Νέα εγγυητική επιστολή για έργα ΑΠΕ ζητούν οι παραγωγοί φωτοβολταϊκών

«Η πρόταση διαφέρει ουσιαστικά από την αντίστοιχη που παρουσίασε στους φορείς ΑΠΕ το ΥΠΕΝ τον περασμένο Απρίλιο και έκανε λόγο για “υποβολή Εγγυητικής Επιστολής κατά την αίτηση για Οριστική Προσφορά Σύνδεσης (για όλα τα έργα)”. Αντιθέτως, η αρχική πρόταση του ΥΠΕΝ (που μας βρίσκει σύμφωνους) μπορεί να ξεσκαρτάρει πράγματι τις αιτήσεις και να αποσυμφορήσει τα δίκτυα» αναφέρει, σε νέα επιστολή προς το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών.

Η επιστολή αναφέρει τα εξής:

«Το τελευταίο διάστημα, έχετε προβεί επανειλημμένως σε δηλώσεις για τη θεσμοθέτηση εγγυητικής επιστολής για τα έργα εκείνα που έχουν λάβει Βεβαίωση Παραγωγού από τη ΡΑΕ, τα έργα δηλαδή με ισχύ άνω του ενός μεγαβάτ. Στόχος του μέτρου είναι να υπάρξει αποσυμφόρηση στην αγορά και να ξεσκαρταριστούν εκείνα τα project που οι επενδυτές είναι πραγματικά έτοιμοι να ξεκινήσουν την υλοποίησή τους και να ξεχωρίσουν από τις περιπτώσεις που δεν υπάρχει η δυνατότητα να προχωρήσουν.

Να διευκρινίσουμε κατ’ αρχάς ότι ο Σύνδεσμός μας ήταν αυτός που πρώτος εισηγήθηκε πριν από χρόνια την κατάθεση εγγυητικών επιστολών ως εχέγγυο της φερεγγυότητας των επενδυτών. Δεν είμαστε συνεπώς επί της αρχής αντίθετοι σε ένα τέτοιο μέτρο. Εκείνο που μας απασχολεί είναι ο τρόπος και το στάδιο αδειοδότησης που εφαρμόζεται.

Η πρόταση αυτή διαφέρει ουσιαστικά από την αντίστοιχη που παρουσίασε στους φορείς ΑΠΕ το ΥΠΕΝ τον περασμένο Απρίλιο και έκανε λόγο για “υποβολή Εγγυητικής Επιστολής κατά την αίτηση για Οριστική Προσφορά Σύνδεσης (για όλα τα έργα)”. Πού ακριβώς έγκειται η διαφορά; Στη νέα πρόταση, οι επενδυτές με Βεβαίωση Παραγωγού καλούνται να πληρώσουν δύο φορές για το ίδιο πράγμα, δηλαδή τη Βεβαίωση Παραγωγού, μια άδεια χωρίς ιδιαίτερη βαρύτητα πλέον. Μια φορά έχοντας πληρώσει το “Εφάπαξ Τέλος Έκδοσης Βεβαίωσης” (και μία καταθέτοντας μια εγγυητική). Επιπλέον, της νέας εγγυητικής εξαιρούνται τα έργα με ισχύ μικρότερη από 1 MW, τα οποία, σημειωτέον, συναθροίζουν πολλές χιλιάδες μεγαβάτ. Άρα μόνο αποσυμφόρηση των δικτύων δεν αναμένεται από τη νέα πρόταση.

Αντιθέτως, η αρχική πρόταση του ΥΠΕΝ (που μας βρίσκει σύμφωνους) μπορεί να ξεσκαρτάρει πράγματι τις αιτήσεις και να αποσυμφορήσει τα δίκτυα. Ήδη από τον περασμένο Απρίλιο, ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών είχε αποστείλει επιστολή προς το ΥΠΕΝ για το πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί μια τέτοια ρύθμιση.

Η υποχρέωση προσκόμισης της εγγυητικής επιστολής κατά την αίτηση για Οριστική Προσφορά Σύνδεσης (για όλα τα έργα) θα πρέπει να έχει αναδρομικό χαρακτήρα για να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα δεδομένου του μεγάλου όγκου συσσωρευμένων αιτήσεων. Θα πρέπει δηλαδή να καταλαμβάνει και όλα τα αιτήματα τα οποία έχουν παραληφθεί από τους Διαχειριστές και για τα οποία δεν έχει εκδοθεί δεσμευτική προσφορά σύνδεσης. Η εγγυητική επιστολή θα πρέπει να προσκομιστεί στον Διαχειριστή το αργότερο τέσσερις (4) μήνες από τη θέση σε εφαρμογή της προτεινόμενης ρύθμισης, εκτός και αν εκδοθεί στο μεταξύ δεσμευτική προσφορά σύνδεσης, οπότε αυτή πρέπει να προσκομιστεί εντός 2 μηνών από την εν λόγω δεσμευτική προφορά. Σε περίπτωση μη προσκόμισης της εγγυητικής επιστολής εντός των προθεσμιών αυτών, η αίτηση σύνδεσης τίθεται στο αρχείο, τυχόν εκδοθείσα δεσμευτική προσφορά σύνδεσης ακυρώνεται και ενημερώνεται η ΡΑΕ, ώστε να προβεί στην ανάκληση της Βεβαίωσης Παραγωγού (εφόσον πρόκειται για έργο που υποχρεούται στη λήψη Βεβαίωσης Παραγωγού).

