Η καταστροφή της μόρφωσης και της εκπαίδευσης στη Δύση

Ξεκινώντας από το κρίσιμο έτος 2000 και με κορύφωση την προεδρία Ομπάμα στις Ηνωμένες Πολιτείες, άρχισε μια κατακόρυφη παρακμή στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση της Δύσης, η οποία ξεκίνησε από τα αμερικανικά πανεπιστήμια, κυρίως τα αποκαλούμενα Ivy League, επεκτάθηκε στη Μεγάλη Βρετανία και αργά, αλλά σταθερά, διάβρωσε την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε όλο το μήκος και το πλάτος του δυτικού πολιτισμού. Η αποκαλούμενη αφύπνιση της πανεπιστημιούπολης βλάπτει την Αμερική σε όλο τον κόσμο. Δυστυχώς, επειδή το τι συμβαίνει στην Αμερική, έχει τρομακτικές επιπτώσεις σε όλο το δυτικό κόσμο, αυτό το γεγονός, δεν είναι κάτι απλό και στην περίπτωση που δεν αντιστραφεί, θα δημιουργήσει δυσμενείς επιπτώσεις, συμβάλλοντας περαιτέρω στην αποσύνθεση των δυτικών κοινωνιών.

Η προώθηση των φιλελεύθερων αξιών στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, ήταν για δεκαετίες η κεντρική αποστολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στις ΗΠΑ και κατ’ επέκταση σε όλα τα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα του δυτικού κόσμου. Σήμερα, δυστυχώς, όλο αυτό το εκπαιδευτικό οικοδόμημα, που τροφοδοτούσε τη Δύση και τις συμμαχικές προς αυτή χώρες σε όλο τον πλανήτη με άξια και μορφωμένα και ηθικά σωστά δομημένα στελέχη στο χώρο της πολιτικής, της οικονομίας και της κοινωνίας νοσεί σοβαρά έχοντας προσβληθεί από τον επικίνδυνο ιό της αχαλίνωτης παγκοσμιοποίησης, του politically correct και του woke culture (κουλτούρα της ακύρωσης).

Σήμερα, δυστυχώς, στη συντριπτική πλειοψηφία των ανώτερων και ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων των ΗΠΑ και της Δύσης ευρύτερα, επικρατεί ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ενθαρρύνει συστηματικά τους άπειρους νέους να αναλάβουν υπερβολικά επαχθές χρέος, που είναι ηθικά σπασμένο και η αποκατάστασή του θα απαιτήσει περισσότερη σκέψη και προσοχή.

Οι γραφειοκρατίες που επιδεικνύουν υπερευαισθησία σε θέματα που κυμαίνονται από τη χρήση αντωνυμίας και τις προειδοποιήσεις ενεργοποίησης, έως τις ουδέτερες ως προς το φύλο τουαλέτες, ενώ επιβαρύνουν τους μαθητές με δεκάδες χιλιάδες δολάρια, λίρες και ευρώ σε μη εξοφλητέο χρέος, απλά εκμεταλλεύονται τους μαθητές τους, δεν τους βοηθούν και σίγουρα δεν τους μορφώνουν.

Καθώς οι Αμερικανοί συζητούν την ανάγκη αντιμετώπισης ζητημάτων όπως η διόγκωση της γραφειοκρατίας, οι επιθέσεις στην πνευματική ποικιλομορφία, οι αμφιλεγόμενες πρακτικές εισαγωγής και το αυξανόμενο κόστος των διδάκτρων, πρέπει να θυμόμαστε ότι η κατάσταση της αμερικανικής ακαδημίας δεν είναι απλώς ένα εγχώριο ζήτημα. Από τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν Αμερικανοί ιεραπόστολοι στην Κίνα και αλλού άρχισαν να ενθαρρύνουν πολλά υποσχόμενους νέους να εγγραφούν σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, η αμερικανική ακαδημία ήταν μια ισχυρή δύναμη που διαμορφώνει τις παγκόσμιες αντιλήψεις για τις ΗΠΑ και την εμπλοκή τους με τον κόσμο, αλλά και το δυτικό κόσμο ευρύτερα.

Εκατομμύρια ξένοι φοιτητές έχουν φοιτήσει σε αμερικανικά κολέγια και πανεπιστήμια. Οι περισσότεροι επιστρέφουν στις πατρίδες τους ως επαγγελματίες ή στοχαστές με επιρροή διαμορφώνοντας τις αντιλήψεις των κοινωνιών τους για την Αμερική και τη Δύση, για τα επόμενα χρόνια.

Η αμερικανική – δυτική, τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει διαβρωθεί σε τέτοιο βαθμό που πλέον απειλεί ευθέως τη βιωσιμότητα του δυτικού κόσμου. Η συνεχιζόμενη απόκλιση από τα παραδοσιακά μέτρα αξίας και επίτευξης, από τις παραδοσιακές ηθικές και μορφωτικές αρχές, και από τις παραδοσιακές κοινωνικές βάσεις και ιδέες, απειλούν ευθέως τα θεμέλια και τη σταθερότητα του δυτικού και ελεύθερου κόσμου.

