Χωρίς πυξίδα η Ελλάδα στις αγορές ομολόγων

Η απώλεια του QE, κατέστησε επιτακτική την ανάγκη χάραξης νέας γραμμής από την κυβέρνηση έναντι των αγορών, οι οποίες προς το παρόν έχουν υποδεχθεί με θετικό πρόσημο τη συμφωνία. Και κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες, δεν υπάρχει μία και ενιαία γραμμή εντός της κυβέρνησης, για το ποιες πρέπει να είναι οι επόμενες κινήσεις, προκειμένου να μη χαθεί το θετικό momentum. Η έλλειψη ενιαίας γραμμής δεν αφορά μόνο στον πολιτικό σχεδιασμό, όπως ανέδειξαν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι μιλώντας για υπουργούς οι οποίοι δεν πιστεύουν στο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, που θεωρείται αναγκαίο για να πειστούν οι αγορές, αλλά επεκτείνεται και στο ευαίσθητο πεδίο των τεχνικών κινήσεων, που αφορούν στον προγραμματισμό επιστροφής στις αγορές ομολόγων.

«Τι θέλει η ελληνική κυβέρνηση; Χαμηλό επιτόκιο; Υψηλή συμμετοχή; Να αλλάξει το προφίλ του Χρέους; Να διορθώσει τις καμπύλες των ομολόγων;», αναρωτιέται η ίδια πηγή, με φόντο την έντονη κινητικότητα στο ελληνικό στρατόπεδο και τα ραντεβού στα… τυφλά του Ε. Τσακαλώτου στο Λονδίνο. Και συνεχίζει: «μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να απαντήσει στο αν θεωρεί ότι το Χρέος είναι βιώσιμο;», σημειώνοντας ότι πρόκειται για το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί από την Αθήνα πριν χτυπήσει την πόρτα των αγορών.

Αν ξεπεράσει γρήγορα το εμπόδιο του συντονισμού και του στρατηγικού σχεδιασμού, η κυβέρνηση θα πρέπει να απαντήσει άμεσα και στο ερώτημα για το πότε θα κάνει τη δοκιμαστική έκδοση, που λίγο ως πολύ έχει προεξοφλήσει η αγορά. Κατ’ αρχάς, το γεγονός ότι το 2ετές ομόλογο συνεχίζει το ράλι του, ενώ το 10ετές δεν… συγκινείται ιδιαιτέρως, δείχνει ότι οι επενδυτές θεωρούν βέβαιο ότι η έκδοση θα είναι μικρής διάρκειας, κάτι που λίγο ως πολύ έχουν «φωτογραφίσει» και οι Ευρωπαίοι τεχνοκράτες, οι οποίοι συμμετέχουν στις τεχνικές διαβουλεύσεις για το Χρέος. Το επόμενο, κρίσιμο ερώτημα είναι το πότε θα γίνει η δοκιμαστική έκδοση.

Σύμφωνα με πληροφορίες των «Π», μεγάλος επενδυτικός Οίκος θεωρεί ότι ο Ιούλιος είναι η καλλίτερη επιλογή, παρά το ότι τα χρονικά περιθώρια είναι σχεδόν ασφυκτικά. Τα επιχειρήματα, που δείχνει να συμμερίζεται και το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών, είναι πολύ συγκεκριμένα:

1. Η συμφωνία του Eurogroup έδωσε ένα «καθαρό» ορίζοντα για τους επόμενους μήνες
2. Τα ελληνικά ομόλογα συνεχίζουν το ράλι και είναι ενδεικτικό ότι η τιμή του 2ετούς βρέθηκε περίπου 1 ποσοστιαία χαμηλότερα μέσα σε μια εβδομάδα, αγγίζοντας το όριο του 4%
3. Το θετικό momentum είναι τώρα

Ένας ακόμα λόγος για επίσπευση των κινήσεων, είναι ότι η αναμενόμενη Ανάλυση Βιωσιμότητας του ΔΝΤ στα τέλη του επόμενου μήνα, θα σηκώσει πολλή «σκόνη», όπως λένε χαρακτηριστικά ευρωπαϊκές πηγές, που περιμένουν ότι η τεχνοκρατική Έκθεση δεν θα είναι τόσο… διπλωματική όσο εμφανίστηκε η Κ. Λαγκάρντ στο Eurogroup.

Υπάρχει, ωστόσο και η άλλη άποψη, που λέει ότι η δοκιμαστική έκδοση θα πρέπει να προετοιμαστεί με ψυχραιμία και να γίνει το Σεπτέμβριο, πριν από τις γερμανικές εκλογές. Το βασικό επιχείρημα είναι ότι το ράλι στα ελληνικά χαρτιά θα συνεχιστεί, ακόμα κι αν πέσουν «σκιές» από το DSA του ΔΝΤ, ενώ η κυβέρνηση θα έχει και το χρόνο για να πείσει επί του… μεταρρυθμιστικού της οίστρου, ενδεχομένως και με αλλαγές προσώπων στο υπουργικό συμβούλιο, που θα σηματοδοτούν αυτήν τη στροφή.

Και στο βάθος… πιστωτική γραμμή

Αυτό που καθιστούν σαφές αρμόδιες πηγές είναι ότι η δοκιμαστική έκδοση, όσο πετυχημένη κι αν είναι, επ’ ουδενί σηματοδοτεί την επιστροφή στις αγορές. Τουναντίον. Ήδη, στα κέντρα αποφάσεων στην Ευρώπη το σενάριο της προληπτικής πιστωτικής γραμμής συζητείται όλο και πιο έντονα, ως «ομπρέλα» της Ελλάδας κατά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, όπως άλλωστε είχε σχεδιαστεί και το 2014.

«Δεν είναι απαραίτητα κακή επιλογή» σημειώνουν οι ίδιες πηγές, συμπληρώνοντας ότι όλα θα κριθούν σε περίπου ένα χρόνο από τώρα. Βασικό στοιχείο της απόφασης που θα ληφθεί τότε, είναι το «μαξιλάρι» που θα έχει δημιουργηθεί στα ταμειακά διαθέσιμα της Ελληνικής Δημοκρατίας και που θα χρησιμοποιηθεί ως «ασπίδα» σε ενδεχόμενες επιθετικές κινήσεις από τις αγορές. Με βάση τους σημερινούς υπολογισμούς του ESM, το καλοκαίρι του 2018 μπορεί να έχει δημιουργηθεί ένα «μαξιλάρι» 8- 9 δις ευρώ, από τα συνολικά αδιάθετα των 27,5 δις ευρώ, το οποίο θεωρείται επαρκές με δεδομένο ότι αφενός για το 2018 οι δανειακές ανάγκες υπολείπονται του 1 δις ευρώ αφετέρου η Ελλάδα θα έχει εκτός απροόπτου υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα άνω των 7 δις ευρώ.

Μπορεί να υιοθετηθεί το πορτογαλικό μοντέλο ήτοι η Ελλάδα να ζητήσει όλα τα αδιάθετα κεφάλαια από τη δανειακή σύμβαση των 86 δις ευρώ, έτσι ώστε να θωρακίσει την επιστροφή της στις αγορές; Η απόφαση θα ληφθεί με γνώμονα την επιβάρυνση του Χρέους, κάτι που δεν είχε απασχολήσει την Πορτογαλία με το χαμηλό Χρέος, αλλά σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν δεν πρόκειται για φρέσκο χρήμα, ακόμα κι αν δεν χρειάζεται να περάσει από τα εθνικά Κοινοβούλια, η εκταμίευση θα γίνει με νέους όρους, δηλαδή πολύ απλά με νέο Μνημόνιο.

Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας