Ιστορική εμπορική συμφωνία της Ε.Ε. με τη Mercosur

H Ευρωπαϊκή Ενωση και πέντε χώρες της Νότιας Αμερικής κατέληξαν σε μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές συμφωνίες στον κόσμο, δημιουργώντας έναν ενιαίο εμπορικό χώρο που αφορά 780 εκατομμύρια ανθρώπους.

Η συμφωνία, που υπεγράφη μεταξύ της Ε.Ε. και των μελών της Mercosur (Αργεντινή, Βολιβία, Βραζιλία, Παραγουάη και Ουρουγουάη), ολοκληρώνει διαπραγματεύσεις 25 ετών.

Η συμφωνία επετεύχθη σε μια στιγμή που η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο απειλεί να οδηγήσει σε έναν πιο κατακερματισμένο παγκόσμιο οικονομικό χάρτη.

Η σημασία της συμφωνίας

Η συμφωνία περιλαμβάνει την κατάργηση δασμών σε προϊόντα όπως το κρέας, τα αυτοκίνητα, το κρασί και η σοκολάτα. Εάν επικυρωθεί, αναμένεται να εξοικονομήσει στις ευρωπαϊκές εταιρείες 4 δισ. ευρώ ετησίως από δασμούς εξαγωγών.

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε: «Η συμφωνία αυτή είναι η απάντησή μας στους ανέμους απομόνωσης και κατακερματισμού».

Παρά την αντίθεση της Γαλλίας, η οποία ανησυχεί για τις επιπτώσεις στους αγρότες, άλλες χώρες, όπως η Ισπανία και η Γερμανία, υποστηρίζουν τη συμφωνία λόγω των οικονομικών της πλεονεκτημάτων.

Η Mercosur βλέπει τη συμφωνία ως ευκαιρία να αυξήσει τις εξαγωγές κρέατος και βιομηχανικών προϊόντων στην Ευρώπη, ενώ για την Ε.Ε. η συμφωνία αποτελεί στρατηγική απάντηση στις πιθανές δασμολογικές πολιτικές του Τραμπ και στον αυξανόμενο ανταγωνισμό από την Κίνα.

Η συμφωνία είναι ιδιαίτερα επωφελής για μεγάλες ευρωπαϊκές βιομηχανίες, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία (BMW, Volkswagen, Peugeot), ο φαρμακευτικός κλάδος (Sanofi, Novartis) και ο τραπεζικός τομέας, που αποκτούν πρόσβαση σε νέες αγορές.

Η αντίσταση της Γαλλίας

Η Γαλλία αντιτίθεται σθεναρά στη συμφωνία, εκφράζοντας ανησυχίες για τους αγρότες και τη χρήση απαγορευμένων ορμονών και φυτοφαρμάκων στα εισαγόμενα τρόφιμα. Επιπλέον, περιβαλλοντικές οργανώσεις καταδικάζουν τη συμφωνία, υποστηρίζοντας ότι θα οδηγήσει σε περαιτέρω αποψίλωση του Αμαζονίου.

Η πολιτική κρίση στη Γαλλία, με την κυβέρνηση Μακρόν να βρίσκεται υπό πίεση, επιδεινώνει τις αντιδράσεις.

Η επιμονή της Ε.Ε. να προωθήσει τη συμφωνία χωρίς τη συγκατάθεση του Παρισιού τροφοδοτεί εσωτερικές αντιδράσεις και αυξάνει τη δημοτικότητα της Μαρίν Λεπέν, που επίσης αντιτίθεται στη συμφωνία.

Η συμφωνία σηματοδοτεί μια στροφή της Ε.Ε. προς τη διαφοροποίηση των εμπορικών της σχέσεων, ενισχύοντας τη θέση της ως παγκόσμιου υπέρμαχου του ελεύθερου εμπορίου. Ωστόσο, η επικύρωσή της αναμένεται να αποτελέσει πεδίο έντονων πολιτικών συγκρούσεων.