Οι παλινωδίες και ο εμπαιγμός του Υπουργείου Εργασίας και το ανέκδοτο με τη μισθοδοσία Μαρτίου
Εκδόθηκε το βράδυ της 4/5 η εγκύκλιος 17321/327/4.5.2020 του Υπουργείου Εργασίας η οποία δίνει λύσεις σε πολλά προβλήματα και ορίζει διαδικασίες για τον τρόπο αποζημίωσης των ειδικών κατηγοριών (οικοδόμοι, καλλιτέχνες, αποκλειστικές νοσοκόμες κλπ). Κι ενώ ήμουν έτοιμος να δώσω συγχαρητήρια και να φτιάχνω έναν πρακτικό οδηγό για όλους τους ενδιαφερόμενους, διάβασα μια φράση η οποία τίναξε τα πάντα στον αέρα.
Στην περίπτωση Δ του Κεφαλαίου Ι γράφει επί λέξει το εξής «Πληττόμενες επιχειρήσεις– εργοδότες που επιθυμούν να μεταβάλουν την ημερομηνία έναρξης ισχύος των αναστολών των συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων τους, σε περίπτωση που έχουν υποβάλει δήλωση αναστολής εντός του Μαρτίου, έχουν τη δυνατότητα με ορθή επανάληψη να επιλέξουν ως ημερομηνία έναρξης αναστολής των συμβάσεων εργασίας μεταξύ του διαστήματος από 21/3/2020 έως 31/3/2020, με σκοπό την υποχρεωτική ευθυγράμμιση με τα αντίστοιχα στοιχεία όπως δηλώνονται στην ΑΠΔ Μαρτίου 2020.»
Δηλαδή όσες επιχειρήσεις έκαναν την αίτηση μετά την 1η Απριλίου (και είναι οι συντριπτικά περισσότερες) τι θα κάνουν; Δεν θα μπορούν να επιλέξουν ως ημερομηνία έναρξης αναστολής μεταξύ του διαστήματος από 21/3 έως 31/3; Όλες οι αλλαγές που κάναμε στις μισθοδοσίες Μαρτίου και στον προγραμματισμό επανόδου των εργαζομένων, βασιζόμενοι στην απόφαση του Υπουργείου Εργασίας στις 29/4 ότι στην ΑΠΔ μηνός Μαρτίου θα μπορεί ο εργοδότης να δηλώνει την πραγματική ημέρα έναρξης της αναστολής, χωρίς να δεσμεύεται από την ημέρα υποβολής της αίτησης, θα πρέπει πάλι να τις αναιρέσουμε; Καταλαβαίνουν από το Υπουργείο Εργασίας ότι αυτό είναι ανέφικτο; Θυμούνται άραγε ότι οι αρχικές προθεσμίες υποβολής των αιτήσεων ήταν 31/3 για τις κλειστές επιχειρήσεις και 20/04 για τις πληττόμενες, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία των αιτήσεων για τις πληττόμενες να γίνουν μετά την 1η Απριλίου;
Είναι πραγματικά κρίμα μια εγκύκλιος που δίνει τόσες λύσεις, αντί να μας ανακουφίζει, να μας κάνει για άλλη μια φορά έξαλλους, να μας κάνει για άλλη μια φορά να χάνουμε τον ύπνο μας, να μας κάνει για άλλη μια φορά να αναρωτιόμαστε ποια είναι η σωστή συμβουλή προς τον πελάτη μας. Τι να κάνουμε; Να προσποιηθούμε ότι δεν είδαμε αυτή τη φράση; Να θεωρήσουμε ότι είναι απλά λανθασμένη διατύπωση, όπως είναι και το πιο λογικό; Και τι θα συμβεί αν τελικά το εννοούν; Τι συνέπειες θα έχουν οι πελάτες μας;
Να κάνουμε για τέταρτη (τουλάχιστον) φορά αλλαγή της Μισθοδοσίας Μαρτίου και του Δώρου Πάσχα; Αυτό είναι πρακτικά αδύνατο, δεν γίνεται η μισθοδοσία Μαρτίου να αλλάζει κάθε μέρα. Δεν μπορώ να πω σήμερα στον πελάτη που του εξηγούσα χθες ότι μπορεί τελικά να δηλωθεί επισήμως η πραγματική ημέρα έναρξης της αναστολής, ότι τελικά δεν γίνεται, γιατί έκανα την αίτηση 1η Απριλίου και όχι 31 Μαρτίου. Δεν μπορώ να ακολουθήσω τις παλινωδίες του Υπουργείου με τις συνεχείς αλλαγές, θίγεται η αξιοπρέπειά μου ως επαγγελματίας. Κι αν τελικά το κάνω, ποιος μου εγγυάται ότι αύριο δεν θα πει του Υπουργείο «συγγνώμη λάθος, την πραγματική ημερομηνία έναρξης της αναστολής μπορούν να την δηλώσουν και οι επιχειρήσεις που τις αρχικές αιτήσεις τις έκαναν τον Απρίλιο». Θυμίζω ότι αρχικά η μισθοδοσία Μαρτίου υπολογίστηκε βάσει της πραγματικής ημερομηνίας έναρξης της αναστολής, στη συνέχεια το Υπουργείο Εργασίας όρισε αυθαίρετα ως ημερομηνία έναρξης αναστολής την ημέρα υποβολής της αίτησης, στις 29/4 με την εγκύκλιο για την υποβολή της ΑΠΔ δόθηκε τελικά η δυνατότητα να επιλεγεί ως ημερομηνία έναρξης αναστολής η πραγματική ημερομηνία και η χθεσινοβραδινή εγκύκλιος περιορίζει την δυνατότητα αυτή μόνο για όσες επιχειρήσεις υπέβαλαν την αίτηση τον μήνα Μάρτιο.
Επισημαίνω σε όλα τα άλλα σημεία η εγκύκλιος δίνει λύσεις και μάλιστα για όσες επιχειρήσεις διόρθωσαν τον ΚΑΔ τους αναδρομικά, δίνει την δυνατότητα να επιλέξουν ως ημερομηνία έναρξης της αναστολής την 21η Μαρτίου. Οπότε η επίμαχη φράση που δημιουργεί όλο το πρόβλημα, αντιφάσκει με το πνεύμα που διακρίνει την εγκύκλιο σε όλα τα υπόλοιπα σημεία.
Η διόρθωση θα πρέπει να γίνει ΑΜΕΣΑ. Η κατάσταση με την μισθοδοσία Μαρτίου έχει καταντήσει ανέκδοτο. Οι λογιστές μέσα στην πανδημία νιώθουμε σαν χαμστεράκια που γυρνάμε μέσα σε ένα τροχό χωρίς κανένα νόημα.
"Ο Αγαμέμνονας Σταυρόπουλος, Λογιστής - Φοροτεχνικός Α' τάξης είναι μέτοχος και υπεύθυνος λογιστής της εταιρείας New Accounts A.E."