Για την έκδοση δεσμευτικής προσφοράς σύνδεσης δεν θα έπρεπε να απαιτείται η προσκόμιση απόφασης ΕΠΟ, ΠΠΔ ή απαλλαγής, όπως ισχύει κατά περίπτωση, και κάτι τέτοιο θα διευκόλυνε σημαντικά το “ξεσκαρτάρισμα” των αιτήσεων. Αντιστοίχως, η αρμόδια περιβαλλοντική αδειοδοτική αρχή δεν θα πρέπει να εκκινεί τη διαδικασία αξιολόγησης της ΜΠΕ ή των ΠΠΔ (όπως ισχύει κατά περίπτωση), εφόσον δεν συνυποβάλλεται βεβαίωση παραλαβής της ανωτέρω εγγυητικής επιστολής από τον αρμόδιο Διαχειριστή. Η δεσμευτική προσφορά όρων σύνδεσης, εφόσον έχει χορηγηθεί, ανακαλείται, εφόσον ο φορέας δεν προσκομίσει, εντός 18 μηνών (για αιολικούς και φωτοβολταϊκούς σταθμούς) από την υποβολή του αρχικού αιτήματος για προσφορά όρων σύνδεσης, απόφαση ΕΠΟ, ΠΠΔ ή απαλλαγής (όπως ισχύει κατά περίπτωση). Για τις λοιπές τεχνολογίες ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ ή αν απαιτείται Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση, η προθεσμία αυτή μπορεί να παραταθεί σε 36 μήνες. Στην περίπτωση αυτή επιστρέφεται στον φορέα η εν λόγω εγγυητική επιστολή και ενημερώνεται η ΡΑΕ, ώστε να προβεί στην ανάκληση της Βεβαίωσης Παραγωγού (εφόσον πρόκειται για έργο που υποχρεούται στη λήψη Βεβαίωσης Παραγωγού).

Έργα τα οποία υποβάλλουν από κοινού αίτημα προς τον αρμόδιο Διαχειριστή, για έκδοση όρων σύνδεσης, με την κατασκευή κοινών έργων αναβάθμισης του Δικτύου ή του Συστήματος, σύμφωνα με το άρθρο του Ν.4685/2020, θα πρέπει να εμπίπτουν στην υποχρέωση περιβαλλοντικής αδειοδότησης, με βάση την αθροιστική ισχύ τους, και οφείλουν να υποβάλουν κοινή Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων των προβλεπόμενων κοινών έργων σύνδεσης (κατασκευή νέου υποσταθμού κ.λπ.). Επειδή τα έργα αυτά καταλαμβάνουν αθροιστικά ενιαίες ή γειτονικές εκτάσεις σημαντικού μεγέθους, δεν μπορούν να εξαιρούνται από περιβαλλοντική αδειοδότηση, αφού οι τυχόν επιπτώσεις τους στο περιβάλλον είναι ισοδύναμες με αυτές από τα ενιαία έργα ιδίου μεγέθους. Τα μεμονωμένα έργα τα οποία εξαιρούνται από περιβαλλοντική αδειοδότηση διατηρούν την εξαίρεση, αφού οι επιπτώσεις τους είναι αμελητέες.

Με τις εν λόγω ρυθμίσεις επιτυγχάνεται η ορθολογικοποίηση στη διαδικασία δέσμευσης ηλεκτρικού χώρου, με την εμπροσθοβαρή “δέσμευση” του επενδυτή για την ανάπτυξη και υλοποίηση του σχετικού έργου ΑΠΕ, ενώ παράλληλα καλύπτονται όλες οι κατηγορίες έργων. Η ρύθμιση επιτρέπει, επίσης, την άμεση απελευθέρωση πολυγώνων εγκατάστασης και την αποσυμφόρηση των περιβαλλοντικών αρχών από αιτήματα ΜΠΕ και ΠΠΔ, τα οποία αφορούν έργα κατόχων Βεβαίωσης Παραγωγού που δεν δύνανται ή δεν επιθυμούν να δεσμευτούν για την υλοποίησή τους (λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων, αδυναμίας εξασφάλισης του δικαιώματος χρήσης της γης κλπ.). Τέλος, αποκαθίσταται η τάξη αναφορικά με την εξαίρεση από την περιβαλλοντική αδειοδότηση, συστάδων μικρών έργων, τα οποία επιδιώκουν να προβούν σε εκτεταμένα, κοινά έργα σύνδεσης (κατασκευή νέων υποσταθμών κλπ.), με τις συνακόλουθες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την υλοποίηση του “όλου” έργου».