Τι είναι το πλάνο εργασίας που ζητήθηκε από τις επιχειρήσεις
Ένα πρωτόγνωρο μέτρο για τον περιορισμό μετάδοσης του COVID-19, το οποίο εξαγγέλθηκε ως υποχρέωση τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, είναι η τήρηση πλάνου εργασίας, επί ποινή υψηλού διοικητικού προστίμου σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, και διοικητικών κυρώσεων σε δημόσιες υπηρεσίες.
Είναι εύλογο, ότι το εν λόγω μέτρο του πλάνου εργασίας, αποσκοπεί στη λειτουργία των εναπομεινάντων ανοικτών επιχειρήσεων και αντίστοιχα των δημόσιων υπηρεσιών μόνο με το αναγκαίο προς τούτο προσωπικό. Η εν λόγω μελέτη, θα αποτελεί εμπράκτως τη συμμόρφωση του εργοδότη με το υποχρεωτικό μέτρο της εξ αποστάσεως εργασίας, και εν γένει τήρησης των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας τόσο για το προσωπικό όσο και για το κοινό.
Μολονότι, το μέτρο έχει μόνον εξαγγελθεί στον ιδιωτικό τομέα και δεν έχει ακόμα τυποποιηθεί σε νόμο, οι κρατικοί έλεγχοι πραγματοποιούνται με συντονισμό, ενώ δεν είναι λίγα τα υψηλά πρόστιμα σε επιχειρήσεις, που δεν τηρούσαν το εν θέματι πλάνο. Δεν πρέπει όμως να παραλειφθεί το γεγονός ότι οι εργοδότες λόγω της καθυστερημένης νομοθέτησης του μέτρου, δεν διαθέτουν επαρκεί πληροφόρηση σχετικά, με το περιεχόμενο, τις λεπτομέρειες και τις θεματικές του πλάνου εργασίας.
Σημαντικές πληροφορίες αντλούμε τόσο από τον προστατευτικό σκοπό του μέτρου, όσο και από την από 13-11-2020 εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών, η οποία αναφερόμενη για την υποχρέωση τήρησης πλάνου εργασίας των δημόσιων υπηρεσιών, αναφέρει ότι κατά την κατάρτιση του πλάνου, πρέπει οπωσδήποτε να αναφέρονται οι κάτωθι κατηγορίες εργαζομένων:
Α) Οι εργαζόμενοι, που παρέχουν εξ αποστάσεως εργασίας. Οι εργαζόμενοι αυτής της κατηγορίας, πρέπει να καλύπτουν τουλάχιστον το ½ του συνόλου των εργαζομένων, που μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους με εξ αποστάσεως τηλεργασίας. Τεκμήριο δυνατότητας παροχής εξ αποστάσεως εργασίας, υπάρχει κατά την κοινή λογική και πείρα, όταν ο εργαζόμενος και κατά την αυτοπρόσωπη εργασία του κάνει χρήση τεχνολογικών μέσων (Η/Υ, Internet Κτλ).
Β) Οι εργαζόμενοι, που είναι το αναγκαίο προσωπικό για τη λειτουργία της επιχείρησης και ως εκ τούτου παρέχουν αυτοπρόσωπη εργασία, ανεξαρτήτως αν μπορούν ή δεν μπορούν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους με τηλεργασία.
Γ) Οι εργαζόμενοι, που απουσιάζουν σε νόμιμη άδεια (αναψυχής, αναρρωτική, λοχείας κτλ).
Δ) Οι εργαζόμενοι που αφενός δεν μπορούν από τη φύση των καθηκόντων τους να ασκήσουν τα τελευταία με εξ αποστάσεως εργασίας, αφετέρου δεν συγκαταλέγονται στο αναγκαίο προς λειτουργία προσωπικό. Οι εργαζόμενοι αυτής της κατηγορίας, είναι δυνατό να τοποθετηθούν προσωρινά σε άλλη θέση εργασίας, με διαφορετικά καθήκοντα κατά την άσκηση διευθυντικού δικαιώματος, μονομερώς, με απόφαση του εργοδότη τους. Στο δημόσιο τομέα δε, αναφέρεται ρητά ότι αυτοί οι εργαζόμενοι μπορούν να τεθούν σε εκ περιτροπής παροχή υπηρεσιών.
Ο Γιάννης Καρούζος είναι δικηγόρος-εργατολόγος. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών και Μεταπτυχιακός Διπλωματούχος της Σχολής Εργατικού και Συνδικαλιστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Τεργέστης στην Ιταλία, με ειδίκευση στο Εργατικό Δίκαιο, Εργασιακές Σχέσεις, Ευρωπαϊκό Εργατικό Δίκαιο, Δίκαιο Κοινωνικής Ασφάλισης. Έχει πολύχρονη εμπειρία και πείρα συμβουλεύοντας δεκάδες Σωματεία Εργαζομένων και Επιχειρήσεις σε εργασιακά θέματα. Διατέλεσε Σύμβουλος σε τρία Υπουργεία της Ελληνικής Δημοκρατίας και υπήρξε επί έτη ενεργό μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Εργατικού Δικαίου και Κοινωνικής Ασφάλισης. Είναι Μεσολαβήτης, Μέλος του Σώματος Μεσολαβητών του Οργανισμού Μεσολάβησης Διαιτησίας (ΟΜΕΔ). Υπήρξε επίσης σύμβουλος στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή της Ελλάδος (Ο.Κ.Ε). Δημοσιεύει άρθρα και μελέτες σε νομικά περιοδικά εργατικού δικαίου και εργασιακών σχέσεων και σε εφημερίδες.
Περισσότερα στην ιστοσελίδα https://dikigorosergatologos.gr