Δυστυχώς μαζί με το τρομακτικά πλέον υπερβολικό κόστος, η δήθεν αφύπνιση αμερικανικού τύπου έχει ανεπανόρθωτα τραγικές επιπτώσεις όσο αφορά τις δυτικές κοινωνίες. Η ιδέα να πληρώσει κανείς, 80.000 δολάρια σε ένα αμερικανικό ερευνητικό πανεπιστήμιο δεύτερης κατηγορίας όπου ο γιος αποφασίζει ότι είναι πραγματικά κόρη, δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ελκυστική για τους γονείς.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να υπάρχει σεβασμός στη διαφορετικότητα. Εκεί όμως που το πράγμα γίνεται επικίνδυνο και εξαιρετικά επιζήμιο είναι όταν αυτή η διαφορετικότητα δεν γίνεται απλά σεβαστή, αλλά επιβάλλεται και υπάρχει στρατηγική μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων για να επικρατήσει.

Η υποβάθμιση των ακαδημαϊκών προτύπων σε ορισμένα ιδρύματα και η πολιτικοποίηση της επιστήμης σε άλλα, είναι κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο και επιζήμιο για τη σταθερότητα και τη βιωσιμότητα των δυτικών κοινωνιών και του δυτικού πολιτισμού.

Η στρατηγική απαξίωσης της κλασσικής μόρφωσης, των αρχών, των ιδεών και των παραδόσεων που για χρόνια αποτέλεσαν τα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίχθηκε η φιλελεύθερη αστική δημοκρατία, ο δυτικός πολιτισμός και οι δυτικές κοινωνίες. Ο ακήρυχτος παγκόσμιος πλέον πόλεμος εναντίον όλων αυτών, είναι μια απειλή η οποία ξεπερνά τον Ψυχρό Πόλεμο, την διεθνή οικονομική κρίση και την υφιστάμενη ενεργειακή κρίση.

Η ιστορική παγκόσμια αποστολή του αμερικανικού πανεπιστημίου για δεκαετίες, ήταν να μοιραστεί τις αξίες της φιλελεύθερης κοινωνίας και της φιλελεύθερης εκπαίδευσης πέρα από τα εμπόδια της φυλής, του φύλου και της τάξης σε όλο τον κόσμο. Για περισσότερα από 150 χρόνια τα αμερικανικά πανεπιστήμια και κολέγια έχουν εκπαιδεύσει γενιές και γενιές διεθνών ηγετών στις αξίες της δημοκρατίας και στην ατμόσφαιρα της ελεύθερης συζήτησης ακόμη και των πιο αμφιλεγόμενων ιδεών. Αυτή η εμβάπτιση έχει κάνει περισσότερα για την προώθηση των αξιών της δημοκρατίας και της ανεκτικότητας παγκοσμίως από όλες τις προσπάθειες όλων των επαγγελματιών «υποστηρικτών της δημοκρατίας» σε όλες τις κυβερνητικές γραφειοκρατίες και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο.

Το κρίσιμο ερώτημα σήμερα είναι εάν μπορούν πλέον τα αμερικανικά και δυτικά πανεπιστήμια να εκπληρώσουν αυτή τη ζωτική παγκόσμια αποστολή; Η κατάρρευση της πνευματικής ποικιλομορφίας και τα στενά όρια της συζήτησης σε πάρα πολλές πανεπιστημιουπόλεις δεν φτωχοποιούν μόνο την εκπαίδευση των Αμερικανών φοιτητών. Τηλεγραφούν ένα μήνυμα προς τους ξένους φοιτητές που αντηχεί σε όλο τον κόσμο. Εάν ορισμένες ιδέες και συγκεκριμένα οι παραδοσιακές ηθικές και πνευματικές αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας και του δυτικού πολιτισμού, είναι πλέον «πολύ μισητές» ή «πολύ επικίνδυνες» για να συζητηθούν ανοιχτά και να διδαχθούν στην πανεπιστημιούπολη, τότε το αμερικανικό πείραμα δημοκρατικής αυτοδιοίκησης όχι μόνο έχει καταλήξει σε αποτυχία, αλλά αρχίζει να αποτελεί απειλή για την επιβίωση της Δύσης και του δυτικού πολιτισμού.

Οι αυταρχικές κυβερνήσεις δικαιολογούν τη λογοκρισία με το επιχείρημα ότι ορισμένες ιδέες είναι πολύ ενοχλητικές ή επιβλαβείς για να ακουστούν. Αυτές τις μέρες, πολλά αμερικανικά κολέγια διδάσκουν σε ξένους φοιτητές ότι ακόμη και στις ΗΠΑ αποδεχόμαστε την ανάγκη για πολιτικά επιβεβλημένα όρια στην ομιλία και τη σκέψη.

Είναι πραγματικά η καθοδήγηση των μελλοντικών παγκόσμιων ελίτ στη σημασία της κατάπνιξης της διαφωνίας και της δαιμονοποίησης των παραδοσιακών αξιών και ιδεών η αποστολή που πρέπει να προωθούν και να επιτελούν τα αμερικανικά και δυτικά πανεπιστήμια; Και πόσο επικίνδυνο είναι αυτό για το μέλλον και την επιβίωση της Δύσης και του δυτικού πολιτισμού;

Η κρίση που διέρχεται τα τελευταία χρόνια το δυτικό εκπαιδευτικό σύστημα, ειδικά στη μητρόπολη της Δύσης, την Αμερική, είναι κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο και οι επιπτώσεις του είναι και τείνουν να γίνουν θανάσιμη απειλή για τη σταθερότητα και την επιβίωση της Δύσης και του δυτικού πολιτισμού.

Η συστηματική πλέον καταστροφή και διαστρέβλωση της εκπαίδευσης και της μόρφωσης στη Δύση πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.

* Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Αναλυτής Διεθνών Σχέσεων, Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University, Μέλος του The International Institute for Strategic Studies, και επί σειρά ετών Ανταποκριτής στην Washington DC, διαπιστευμένος στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο

Πηγή: thepresident.gr