Ομόλογα: η ευκαιρία, το green bond και γιατί δεν...περπατάει το "λαϊκό"

Με την έκδοση της σειράς εντόκων, για 625 εκατ. σήμερα Τετάρτη θα επιβεβαιωθεί το θετικό rating του κρατικού χρέους, για ορισμένους πρόκριμα των αξιολογήσεων που έπονται τον Σεπτέμβριο. Με τιμές Τρίτης (17.00' ) το ελληνικό 10ετές ήταν στο 3,928% το αντίστοιχο ιταλικό ήταν στο 4,324%, το ισπανικό στο 3,695%, το πορτογαλικό στο 3,363% και στο 3,193% το γαλλικό, καταδεικνύοντας την σταθερή βελτίωση της "βαθμολογίας" του δημοσίου χρέους της χώρας έναντι σειράς άλλων χωρών-απλησίαστων σχετικά πρόσφατα. Την ίδια ώρα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού η άνοδος των αμερικανικών επιτοκίων σε υψηλά 16ετίας- με το 4,365% του US10Y να "ξυπνά" εφιάλτες της προ Lehman περιόδου, προβληματίζει για τον επιπλέον λόγο ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει στο επόμενο 3μηνο να δανειστούν πάνω από 1 τρισ.$ επιβαρύνοντας το κόστος χρηματοδότησης, συνακόλουθα διευρύνοντας το χάσμα του ελλείμματος.

Σε αυτή την συγκυρία η Αθήνα έχοντας "καλύψει τα νώτα της" (από τον Ιούνιο κιόλας), διαθέτοντας ένα "μαξιλάρι" 36-37 δισ. έχει προγραμματίσει άλλες 3 εκδόσεις: Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο. Στο ερώτημα πως θα μπορούσε να ενεργήσουν οικονομικό επιτελείο και ΟΔΔΗΧ εάν έχει προηγηθεί αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας στα 2 ραντεβού του Σεπτεμβρίου η απάντηση είναι...με μία κίνηση να ικανοποιήσουμε τους ξένους primary dealers, τα funds, εν γένει τους κατόχους "ελληνικού χρέους". Θυμίζουμε πως, στις 8 Σεπτεμβρίου βαθμολογούν οι Καναδοί της DBRS, στις 15 οι Αμερικανοί της αυστηρής Moody's, διάστημα που 9 Σεπτεμβρίου ο πρωθυπουργός εγκαινιάζει την ΔΕΘ και 14 η ΕΚΤ αποφασίζει για επιτόκια/ποσοτική σύσφιξη.

Για αυτό και στα επιτελεία της πλ. Συντάγματος και της Ομήρου είναι σε alert διαρκείας, ειδικότερα στα κεντρικά του ΟΔΔΗΧ που δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί πως το team δεν έκανε διακοπές φέτος. Ο λόγος οι ετοιμασίες εν όψει Σεπτεμβρίου (και συνέχειας μέχρι τέλους 2023) εξετάζοντας όλα τα πιθανά ενδεχόμενα και κάθε ανοιχτό...μικρό παράθυρο ευκαιρίας. Στόχος η επάρκεια σε κεφάλαια, η ελκυστικότητα σε απόδοση και η σταθερή ενίσχυση της σχέσης εμπιστοσύνης με τις πανίσχυρες αγορές.

Μεταξύ αυτών (των ενδεχομένων) είχε πέσει-προ μηνός- στο τραπέζι του υπ.Οικονομικών η ιδέα-πρόταση για το ενδεχόμενο έκδοσης ενός ομολόγου που θα απευθυνόταν, κυρίως, σε μικρο επενδυτές-καταθέτες, έγινε ευρύτερα γνωστό ως "λαϊκό ομόλογο". Προφανώς η αδυναμία της κυβέρνησης να πείσει τους τραπεζίτες να αυξήσουν τα επιτόκια καταθέσεων-καθιστώντας τα στοιχειωδώς ικανοποιητικά για έναν καταθέτη που βλέπει τα χρήματα/καταθέσεις του να τα...τρώει ο πληθωρισμός συνδυαστικά με τις αυξημένες καταθέσεις έστρεψε το υπ.Οικονομικών προς την λύση ενός μικρού ομολόγου με απόδοση που θα κάλυπτε τον πληθωρισμό. Μία ελάχιστη τοποθέτηση θα μπορούσε να ξεκινά από τα 1.000 και να φτάνει τα 20.000 με το ύψος της συνολικής έκδοσης στο 1 δισ. προσφέροντας απόδοση λ.χ. 3,5% μεγαλύτερη της πρόβλεψης για πληθωρισμό 2,4% το 2024 (σύμφωνα με τον προϋπολογισμό). Σε συνδυασμό με την κατάργηση της φορολογίας (15%) για όλους τους κρατικούς τίτλους και τις καταθέσεις (140 δισ.) η έκδοση ενός "λαϊκού ομολόγου" έδειχνε- για τον υπ.Οικονομικών- μία εναλλακτική λύση. Στην τελική θα μπορούσε να την διαφημίσει και ο πρωθυπουργός στην ΔΕΘ.

