Τη μείωση του φόρου την είδες. Την «παγίδα» με τις ηλεκτρονικές πληρωμές την είδες;

Σύμφωνα λοιπόν και με τα όσα έχουν αναφερθεί και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό φαίνεται ότι οδεύουμε στην λογική του να προστεθεί μία νέα κλίμακα για τα εισοδήματα φυσικών προσώπων έως τις 10.000 ευρώ ενώ παράλληλα για τα εισοδήματα άνω των 20.000 θα υπάρξει μείωση των συντελεστών κατά μία ποσοστιαία μονάδα. Κατόπιν τούτου ως φαίνεται κερδισμένοι θα είναι όλοι οι φορολογούμενοι , δεδομένου ότι η κλίμακα φορολογίας μειώνεται όλη στο σύνολο της , ενώ με την δημιουργία του πρώτου χαμηλού συντελεστή μπορεί να δημιουργηθεί μείωση φόρου από αυτό και μόνο που θα φτάνει μέχρι και τα 1.300 ευρώ.

Όσον αφορά τα νομικά πρόσωπα έχει ήδη ειπωθεί ότι θα μειωθεί ο συντελεστής φορολογίας στο 24% , ενώ παράλληλα ο φόρος μερισμάτων θα μειωθεί και αυτός στο 5%, αντί για 10% που ισχύει μέχρι στιγμής.

Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά θα τα γνωρίζουμε αναλυτικά με την κατάθεση του φορολογικού νομοσχεδίου στο στάδιο της διαβούλευσης , οπότε θα είμαστε και σε θέση να αναλύσουμε τους πίνακες και τις διαφορές που προκύπτουν στην φορολογία για τα εισοδήματα του 2020 και μετά.

Αναλύοντας βέβαια τον προϋπολογισμό του 2020 το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ελαφρά διαφορετικό. Στο μέρος που αφορά την φορολόγηση των φυσικών προσώπων ο προϋπολογισμός αναφέρει αύξηση των εσόδων από τον φόρο εισοδήματος κατά 336 εκατ. ευρώ. Αντίστοιχα σε αυτό των νομικών προσώπων αναφέρει αύξηση κατά 129 εκατ. ευρώ , ενώ γενικότερα προβλέπει αύξηση από φόρους γενικότερα κατά 602 εκατ. ευρώ.

Η απάντηση στο ερώτημα του πώς μπορεί να επιτευχθεί αύξηση των εσόδων με παράλληλη μείωση των συντελεστών είναι σίγουρα πολύεπίπεδη και έχει πολλές προεκτάσεις.

Μία εξ αυτών είναι προφανώς ότι προσδοκάται αύξηση των εσόδων από την ενδεχόμενη αύξηση των εισοδημάτων που μπορεί να επιτευχθεί το 2020 μέσω της γενικότερης καλυτέρευσης οικονομικού κλίματος. Αυτή η ερμηνεία είναι η εύκολη και δεν χρειάζεται πολλές οικονομικές γνώσεις για να δημιουργηθεί.

Άλλη μία όμως ερμηνεία θα μπορούσε να είναι και η έμμεση «παγίδα» που θα αντιμετωπίσουν οι φορολογούμενοι από τον επόμενο χρόνο και έχει να κάνει με το θέμα των αποδείξεων. Όπως όλοι γνωρίζουμε εδώ και μερικά χρόνια η εφάπαξ μείωση φόρου που προβλέπεται στον κώδικα φορολογίας εισοδήματος επιτυγχάνεται με την χρήση του πλαστικού χρήματος, παράλληλα με τις δαπάνες που καλούνται να κάνουν οι μισθωτοί , οι συνταξιούχοι, αλλά και γενικότερα όσοι φορολογούνται με την κλίμακα των μισθωτών και των συνταξιούχων.

Με τα μέχρι τώρα δεδομένα για τα εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες του 2019 ισχύουν τα εξής:

• Εισοδήματα από 1 έως 10.000 ευρώ πρέπει να συλλεχθεί το 10% σε αποδείξεις που εξοφλήθηκαν με την χρήση πλαστικού χρήματος.
• Εισοδήματα από 10.000 έως 30.000 ευρώ πρέπει να συλλεχθεί το 15% σε αποδείξεις που εξοφλήθηκαν με την χρήση πλαστικού χρήματος.
• Εισοδήματα από 30.000 και πάνω πρέπει να συλλεχθεί το 20% σε αποδείξεις που εξοφλήθηκαν με την χρήση πλαστικού χρήματος ,με ανώτατο όριο το ποσό των 30.000 ευρώ αποδείξεων.

Σε περίπτωση που δεν συλλεχθεί το απαιτούμενο ποσό των αποδείξεων ο φορολογούμενος καλείτε να πληρώσει φόρο (penalty) ύψους 22% επί του ποσού των αποδείξεων που δεν έχει συλλέξει .

Το ποσοστό των απαιτούμενων αποδείξεων που θα πρέπει να συλλέγεται από το 2020 και μετά αναμένεται να αυξηθεί και να διαμορφωθεί σε έναν ενιαίο συντελεστή για όλους που θα είναι στο 30% επί του εισοδήματος.

