EY: Η εταιρική διακυβέρνηση ως καταλύτης δημιουργίας μακροπρόθεσμης αξίας

► Η εξέταση μη χρηματοοικονομικών παραμέτρων κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό των Διοικητικών Συμβουλίων, σύμφωνα με το 39% των στελεχών που παρακολούθησαν το webcast
► Το 28% των στελεχών που συμμετείχαν στην εκδήλωση, χρησιμοποιούν ελάχιστα ή και καθόλου μη χρηματοοικονομικούς δείκτες για τη μέτρηση και επικοινωνία του αντικτύπου της εταιρικής στρατηγικής

Ο ρόλος της εταιρικής διακυβέρνησης ως καταλύτης βιώσιμης ανάπτυξης και δημιουργίας μακροπρόθεσμης αξίας για τις επιχειρήσεις, αποτέλεσε το κεντρικό αντικείμενο της παρουσίασης του κ. Μιχάλη Πετροδασκαλάκη, Associate Partner στο Τμήμα Συμβουλευτικών Υπηρεσιών της EY Ελλάδος, στο πλαίσιο αποκλειστικού διαδικτυακού breakfast meeting, που διοργάνωσε το CEO Clubs Greece την Τρίτη 27 Απριλίου.
Την εκδήλωση, που παρακολούθησαν ανώτατα και ανώτερα στελέχη ελληνικών επιχειρήσεων, μέλη του CEO Clubs Greece, άνοιξαν με σύντομους χαιρετισμούς τους οι κ.κ. Γιώργος Σαγώνας, Γενικός Διευθυντής του CEO Clubs Greece και Παναγιώτης Παπάζογλου, Διευθύνων Σύμβουλος της EY Ελλάδος.

Στο κύριο μέρος της εκδήλωσης, ο κος Πετροδασκαλάκης εξήγησε ότι οι βασικοί στόχοι της εταιρικής διακυβέρνησης είναι η διαφάνεια και η πλήρης αποκάλυψη, η ευθύνη-λογοδοσία, η δίκαιη μεταχείριση των μετόχων, η αυτό-αξιολόγηση των επιχειρήσεων και η αύξηση του πλούτου των μετόχων.
Στη συνέχεια, παρέθεσε μερικά από τα οφέλη της εφαρμογής της, όπως η ευκολότερη πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές και η βελτίωση της εικόνας και της φήμης μιας επιχείρησης, παρατηρώντας ότι, «όσες από τις επιχειρήσεις εμφανίζουν αρτιότερη εικόνα εταιρικής διακυβέρνησης, γίνονται αυτομάτως πιο ελκυστικές».
Ένα από τα κυριότερα συμπεράσματα πρόσφατης παγκόσμιας έρευνας της EY για τη δημιουργία μακροπρόθεσμης εταιρικής αξίας και την εταιρική διακυβέρνηση, είναι ότι η πανδημία φαίνεται να ενίσχυσε τον ρόλο των ενδιαφερόμενων μερών (επενδυτές, πελάτες, εργαζόμενοι, κοινωνία, κ.α.) στη χάραξη των εταιρικών στρατηγικών για τη δημιουργία μακροπρόθεσμης αξίας, καθώς οι προσδοκίες για τον ρόλο των επιχειρήσεων σε θέματα περιβαλλοντικά και κοινωνικά, αυξάνονται. «Το σημαντικότερο όφελος από την υλοποίηση πρωτοβουλιών που δημιουργούν μακροπρόθεσμη αξία, είναι η δημιουργία εμπιστοσύνης, ειδικά σε μια περίοδο που η εμπιστοσύνη έναντι των θεσμών έχει φθίνουσα πορεία», παρατήρησε ο ομιλητής.

Όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο κος Πετροδασκαλάκης, οι επιχειρήσεις που προωθούν ένα σταθερό μήνυμα βιώσιμης ανάπτυξης, είναι περισσότερο πιθανό να προσελκύσουν επενδυτές με παρόμοια φιλοσοφία.
«Για να επιτευχθεί η μακροπρόθεσμη αξία, χρειάζεται οι πρακτικές και οι δομές εταιρικής διακυβέρνησης να εξεταστούν σε όλο το εύρος τους, ώστε να εξασφαλιστεί ότι ευθυγραμμίζονται με τους στόχους της εταιρικής στρατηγικής και βιώσιμης ανάπτυξης», εξήγησε ο ομιλητής. Υπάρχουν πέντε περιοχές εταιρικής διακυβέρνησης, κρίσιμες για την αντιμετώπιση και διαχείριση των προκλήσεων που επηρεάζουν τη μακροπρόθεσμη αξία: (1) τα χαρακτηριστικά της διοίκησης / του Διοικητικού Συμβουλίου (ΔΣ), (2) η διαχείριση κινδύνων, (3) τα σχήματα ανταμοιβής, (4) η συμμετοχή τρίτων μερών και (5) η αυθεντικότητα.
Συγκεκριμένα, ο κος Πετροδασκαλάκης εξήγησε ότι, για να εξασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη αξία, προϋπόθεση είναι η ανώτατη διοίκηση ή το ΔΣ να προάγουν και να υιοθετούν μια κουλτούρα και ένα σύστημα αξιών και συμπεριφορών, που έχουν ως στόχο τη μακροπρόθεσμη και βιώσιμη ανάπτυξη, προκρίνοντας την εμπιστοσύνη, την ειλικρίνεια και την ανοιχτή συζήτηση ως τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά.
Τα στελέχη που συμμετείχαν στο webcast, κλήθηκαν να μοιραστούν την άποψή τους μέσω σύντομων polls. Σύμφωνα με αυτά, τα τρία πιο σημαντικά χαρακτηριστικά για ένα ΔΣ όσον αφορά τη δημιουργία μακροπρόθεσμης αξίας, είναι: να εξετάζει και μη χρηματοοικονομικές παραμέτρους κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων ή άσκησης εποπτείας (39%), να αξιολογείται με βάση τη συνδρομή του στη δημιουργία μακροπρόθεσμης αξίας (35%) και να αναπτύσσει ανοικτές και ειλικρινείς σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τη διοίκηση (26%).
Όσον αφορά τη διαχείριση κινδύνων, ο ομιλητής εξήγησε ότι οι επιχειρήσεις χρειάζεται να βελτιώσουν τη διαδικασία αξιολόγησης κινδύνου, καθώς και να ενισχύσουν τις δεξιότητες της διοίκησης σε θέματα κινδύνου, ούτως ώστε να μπορεί να προβαίνει σε αξιόπιστες εκτιμήσεις που ενισχύουν την ανάληψη πρωτοβουλιών με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Σχετικά με τα σχήματα αποδοχών, αυτά θα πρέπει να σχεδιάζονται στη βάση ενός μείγματος βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων κινήτρων (“short game” και “long game”), ως επιβράβευση για τη δημιουργία βιώσιμης ανάπτυξης.

Ο ομιλητής στη συνέχεια στάθηκε στο ζήτημα της συμμετοχής των ενδιαφερομένων μερών, υπογραμμίζοντας τη σημασία της ένταξής τους και της εξασφάλισης της υποστήριξής τους. «Είναι σημαντικό, τόσο η διοίκηση, όσο και το ΔΣ, να δίνουν βήμα στα ενδιαφερόμενα μέρη, προκειμένου να είναι σε θέση να κατανοούν τι είναι σημαντικό και ποιες είναι οι βασικές ανάγκες τους», τόνισε, συμπληρώνοντας ότι «θα πρέπει να εισακούονται οι ανάγκες των τρίτων μερών και να αναπτύσσεται αυθεντική και ουσιαστική επικοινωνία».
Σημαντικός παράγοντας, τέλος, στη μέτρηση και επικοινωνία της μακροπρόθεσμης αξίας είναι η δημιουργία κουλτούρας που βασίζεται στην αυθεντικότητα και την υπευθυνότητα. Αυτό, συνεπάγεται μετρήσεις και τακτικές ενημερώσεις σχετικά με την μακροπρόθεσμη αξία, τόσο με χρηματοοικονομικούς, όσο και μη χρηματοοικονομικούς όρους.
Σύμφωνα με τα στελέχη που παρακολούθησαν το webcast, το 31% κάνουν συχνή χρήση μη χρηματοοικονομικών παραμέτρων για την υποβολή στοιχείων και αναφορών εκτός εταιρείας.

Επιπρόσθετα, το 24% ανέφεραν ότι χρησιμοποιούν πάντα μη χρηματοοικονομικές παραμέτρους για να αξιολογήσουν την απόδοση της διοίκησης και των εργαζομένων, καθώς και για την επικοινωνία του απολογισμού βιώσιμης ανάπτυξης σε επενδυτές (επίσης 24%). Αίσθηση προκαλεί, πάντως, το γεγονός ότι το 28% χρησιμοποιεί ελάχιστα, ή και καθόλου, μη χρηματοοικονομικούς δείκτες για τη μέτρηση και επικοινωνία του αντικτύπου της εταιρικής στρατηγικής.
Στην τελευταία ενότητα της παρουσίασης, ο κος Πετροδασκαλάκης ανέλυσε τις διατάξεις και τις προβλέψεις του πρόσφατου νόμου 4706/20 για την εταιρική διακυβέρνηση, σχολιάζοντας ότι, «η επικαιροποίηση άργησε, αλλά τουλάχιστον ήρθε, είναι σε καλή κατεύθυνση και, στην ουσία, προσπαθεί να ενισχύσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών σε ένα οργανωμένο σύστημα αγοράς».