Τι σημαίνει στην πράξη το δικαίωμα μεταφοράς της άδειας αναψυχής έως την 31/03
Με το άρθρο 61 του ν. 4808/2021, επιτρέπεται για πρώτη φορά η μεταφορά της άδειας αναψυχής ενός εκάστου έτους στο πρώτο τρίμηνο του επόμενου ημερολογιακού έτους. Έτσι, αντί ένας εργαζόμενος να απουσιάσει από την εργασία του π.χ. από 01 έως 26 Ιουλίου 2021, θα μπορεί να απουσιάσει νομίμως το διάστημα 01 έως 26 Ιανουαρίου 2022 ή κάποιο άλλο διάστημα έως τις 31/03/2022 και αυτό θα θεωρηθεί ως η άδεια που δικαιούταν ο μισθωτός για το έτος 2021.
Είναι πιθανό, καθώς οι επιχειρήσεις εφαρμόζουν πρώτη φορά τον κανόνα αυτό, να υπάρχουν παρατυπίες στην εφαρμογή του, είτε εσκεμμένες είτε ακούσιες. Το πιο σημαντικό που πρέπει να γνωρίζει ο εργαζόμενος είναι ότι πρέπει να αιτηθεί εγγράφως τη χορήγηση από τον εργοδότη της άδειας αναψυχής, προκειμένου να δικαιούται σε περίπτωση μη χορήγησης της άδειας την 100% προσαύξηση επί του επιδόματος αδείας ( άρθρο 5§1 α.ν. 539/1945). Διαφορετικά, είναι δυνατόν να παρέλθει και η 31η Μαρτίου του 2022 και να μη δοθεί καθόλου η άδεια αναψυχής του έτους 2021 και ο εργαζόμενος να μη δικαιούται κάτι πέρα από τις αποδοχές και το επίδομα αδείας. Πάντως, για τα ποσά αυτά, η Εγκύκλιος υπ. Αρ. 64597- 03/09/2021 διευκρινίζει ότι η 31 Μαρτίου κάθε έτους αποτελεί πλέον τη δήλη ημέρα, μετά την πάροδο της οποίας καθίστανται ληξιπρόθεσμα και απαιτητά.
Κατά τα άλλα, παραμένουν σε ισχύ οι ρυθμίσεις για την άδεια αναψυχής που προβλέπουν ότι χορηγείται το αργότερο εντός διμήνου από την υποβολή αιτήματος από τον εργαζόμενο και ότι το μισό προσωπικό της επιχείρησης πρέπει να λάβει την άδεια το διάστημα από 01 Μαϊου έως 30 Σεπτεμβρίου κάθε έτους.
Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι από τις άδειες του ν. 4808/2021, η άδεια πατρότητας (άρθρο 27), η γονική άδεια ( άρθρο 28), η άδεια λόγω ασθένειας παιδιού ή εξαρτώμενου μέλους ( άρθρο 42) επιδέχονται τμηματική χορήγηση. Στις υπόλοιπες άδειες δεν προβλέπεται κατάτμηση, ούτε κατόπιν ειδικής συμφωνίας εργοδότη-εργαζομένου.
Ο Γιάννης Καρούζος είναι δικηγόρος-εργατολόγος. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών και Μεταπτυχιακός Διπλωματούχος της Σχολής Εργατικού και Συνδικαλιστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Τεργέστης στην Ιταλία, με ειδίκευση στο Εργατικό Δίκαιο, Εργασιακές Σχέσεις, Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο, Δίκαιο Κοινωνικής Ασφάλισης. Έχει πολύχρονη εμπειρία και πείρα συμβουλεύοντας δεκάδες Σωματεία Εργαζομένων και Επιχειρήσεις σε εργασιακά θέματα. Διατέλεσε Σύμβουλος σε τρία Υπουργεία της Ελληνικής Δημοκρατίας και υπήρξε επί έτη ενεργό μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Εργατικού Δικαίου και Κοινωνικής Ασφάλισης. Είναι Μεσολαβήτης, Μέλος του Σώματος Μεσολαβητών του Οργανισμού Μεσολάβησης Διαιτησίας (ΟΜΕΔ). Υπήρξε επίσης σύμβουλος στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της Ελλάδος (Ο.Κ.Ε). Δημοσιεύει άρθρα και μελέτες σε νομικά περιοδικά εργατικού δικαίου και εργασιακών σχέσεων και σε εφημερίδες.
Περισσότερα στην ιστοσελίδα https://dikigorosergatologos.gr