Επιβράδυνση της στέγασης; Πιθανή η παγκόσμια κατάρρευση.
Καθώς οι οικονομίες αναβοσβήνουν τα σημάδια ύφεσης, σχηματίζονται ρωγμές στις αγορές κατοικιών που αυξήθηκαν τα πρώτα χρόνια της πανδημίας.
Στη Νέα Ζηλανδία, η οποία υπήρξε η πιο αφρώδης αγορά ακινήτων στον κόσμο, οι τιμές βυθίζονται και τα σπίτια κάθονται στην αγορά για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ένα πιθανό σημάδι του τι πρόκειται να ακολουθήσει σε άλλα μέρη καθώς οι κεντρικές τράπεζες καταπολεμούν τον πληθωρισμό και οι καταναλωτές συμπιέζονται από τις υψηλότερες τιμές.
Παρόμοια είναι η ιστορία στον Καναδά, μια άλλη αγορά που είναι καυτή για δύο χρόνια. Οι πόλεμοι προσφορών μειώνονται καθώς οι πωλητές προσπαθούν να αντιμετωπίσουν μια ξαφνική ύφεση. Και στις ΗΠΑ, ορισμένοι Αμερικανοί που τιμολογούνται από την εγχώρια αγορά αναζητούν σε μια άλλη ήπειρο αγορές για σπίτι.
Παρά την αναταραχή και τους φόβους ότι οι τιμές θα βυθιστούν εάν ή όταν χτυπήσει μια ύφεση, οι Βρετανοί συνέχισαν να αγοράζουν ακίνητα σε υψηλές τιμές. Χωρίς να ανησυχούν για το αυξανόμενο κόστος υποθηκών.
Οι ΗΠΑ έχουν τουλάχιστον ένα πλεονέκτημα: ένα ισχυρό νόμισμα. Το δολάριο έφτασε πρόσφατα σε ισοτιμία με το ευρώ, καθιστώντας τα ακίνητα στην Ευρώπη περίπου 16% φθηνότερα από ό, τι ήταν πριν από ένα χρόνο για τους Αμερικανούς, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Knight Frank. Αυτό κάνει αμερικανούς αγοραστές να συρρέουν στη Γαλλία, τη νότια Ιταλία και την Ισπανία για να αγοράσουν ακίνητα.
Ενώ η τρέχουσα χαλάρωση των κατοικιών μπορεί να μην καταλήξει σε παγκόσμια κατάρρευση των ακινήτων, τα δαπανηρά ενυπόθηκα δάνεια και οι πεισματικά υψηλές τιμές των κατοικιών θα μπορούσαν να ωθήσουν τα νοικοκυριά σε μεγαλύτερο χρέος, ωθώντας τις μειωμένες δαπάνες και τροφοδοτώντας ενδεχομένως τις επόμενες παγκόσμιες οικονομικές υφέσεις.