Οι δύο μονομάχοι για το ΔΕΣΦΑ και οι εκκρεμότητες

Το πρώτο αφορά τα τέλη δικτύου και την απαίτηση των υποψήφιων επενδυτών για τη θεσμοθέτηση ενός σταθερού πλαισίου σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Το αίτημα εκπορεύεται κυρίως από το έλλειμμα εμπιστοσύνης της επενδυτικής πλευράς μετά τη νομοθετική παρέμβαση Σκουρλέτη στον προηγούμενο διαγωνισμό για την πώληση του ΔΕΣΦΑ και αποτελεί αυτή τη στιγμή αντικείμενο διαπραγματεύσεων με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ και τη ΡΑΕ που έχει εκ του νόμου την ευθύνη για την έγκριση των τιμολογίων του ΔΕΣΦΑ.

Το δεύτερο θέμα που εξακολουθεί να διχάζει επενδυτές και μετόχους είναι το δικαίωμα του αγοραστή να μεταβιβάσει το σύνολο ή μέρος του 66% που θα περάσει στον έλεγχό του.

Για τον ΔΕΣΦΑ, πρόκειται να καταθέσουν τις δεσμευτικές τους προσφορές οι δύο μονομάχοι για την απόκτηση του 66%. Από τη μία βρίσκεται η κοινοπραξία των Snam (Ιταλία), Enagás (Ισπανία), Fluxys (Βέλγιο), Gasunie (Ολλανδία), και από την άλλη, το ισπανο-ρουμανικό σχήμα Reganosa-Transgaz, ενισχυμένο από την τράπεζα EBRD στο ρόλο του χρηματοδότη.

Τόσο το Δημόσιο, όσο και τα ΕΛΠΕ, που διαθέτουν προς πώληση το 35% της συμμετοχής τους στον ΔΕΣΦΑ, έχουν θέσει ως κατώφλι τα 400 εκατ. ευρώ της Socar από τον προηγούμενο διαγωνισμό, ο οποίος τελικά είχε κηρυχθεί άγονος.