Εκ πρώτης όψεως καλά όλα αυτά, πλην όμως οι αγορές χρέους είναι αδυσώπητες και οι τιμωροί-σεσημασμένοι vigilantes να καραδοκούν και για την παραμικρότερη ευκαιρία που άφηνε...υπόνοιες για shortάρισμα. Για τους γνώστες της αγοράς- και της ιδιαιτερότητας των "τιμωρών" ενδεχόμενη έκδοση ενός λεγόμενου "λαϊκού ομολόγου" θα σηματοδοτούσε εσωτερικό δανεισμό (που δεν τον χρειάζεται η χώρα), θα ξυπνούσε μνήμες (εφιάλτες καλύτερα, λόγω PSI) ενδεχομένως και λάθους μηνύματος στα funds.

Το τελευταίο που δεν χρειάζεται καν η ελληνική οικονομία είναι "εσωτερικός δανεισμός", καν υποψία προοπτικής ενός ανάλογου μηχανισμού, μίας έκδοσης εκτός γραμμής όσων μεθοδικά υλοποιούνται από το 2017 και συγκεκριμένα σε ένα από τα πιο σύνθετα swaps ανταλλαγής/αντικατάστασης σειράς ομολόγων συνολικού ύψους 29,7 δισ. Νοέμβριος 2017 και 20 σειρές κρατικού χρέους είχαν αντικατασταθεί από 5 (διάρκειας τότε 5, 10, 15 και 25 ετών) στη θέση λήξεων που έφθαναν μέχρι το 2042. Για αναλυτές μεγέθους μίας JPMC, μίας Goldman Sachs ή Morgan Stanley το hyper swap του 2017 αποτέλεσε την εδραία βάση πάνω στην οποία οικοδομήθηκαν παράλληλα σχέσεις εμπιστοσύνης Αθήνας- funds, δημιουργίας "καμπύλης επιτοκίων" φτάνοντας στο καλό αποτέλεσμα του σήμερα.

Για τους μικροεπενδυτές-καταθέτες κυβέρνηση και οικονομικό επιτελείο θα μπορούσαν να δημιουργήσουν άλλες εναλλακτικές λύσεις, πέραν του Χρηματιστηρίου, των εταιρικών ομολόγων από την στιγμή που οι τραπεζίτες δεν καταλαβαίνουν από τα...μπινελίκια του (πρώην) υπ.Οικονομικών ούτε από τις ευγενικές παραινέσεις του νυν.

Προσώρας, το καλύτερο που θα μπορούσαν να κάνουν είναι να επανασχεδιάσουν την έκδοση ενός "πράσινου ομολόγου" (πηγαίνει μάλλον για αρχές ; 2024) να αναβαθμίσουν ουσιαστικά την κεφαλαιαγορά, να ενισχύσουν αγορές όπως λ.χ. εταιρικών ομολόγων, να αναπτύξουν τα αμοιβαία κεφάλαια, τα εταιρικά ταμεία ή ακόμη να καταστήσουν το ΥπερΤαμείο ένα "δημόσιο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο), ας καταστήσουν ελκυστικές νέες εισαγωγές στο ΧΑ (πέραν του "Ελευθέριος Βενιζέλος). Κατ' αρχήν ας δουν τι θα κάνουν με το green bond και ας αφήσουν κατά μέρος εύκολες λύσεις αλά "λαϊκών ομολόγων".

Είπαμε μνήμες/εφιάλτες αλά PSI ας μείνουν στο παρελθόν, βαθιά καταχωνιασμένες.