Κρίσιμες ώρες για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης

Πρώτιστος στόχος είναι να ξεκινήσει τη λειτουργία του το ζαχαρουργείο της Ορεστιάδας ώστε να συγκεντρωθούν τα τεύτλα που καλλιεργήθηκαν στους νομούς Έβρου και Ροδόπης. Ο σχεδιασμός προβλέπει ότι την ερχόμενη Κυριακή 5 Νοεμβρίου θα αρχίσει η περικοπή των τευτλών και εκτιμάται ότι από τις περίπου 17.000 στρέμματα που καλλιεργήθηκαν φέτος, αναμένεται να συγκομιστούν σχεδόν 100.000 τόνοι ζαχαρότευτλα και να παραχθούν 11.000 τόνοι ζάχαρης.

Στο «τιμόνι» της ΕΒΖ βρίσκεται πλέον ο πρώην επικεφαλής του Χρηματιστηρίου Αθηνών, καθηγητής Παναγιώτης Αλεξάκης. Μείζον θέμα θα αποτελέσει η πώληση των θυγατρικών της βιομηχανίας στη Σερβία.

Υπενθυμίζεται ότι ο διαγωνισμός για την πώληση των δύο θυγατρικών στον οποίο είχε πλειοδοτήσει ο Σέρβος Μίοντραγκ Κόστιτς με 60 εκατ. ευρώ κηρύχθηκε άγονος αφού η προηγούμενη διοίκηση δεν έβαζε την υπογραφή της για να ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Η προκήρυξη νέου διαγωνισμού είναι μία πιθανότητα. Όμως ο Σέρβος έχει αποχωρήσει οριστικά από τη διεκδίκηση, οι τιμές της ζάχαρης έχουν καταρρεύσει στα 350 ευρώ ο τόνος, νούμερο που βάζει μέσα και τις μονάδες της Σερβίας οι οποίες είχαν πολύ μικρότερο λειτουργικό κόστος από τη μητρική στην Ελλάδα και τέλος πρόκειται για μια χρονοβόρα διαδικασία την ώρα που η ΕΒΖ στην κυριολεξία δίνει μάχη με το χρόνο.

Τα ταμεία της είναι σχεδόν άδεια, οι χαμηλές τιμές ζάχαρης σύμφωνα με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις της δίνουν ζωή για περίπου πέντε μήνες, ενώ προς πώληση ποσότητες ζάχαρης έχουν ενεχυριαστεί από τη ΔΕΠΑ ώστε η τελευταία να προμηθεύει με φυσικό αέριο την ΕΒΖ.

Η Πειραιώς που είναι η βασική πιστώτρια να έχει διαμηνύσει πως δεν πρόκειται να χορηγήσει νέα κεφάλαια κίνησης εφόσον δεν πωληθούν οι μονάδες στη Σερβία και τον βασικό μέτοχο -τον εκκαθαριστή της Αγροτικής Τράπεζας- σε παθητικό ρόλο στην κυριολεξία αναζητείται ένα θαύμα για την ιστορική βιομηχανία της Βορείου Ελλάδος.