Η εφαρμογή αυτού του ενιαίου συντελεστή θα αυξήσει κατά πολύ τον στόχο που θα πρέπει να πετύχουν οι φορολογούμενοι ώστε να μην πληρώσουν τον έξτρα φόρο που προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις του νόμου.

Στον πίνακα που ακολουθεί αναλύονται κάποια παραδείγματα και οι διαφορές που υπάρχουν στις αποδείξεις που θα πρέπει να συλλεχθούν από το 2020 σε σχέση με αυτές του 2019:

Είναι εύκολα κατανοητό ότι οι διαφορές που προκύπτουν είναι αρκετά υψηλές , ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται κάποια βασικά ερωτήματα , με μεγαλύτερο όλων ποσό θα είναι το ποσοστό του επιπλέον φόρου που θα κληθεί να πληρώσει όποιος δεν έπιασε τον στόχο. Αξίζει στο σημείο αυτό να τονιστεί ότι ως εισόδημα υπολογισμού είναι το αρχικό πριν την αφαίρεση του φόρου εισοδήματος και όποιον άλλων φόρων που πληρώνονται μέσω της παρακράτησης ή της εκκαθάρισης της δήλωσης.

Αν ο συντελεστής του penalty παραμείνει στο 22% τότε φορολογούμενος με εισοδήματα 6.000 ευρώ που δεν ξόδεψε καθόλου χρήματα μέσω πλαστικού χρήματος, το 2019 θα πλήρωνε 132,00 ευρώ επιπλέον φόρο, ενώ με τα νέα δεδομένα θα πληρώνει 396,00 ευρώ. Τον τριπλάσιο φόρο δηλαδή…

Το θέμα είναι όμως ότι για την επίτευξη του στόχου συμπεριλαμβάνονται οι περισσότερες δαπάνες , αλλά δεν συμπεριλαμβάνεται μία πολύ βασική και δεν είναι άλλη από το ενοίκιο κύριας κατοικίας.

Στο παράδειγμα μας λοιπόν ο φορολογούμενος που πληρώνει 250 ευρώ ενοίκιο τον μήνα θα καλείται με τις 3.000 ευρώ που του απομένουν να συλλέξει τις απαιτούμενες αποδείξεις. Σε αυτή περίπτωση τα 1.800 ευρώ είναι 60% του εισοδήματος του , δεδομένου ότι μία δαπάνη είναι εκτός υπολογισμού.

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με το δάνειο κατοικίας το οποίο μάλιστα αποτελεί και τεκμήριο για τον φορολογούμενο. Εκτός αυτού όμως πρέπει να συνυπολογιστούν και κάποια άλλα βασικά ερωτήματα όπως τα εξής:

• Τι θα γίνει με όσους έχουν δεσμευμένους τραπεζικούς λογαριασμούς από το δημόσιο ή από τις τράπεζες ;
• Τι θα γίνει με όσους έχουν διαφορές τεκμηρίων στην δήλωση τους ; Το ποσό θα ζητάτε και επί του τεκμαρτού εισοδήματος ;
• Η στόχευση του μέτρου θα αφορά όλους τους φορολογούμενους ή μόνο τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους ;
• Θα συνυπολογίζονται και οι δαπάνες του εξωτερικού ή μόνο όσες γίνονται στην Ελλάδα ;
• Οι προμήθειες των τραπεζών για το e- banking, αλλά και τα pos θα παραμείνουν στα σημερινά ύψη;
• Όσοι έχουν δικαίωμα του να χρησιμοποιούν χειρόγραφες αποδείξεις , θα εξακολουθήσουν να το έχουν ;

Σε κάθε περίπτωση τα ερωτήματα ενδεχομένως να απαντηθούν μέσω του νομοσχεδίου , αλλά και των διευκρινιστικών εγκυκλίων που θα εκδοθούν.

Ερωτήματα τα οποία θα πρέπει να συνυπολογιστούν από τον νομοθέτη ώστε να καταλήξει σε ένα μέτρο δίκαιο για όλους. Σκοπός του άλλωστε θα πρέπει να είναι η δημιουργία κινήτρου προς όλους ώστε να ζητούν αποδείξεις χρησιμοποιώντας τα ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Από την άλλη όμως δεν θα πρέπει να είναι τιμωριτικού χαρακτήρα για όσους αδυνατούν να πιάσουν τον στόχο , ειδικά όταν αυτό γίνεται χωρίς την θέληση τους.

*Ο Ηλίας Χατζηγεωργίου είναι Λογιστής - Φοροτεχνικός με άδεια Α’ Τάξεως από το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος. Είναι διαχειριστής της φοροτεχνικής εταιρείας Pantelis & Partners Tax and Accounting Specialists και αντιπρόεδρος της επιτροπής φοροτεχνικών του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Ειδικεύεται σε θέματα φορολογίας εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, θέματα κατοίκων εξωτερικού και φορολογίας παγκόσμιου εισοδήματος, φορολογικών ελέγχων επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων.

Δείτε όλα τα άρθρα του Ηλία Χατζηγεωργίου στο fpress.gr ΕΔΩ