Στέλνουν τον κόσμο στην παραπαιδεία και μας παραμυθιάζουν για μεταρρυθμίσεις
Στην Ελλάδα του 2014 όπου τα εισοδήματα έχουν καταρρεύσει ένας τομέας κάνει στην κυριολεξία πάρτι.
Πρόκειται για την περίφημη παραπαιδεία των φροντιστηρίων και των ιδιαιτέρων μαθημάτων. Τους τελευταίους το φαινόμενο έχει ενταθεί καθώς μετά την εφαρμογή της περίφημης τράπεζας θεμάτων στις προαγωγικές εξετάσεις της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τα ποσοστά αποτυχίας των μαθητών αυξήθηκαν.
Και μόνο αυτό το γεγονός δείχνει τη γύμνια του εκπαιδευτικού συστήματος. Ένα σύστημα που στα σχολεία διδάσκει ξένες γλώσσες αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να πληρώνεις για να τις μάθεις. Ένα σύστημα που για να μάθεις καλά Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Αρχαία θα πρέπει να πληρώσεις στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα μια περιουσία.
Μιλάμε ουσιαστικά για ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν παράγει τίποτα. Και αντί οι εκάστοτε κυβερνώντες να το αναβαθμίσουν κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο. Φορτώνουν τους μαθητές με ύλη που δεν βγαίνει, αλλάζουν συνεχώς τις διαδικασίες και τα βιβλία και την ίδια στιγμή κάνουν ότι μπορούν για να δημιουργείται μια φάμπρικα όπου οι εκπαιδευτικοί των σχολείων είτε δεν ενδιαφέρονται, είτε δεν μπορούν είτε συναλλάσσονται μέσω των ιδιαιτέρων μαθημάτων είτε ακόμα σπρώχνουν κόσμο στα φροντιστήρια με μια κακώς εννοούμενη αλληλεγγύη προς τους συναδέλφους τους που δεν έχουν βολευτεί στο δημόσιο.
Μα θα πει το Υπουργείο Παιδείας ότι εμείς προχωρούμε την αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολείων. Και το ερώτημα είναι τι νόημα έχει αυτή η αξιολόγηση όταν η παραπαιδεία οργιάζει; Θα δείξει ότι τα σχολεία είναι προβληματικά όταν την κύρια ευθύνη αυτή της προβληματικής κατάστασης έχει η πολιτεία;
Η κατάσταση αν μη τι άλλο ξεπερνάει τα όρια της λογικής. Και για να τελειώνουμε μια και καλή απαιτούνται δραστικές αποφάσεις που θα μπορούσαν να είναι η κατάργηση των εξετάσεων για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, η πλήρης νομιμοποίηση των ιδιωτικών Πανεπιστημίων, η απαγόρευση της λειτουργίας φροντιστηριακών μονάδων, η αλλαγή των προγραμμάτων εκπαίδευσης και η μείωση της διδακτέας και άχρηστης ύλης.
Για να πάρει όμως σκληρές και ουσιώδεις αποφάσεις η κυβέρνηση θα πρέπει να θέλει να κόψει τον ομφάλιο λώρο της εκπαιδευτικής διαπλοκής και να αφήσει τα παραμύθια . Και από ότι φαίνεται δεν θέλει γιατί τα λεφτά είναι πολλά. Και ουδείς ενδιαφέρεται αν για να φτάσει να σπουδάσει ένα παιδί η οικογένειά του πρέπει στην κυριολεξία να ματώσει.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΤΖΟΣ
[email protected]
