Η καρδιά της Αθήνας χτυπά στο Βερολίνο

Ακόμα και στην αγκαλιά του… Κρίστιαν Λίντνερ- ευρωπαϊκές πηγές τον χαρακτηρίζουν ασταθή, λαϊκιστή και παντελώς αναξιόπιστο ως κυβερνητικό εταίρο- είναι διατεθειμένη να πέσει η ελληνική κυβέρνηση, προκειμένου να αποφύγει ένα ακόμα στραπάτσο, που δεδομένων των ασφυκτικών χρονικών περιθωρίων ως το επόμενο Αύγουστο, θα αποβεί μοιραίο.
Με τα μάτια και τα αυτιά στραμμένα στο Βερολίνο, όπου σύμφωνα με τις ίδιες ευρωπαϊκές πηγές, χτυπάει η καρδιά όχι μόνο της Αθήνας αλλά και όλης της Ευρωζώνης, τα δεδομένα ως αυτήν τη στιγμή χαρακτηρίζονται ως αρκούντως ανησυχητικά. Ο… φίλος της Ελλάδας, με τον αμφιλεγόμενο ρόλο στη διάρκεια της κρίσης του 2015, Μάρτιν Σουλτς, δεν δείχνει διατεθειμένος να αποτελέσει για μια ακόμα φορά το δεκανίκι της Άνγκελα Μέρκελ, ο ηγέτης των Φιλελεύθερων Κρίστιαν Λίντνερ κάνει… νάζια και οι Γερμανοί πολίτες δηλώνουν ότι προτιμούν νέες εκλογές, κόντρα στην πολυετή παράδοση κυβερνητικών συνασπισμών. Κάπου μέσα σε αυτόν το μύλο, κινδυνεύει να συνθλιβεί η ελληνική υπόθεση.

Εντός των τειχών, μετά από τη θετική ανταπόκριση στο swap των 20 παλιών ομολόγων, χαρακτηρίζεται ως μονόδρομος η προετοιμασία για την πρώτη «κανονική» έκδοση, από την οποία θα ξεκινήσει το «χτίσιμο» του αποθεματικού των περίπου 15 δις ευρώ, που επιθυμεί η Αθήνα. Αναγκαία συνθήκη γι’ αυτήν την έκδοση- το υπαινίχθηκε και ο Ε. Τσακαλώτος- είναι να ολοκληρωθεί η τρίτη αξιολόγηση χωρίς αστερίσκους και εκκρεμότητες, κάτι που επί του παρόντος μοιάζει ως άθλος του Ηρακλή, αν αναλογιστεί κανείς ότι λίγα 24ωρα πριν από την επιστροφή των Θεσμών, δεν έχει καλυφθεί ούτε το 30% των προαπαιτούμενων. Οι… αισιόδοξοι από τις Βρυξέλλες εκτιμούν ότι αν «τρέξουν» οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και δοθούν άμεσες απαντήσεις στα υπόλοιπα «αγκάθια» (ΔΕΗ, Ελληνικό, κοινωνικά επιδόματα), οι δύο πλευρές μπορούν να δώσουν τα χέρια ως τις 22 Ιανουαρίου, που συνεδριάζει για πρώτη φορά εντός του 2018 το Eurogroup.
Οι ίδιοι αισιόδοξοι παραδέχονται, πάντως, ότι αν στα κρίσιμα Eurogroup της 4ης Δεκεμβρίου και της 22ας Ιανουαρίου, στη θέση του Β. Σόιμπλε παραμένει υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών, τότε η επιδιωκόμενη πολιτική συμφωνία θα είναι δύσκολη, σχεδόν ακατόρθωτη.
Σε μια τέτοια περίπτωση, που φαντάζει πολύ πιθανή, ακόμα πιο δύσκολη θα είναι η συζήτηση για την αποκαλούμενη «υβριδική» λύση για την Ελλάδα, η οποία με βάση το σχεδιασμό των Βρυξελλών, θα πρέπει να ξεκινήσει σχεδόν ταυτόχρονα με το κλείσιμο της αξιολόγησης, έτσι ώστε παράλληλα να ξεκαθαρίσει και ο ρόλος του ΔΝΤ. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο, με δεδομένο ότι το Δεκέμβριο ξεκινάνε επισήμως οι ζυμώσεις για τις δομικές αλλαγές στην Ευρωζώνη, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται ο νέος ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ESM. Αρμόδιες πηγές επισημαίνουν στο «ΜΡ» ότι για να ελπίζει η Ελλάδα σε μια έστω προστατευόμενη επιστροφή στις αγορές, θα πρέπει να έχουν γίνει 2 ή 3 εκδόσεις ομολόγων ως τον Αύγουστο του 2018.

Τα 4 «κλειδιά» και το γερμανικό αδιέξοδο

Όπως επισημαίνουν στο «ΜΡ» πηγές με άμεση γνώση των διαβουλεύσεων για την αποκαλούμενη «επόμενη ημέρα», ο σχεδιασμός που έχουν εκπονήσει οι παράγοντες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, βασίζεται σε τέσσερα πόδια.
1. Η τρέχουσα αξιολόγηση έστω με πολιτική απόφαση, έστω με το ζόρι, έστω τραβηγμένη από τα μαλλιά, δεν θα πρέπει να «καβαλήσει» το Φεβρουάριο
2. Η Ελλάδα τους επόμενους μήνες θα πρέπει να περνάει απαρατήρητη, να είναι «αόρατη», κοινώς να μην απασχολεί ούτε τα μονόστηλα του ευρωπαϊκού Τύπου
3. Οι αποφάσεις που θα ληφθούν για τη μετάβαση στη μεταμνημονιακή εποχή, θα πρέπει να είναι «καθαρές», χωρίς γκρίζες ζώνες, έτσι ώστε να αποθαρρύνουν ενδεχόμενες κερδοσκοπικές επιθέσεις κυρίως στη διάρκεια του 2019, όπου η Ελλάδα θα πρέπει να εξυπηρετήσει κάτι λιγότερο από 12 δις ευρώ Χρέους
4. Το πολιτικοοικονομικό περιβάλλον στη Γηραιά Ήπειρο θα πρέπει να είναι ήρεμο, χωρίς εκπλήξεις και αναταράξεις

Τίποτα από τα παραπάνω δεν μπορεί να συμβεί αν οι εξελίξεις στη Γερμανία είναι αρνητικές και η χώρα μπει σε νέα προεκλογική περίοδο, με πιθανή ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών τον ερχόμενο Απρίλιο, δηλαδή περίπου 4 μήνες πριν ολοκληρωθεί το ελληνικό Πρόγραμμα και χωρίς να μπορεί να εγγυηθεί κανείς ότι οι συσχετισμοί δυνάμεων που θα διαμορφωθούν, θα είναι ευνοϊκότεροι για την αποφυγή μιας παρατεταμένης πολιτικής κρίσης στην «ατμομηχανή» της Ευρωζώνης.

Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας