Είναι η οικονομία … και όχι η ουτοπία που θα κρίνει τις εκλογές

Στην Ελλάδα στις προηγούμενες εκλογές όπου η αβεβαιότητα κυριαρχούσε και έμπαινε άμεσα το δίλλημα Μνημόνιο ή Αντιμνημόνιο το αποτέλεσμα δεν δικαίωσε αυτούς που έλεγαν όχι σε όλα.
Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει βάζοντας και πάλι στο τραπέζι το θέμα του Μνημονίου. Βάζει στο τραπέζι ένα Μνημόνιο που λήγει το αμέσως επόμενο διάστημα. Η δήλωση Τσίπρα πως «Οι ευρωεκλογές στις 25 Μάη θα είναι το δημοψήφισμα που δεν έγινε ποτέ στον τόπο για το μνημόνιο.» Ουσιαστικά καλεί τους έλληνες να ψηφίσουν για κάτι φανταστικό.
Στην οικονομία όμως υπάρχουν δεδομένα. Και το πρώτο δεδομένο είναι πως πλέον στην Ελλάδα έχουν γίνει οι βαρείς επεμβάσεις του Μνημονίου δηλαδή οι περικοπές σε συντάξεις και μισθούς και η αύξηση της φορολογίας. Άρα για ποιο πράγμα θα κληθούν οι ψηφοφόροι να πουν όχι; Για κάτι που έγινε στο παρελθόν;
Θα πουν όχι μήπως σε μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να έχουν γίνει χρόνια πριν;
Βεβαίως υπάρχει και το θέμα του χρέους σε εκκρεμότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στη λογική του δεν πληρώνω και είναι απορίας άξιον πως θα πείσει τον ψηφοφόρο ότι θα γίνει μεγάλο κούρεμα του χρέους από το δανειζόμενο χωρίς να συμφωνήσει ο δανειστής. Είναι σαν να έχει λάβει κάποιος δάνειο από μια τράπεζα και να πει ένα ωραίο πρωί εγώ δεν θα σου το αποπληρώσω μονομερώς ή θα σου πληρώσω ότι θέλω.
Όλα αυτά αποτελούν ουτοπίες και με ουτοπίες δεν κερδίζονται οι εκλογές. Πέραν αυτού όμως με τον τρόπο που βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ το θέμα ουσιαστικά χάνει και την πιθανότητα της λεγόμενης χαλαρής ψήφου. Γιατί μπορεί να υπάρχει σημαντικό κομμάτι πολιτών που έχει πληγεί από το Μνημόνιο και θα ήθελε θυμωμένο να διαμαρτυρηθεί ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτοί οι πολίτες σε ένα μεγάλο βαθμό θέλουν και ελπίδα για το μέλλον.
Και ελπίδα δεν σου δημιουργεί κάτι που είναι αβέβαιο. Υπό αυτές τις συνθήκες στην επόμενη Κυριακή είναι πιθανό στο ΣΥΡΙΖΑ να εκπλαγούν αρνητικά. Όπως εξεπλάγησαν αρνητικά και στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση όπου επιχείρησαν να επιβάλλουν επιλογές κομματικές καίγοντας ακόμα και ικανά τους στελέχη με αυτοδιοικητική πορεία. Γιατί ο πολίτης αν μη τι άλλο στην Αυτοδιοίκηση πρώτα και κύρια σκέφτεται ποιος μπορεί να εξυπηρετήσει το μέλλον του τόπου και όχι τις επιδιώξεις του όποιου κόμματος που βάζει το κομματικό συμφέρον πάνω από Αυτοδιοικητικό.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΤΖΟΣ
[email protected]