Η μεγάλη παρεξήγηση κρατικής διοίκησης και λογιστών

Την επόμενη μέρα με είχε κυριεύσει η θλίψη για πολλούς λόγους. Κυρίως, γιατί προσπαθώντας να προλάβω τις δηλωτικές υποχρεώσεις, δεν είχα καθόλου χρόνο να αποχαιρετίσω όπως θα ήθελα τον Μίκη Θεοδωράκη. Αναπόφευκτα σκεφτόμουν ότι δεν θα είχα χρόνο να θρηνήσω ούτε και χαμό δικό μου ανθρώπου ή αν το έκανα, τα πρόστιμα σε πελάτες μου θα έπεφταν βροχή και η επαγγελματική μου ζημιά θα ήταν ανυπολόγιστη. Ταυτόχρονα σκεφτόμουν το μεγαλείο της ζωής του Μίκη Θεοδωράκη που κατόρθωσε να συγχωρέσει ειλικρινά τους ίδιους του τους βασανιστές και πάντοτε έψαχνε πεδίο επικοινωνίας με όλους.

Θα πρέπει λοιπόν κι εμείς οι λογιστές να βρούμε τρόπο να εξηγήσουμε στην διοίκηση τα αυτονόητα. Θα πρέπει να το εξηγήσουμε με τέτοιον τρόπο που δεν θα μπορεί να παριστάνει ότι δεν τα καταλαβαίνει. Θα πρέπει να κάνουμε σαφές ότι κάτι πήγαινε πολύ στραβά με τις φορολογικές δηλώσεις ήδη και πριν την πανδημία. Τελικά η ψηφιοποίηση των δηλώσεων, όχι απλά δεν τις έκανε πιο εύκολες, αλλά έχει κάνει τους λογιστές να αναπολούμε τις χειρόγραφες διαδικασίες. Δεν είναι υπερβολικό. Με τις χειρόγραφες διαδικασίες τον Μάιο τελειώναμε τις δηλώσεις. Από το 2014 και μετά τελειώνουμε το νωρίτερο τον Ιούλιο και με πολύ περισσότερο άγχος.

Αυτό ήταν το πλαίσιο όταν μας χτύπησε η πανδημία. Ειλικρινά, θα πρέπει να εξηγήσουμε στην διοίκηση πόσο πολλαπλασιάστηκε ο όγκος εργασιών μας λόγω πανδημίας; Πόσο ανατράπηκε κάθε έννοια προγραμματισμού; Με πόση ταχύτητα θα έπρεπε να κατανοήσουμε και να εκτελέσουμε μέτρα για την επιβίωση των επιχειρήσεων, όπου το παραμικρό μας λάθος μπορεί να «σκότωνε» την επιχείρηση που δεν θα έπαιρνε την βοήθεια από δική μας παράλειψη;

Προφανώς ναι. Φαίνεται ότι η διοίκηση έχει χάσει τόσο πολύ την επαφή με την πραγματικότητα που δεν καταλαβαίνει τα προφανή. Γι’ αυτό δεν μπήκε στην διαδικασία να διευκολύνει την τρέχουσα δουλειά μας, ώστε να μπορούμε να εργαζόμαστε με περισσότερη αποδοτικότητα στα έκτακτα μέτρα λόγω πανδημίας. Κάτι που πληροφορούμαι ότι έγινε σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, με αναστολή προστίμων και γενναία επέκταση προθεσμιών. Έφτασε μάλιστα η ΑΑΔΕ σε σημείο να ανακοινώνει περιχαρής την Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου, ότι υποβλήθηκε αριθμός δηλώσεων ρεκόρ στο πιο σύντομο χρονικό διάστημα που έγινε ποτέ! Αντί να ντραπεί, το υπερηφανεύεται!

Δεν φτάνει όμως που υποχρεωνόμαστε να κάνουμε όλα τα έκτακτα λόγω covid χωρίς να διευκολύνονται όλα τα υπόλοιπα, ταυτόχρονα η διοίκηση μας καλεί να υλοποιήσουμε την μεγαλύτερη αλλαγή στην ιστορία την Ελληνικής φορολογίας. Αναφέρομαι στα My Data. Πρόκειται για ολέθριο σφάλμα να καλούμαστε να εφαρμόσουμε τα My Data, ενώ ακόμα δεν έχουμε τελειώσει με την πανδημία και χωρίς κατάλληλο χρόνο προετοιμασίας. Με την προχειρότητα ποτέ δεν γίνεται τίποτα καλό και δυστυχώς με την επιπολαιότητα με την οποία η διοίκηση αντιμετωπίζει τα πάντα, η προχειρότητα είναι ο μόνος τρόπος να κάνουμε δουλειά.

Προσπαθώ ειλικρινά να καταλάβω με ποιον τρόπο η διοίκηση οδηγείται σε αυτά τα χονδροειδή λάθη. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ, είναι αυτό που είχα ακούσει να περιγράφει ο κ. Παναγιώτης Καρκατσούλης, βαθύς γνώστης της δημόσιας διοίκησης, ο οποίος σε μια συνέντευξη στην κ. Βίδου στον ΣΚΑΙ είχε πει ότι στο Δημόσιο δεν υπάρχουν οργανογράμματα ώστε κάθε δημόσιος υπάλληλος να γνωρίζει τι πρέπει να κάνει ανά πάσα στιγμή, με αποτέλεσμα να κάθονται στα γραφεία τους αναμένοντας εντολές. Πραγματικά, έτσι φέρεται η διοίκηση σε εμάς τους λογιστές. Είναι λες και δεν έχουμε καμιά δουλειά να κάνουμε από το να περιμένουμε την διοίκηση να δώσει εντολές. Δεν καταλαβαίνει ότι οι όποιες οδηγίες δίνει θα πρέπει να εκτελεστούν σε ένα πρόγραμμα όπου ήδη οι τρέχουσες υποχρεώσεις καλύπτουν πλήρως τις εργάσιμες ώρες.

Μια άλλη μεγάλη παρεξήγηση είναι ότι η διοίκηση νομίζει ότι οι λογιστές θέλουμε τις παρατάσεις. Οι λογιστές αποστρεφόμαστε τις παρατάσεις. Για την δουλειά μας ο σωστός προγραμματισμός και η έγκαιρη διεκπεραίωση υποχρεώσεων, είναι το Α και το Ω. Το δυστύχημα είναι ότι οι παρατάσεις είναι επιβεβλημένες, γιατί η διοίκηση κάνει προγραμματισμό με ανεφάρμοστες προθεσμίες. Για να μην δίνονται παρατάσεις, θα πρέπει να καταπολεμηθεί η αιτία που τις καθιστά απαραίτητες. Η λογιστική δεν είναι πρωταθλητισμός. Οι προθεσμίες θα πρέπει να είναι τέτοιες ώστε να μπορούν να τις προλάβουν όλοι, ό,τι και αν συμβεί στην προσωπική τους ζωή. Δυστυχώς η διοίκηση νομίζει ότι αρκεί απλώς να μην δίνει παρατάσεις και όχι να κάνει τον απαραίτητο προγραμματισμό ώστε να μην είναι απαραίτητες.

Ο Αγαμέμνονας Σταυρόπουλος, Λογιστής - Φοροτεχνικός Α' τάξης είναι μέτοχος και υπεύθυνος λογιστής της εταιρείας New Accounts A.E."

Άλλα άρθρα του Αγαμέμνονα Σταυρόπουλου στο fpress.gr