Τρομάζει ο πληθωρισμός - Προβληματίζει η Γερμανία

Mε τα στοιχεία για τον πληθωρισμό Αυγούστου στην Γερμανία, που ανακοινώθηκαν χθες Τετάρτη να επιμένουν σε υψηλά επίπεδα δυσχεραίνει η προσπάθεια όσων μελών του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας υπεραμύνονταν της "παύσης" στην αύξηση των επιτοκίων.

Η χθεσινή συνεδρίαση στις ευρωπαϊκές αγορές επιφύλαξε την δυσάρεστη έκπληξη για τους μετριοπαθείς της ΕΚΤ, καθώς αρχικά τα στοιχεία για τον πληθωρισμό στην Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία αργότερα από την γερμανική στατιστική υπηρεσία μόνο ευοίωνα δεν ήταν.

Δεδομένου του μεγέθους του κρατιδίου- πληθυσμιακά το μεγαλύτερο, αντιπροσωπεύει δε το 22% του ΑΕΠ της Γερμανίας δλδ σχεδόν 1 τρισ.- και μόνο η ανακοίνωση ήταν αρκετή για να εκτιναχθεί η απόδοση του 10ετούς ομολόγου της χώρας στο 2,55% να πιεστούν στην πλειονότητα των άλλων μελών της ευρωζώνης πυροδοτώντας νέο γύρο ανησυχιών.

Σχεδόν αντανακλαστικά "τσίμπησε" η απόδοση των ομολόγων (όλων των χρονικών σειρών, από 2ετή έως 10ετή) όλων των οικονομιών του Νότου, με ενδεικτικό το 3,57% του ισπανικού, το 4,20% του ιταλικού, με εξαίρεση το ελληνικό 10ετές που διαμορφώθηκε στο 3,80% επιβεβαιώνοντας την καθοδική πορεία του κόστους δανεισμού για το ελληνικό Δημόσιο.

Είχε προηγηθεί η ανακοίνωση στοιχείων ΡΜΙ- με την γερμανική επιχειρηματική δραστηριότητα να συρρικνώνεται περισσότερο από το αναμενόμενο, με τους αναλυτές να ενισχύουν τα στοιχήματα τους όσον αφορά στην αύξηση των επιτοκίων από την ΕΚΤ. Επί της ουσίας, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης εμφανίζει όλο και περισσότερα στοιχεία επιβράδυνσης με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει και για την Φρανκφούρτη.

Μεταξύ σφύρας και άκμονος η επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας, θα αυξήσει κι άλλο τα επιτόκια όπως πιέζουν τα "γεράκια" ή θα κάνει μία "παύση"; και τα δύο ενδεχόμενα εναλλάσσονται (ως προς τις πιθανότητες) από μέρα σε μέρα, ενισχύοντας έτσι το επενδυτικό ρίσκο της ευρωζώνης (αποτυπώνεται καιρό τώρα στα ασφάλιστα CDS-εκροή κεφαλαίων- υποεπένδυση- ανησυχίες για αποβιομηχάνιση κ.α) καθιστώντας ακόμη πιο δυσχερή την θέση της Κριστίν Λαγκάρντ.

Σε αυτή την συγκυρία θεωρείται πλεονέκτημα τόσο για τα "δημόσια οικονομικά" της χώρας μας όσο για το χρηματοπιστωτικό σύστημα πως, η εξαίρεση συνεχίζει, μάλιστα "κλείνοντας" εχθές Πέμπτη και τον Αύγουστο. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, στο 8μηνο η τραπεζική πίστη παραμένει ανθεκτική, με ισχυρή καταθετική βάση- παρά τα...αστεία επιτόκια- προσβλέποντας στην εισροή κεφαλαίων από το Ταμείο Ανάκαμψης-Ανασυγκρότησης, που με την ανάλογη μόχλευση θα αποφέρουν σημαντικά έσοδα.

--- Είναι αυτή ακριβώς η συγκυρία, που επιδιώκουν να αξιοποιήσουν κυβέρνηση και τραπεζίτες προκειμένου να προχωρήσουν ακόμη περισσότερο προς την επενδυσιμότητα του κλάδου παράλληλα με την ουσιαστική συνδρομή του στην χρηματοδότηση της επιχειρηματικότητας, της πραγματικής οικονομίας.

Παράλληλα από την πλευρά του το οικονομικό επιτελείο προωθεί την διαμόρφωση ενός φιλικότερου προς τους δανειολήπτες πλαισίου λειτουργίας των εταιρειών διαχείρισης, ενώ δίνεται προσοχή στην σύνθεση των πλειστηριασμών που εκποιούνται (και όσων είναι προγραμματισμένοι για το υπόλοιπο του έτους).

Μέσα Σεπτεμβρίου εκτιμάται πως θα δοθεί στην διαβούλευση το νέο ν/σ για τους servicers, σχέδιο νόμου που θα εναρμονίζει την ελληνική με την κοινοτική νομοθεσία, θέτοντας σε νέες βάσεις στον τρόπο λειτουργίας τους. Ενας κώδικας δεοντολογίας που θα πρέπει να τηρείται και στο εγχώριο banking, θα αφορά δε στην σχέση εταιρείας-δανειολήπτη. Αρκετές οι καταγγελίες, περισσότερες οι περιπτώσεις (που δεν φτάνουν στην Αρχή) για ακραία συμπεριφορά ορισμένων διαχειριστών προς τους δανειολήπτες, με όποιο επιπλέον βάρος μπορεί να επιφέρει σε έναν επαγγελματία, σε έναν απλό ιδιώτη.

...και η πίεση από Μελόνι...

Από μία άποψη τόσο η Φρανκφούρτη, όσο η Αθήνα έχουν εύλογο συμφέρον να αμβλύνουν το όλο θέμα-και υπό την πίεση που ασκείται από τις τακτικές της Τζόρτζια Μελόνι, με την ιταλίδα πρωθυπουργό να προωθεί "διμερείς σχέσεις" εταιρείας διαχείρισης-δανειολήπτη με δυνατότητα επαναγοράς του δανείου σε εύλογα υψηλότερο τίμημα (αλλά πάντως όχι στα δυσθεώρητα που επικρατούν).

Δεδομένου του μεγέθους της Ιταλίας και των ιδιαιτεροτήτων της οι πρακτικές Μελόνι υποχρεώνουν την ΕΚΤ να ακολουθήσει πιο ευέλικτες τακτικές, όπου αυτό είναι εφικτό.