20%. Ωστόσο ακόμα κι αυτά τα funds στρέφουν το ενδιαφέρον τους σε συγκεκριμένα πεδία π.χ. ξενοδοχεία κι αυτό αναδεικνύει την ανάγκη ενός αυστηρά τεχνοκρατικού σχεδιασμού, που θα αναζητήσει τα πιο κατάλληλα και ελκυστικά θεσμικά πλαίσια π.χ. ειδικά φορολογικά καθεστώτα, προκειμένου αυτά τα κεφάλαια να «πέσουν» στην ελληνική οικονομία κι όχι αλλού. Μπορεί η σημερινή κυβέρνηση να κάνει αυτό το κρίσιμο βήμα, δηλαδή να αναζητήσει σε συνεργασία με εγχώριους και ξένους επενδυτές, τα αναγκαία νομοθετικά «εργαλεία»; Η άποψη των ίδιων πηγών είναι ότι με αυστηρά τεχνοκρατικά κριτήρια, η σημερινή κυβέρνηση πολύ απλά δεν μπορεί.

Αυτή τη στιγμή, στις μεγάλες επενδυτικές τράπεζες θεωρούν ότι οι κάλπες θα στηθούν το αργότερο ως το Μάιο κι αυτό το ενδεχόμενο- δηλαδή των πρόωρων εκλογών- δεν δείχνει να τους προβληματίζει, καθώς η διάδοχη κατάσταση, δηλαδή μια κυβέρνηση Ν.Δ., όχι μόνο δεν κρύβει εκπλήξεις- όπως συνέβη το 2015- αλλά αντιθέτως εκτιμάται ότι θα υπηρετήσει την ανάγκη στροφής της ελληνικής οικονομίας. Ποιος είναι ο κίνδυνος, το κακό σενάριο, που δεν φαίνεται να τους έχει απασχολήσει ακόμα; Το ενδεχόμενο πλειοψηφίας που δεν θα οδηγεί σε αυτοδυναμία, αλλά θα ανοίξει ένα κύκλο αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων, λόγω της απλής αναλογικής που θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές, με τεράστιους κινδύνους για την εύθραυστη ακόμα οικονομία.

Πηγή: Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας