Οι φορολογικές δολοφονίες αθώων από το Υπουργείο Οικονομικών

Αυτή της αυθαιρεσίας των ελεγκτικών οργάνων και του παραλογισμού της πολυνομίας που στέλνει στα τάρταρα αθώους, που λειτουργούν δολοφονικά εναντίον πολιτών που ούτε φοροφυγάδες είναι ούτε απατεώνες.
Και δύο περιστατικά δείχνουν το μέγεθος της κρατικής ασυδοσίας αλλά και της ατιμωρησίας ελεγκτών που είτε είναι άχρηστοι είτε λειτουργούν εκτός λογικής και νόμου και κατά συνέπεια εκβιαστικά εναντίον φορολογούμενων.
Περιστατικό πρώτο. Διευθύνων Σύμβουλος (όχι μέτοχος) εταιρίας παραιτείται από τη θέση του και το κοινοποιεί με εξώδικο στις φορολογικές αρχές. Κατά την αποχώρησή του δεν υπάρχει καμία οφειλή και η εταιρία είναι συνεπής φορολογικά. Μετά από λίγους μήνες διορίζεται από τους μετόχους άλλη διοίκηση η οποία κλέβει περιουσιακά στοιχεία της εταιρίας και εξαφανίζει τα βιβλία. Μετά από μάχη τραπεζικό ίδρυμα δανειστής παίρνει τη διοίκηση της εταιρίας. Μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια ξυπνούν οι φορολογικές αρχές και κάνουν έλεγχο αλλά δεν βρίσκουν βιβλία και επιβάλλουν πρόστιμα τρελά (κάμποσες δεκάδες εκατομμυρίων Ευρώ) με τον περίφημο εξωλογιστικό προσδιορισμό για ΦΠΑ και εισόδημα. Στέλνουν μεταξύ άλλων και τον εν λόγω Διευθύνοντα Σύμβουλο στα δικαστήρια μόνο που στην πορεία διαπιστώνουν ότι από ... λάθος είχαν επιβάλλει πρόστιμα για εισόδημα και αφήνουν το ΦΠΑ. Αποτελεί λεπτομέρεια βέβαια ότι η εταιρία ήταν εξαγωγική (άρα είχε πιστωτικό ΦΠΑ) και ο εξωλογιστικός προσδιορισμός γίνεται βάσει συνολικού τζίρου. Ο άνθρωπος έχει καταστραφεί και πρέπει να έχει να πληρώσει τα πολλές χιλιάδες Ευρώ σε δικηγόρους μέχρι να τελεσιδικήσει η απόφαση χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα αθωωθεί γιατί ως γνωστόν τα δικαστήρια δύσκολα βγάζουν αποφάσεις υπέρ φορολογουμένων. Σημειωτέον ότι αυτοί που έκλεψαν τα βιβλία έχουν καταδικαστεί σε πολυετείς καθείρξεις ενώ ο νόμος για την επιβολή εξωλογιστικού ΦΠΑ και για τους υπόλογους μπάζει από παντού.
Περιστατικό δεύτερο. Ο ΣΔΟΕ κάνει έλεγχο στους λογαριασμούς φορολογούμενου και διαπιστώνει τεράστιες κινήσεις που δεν δικαιολογούνται κα επιβάλλει τα σχετικά. Μόνο που πρόκειται για προθεσμιακούς λογαριασμούς που κάθε φορά που λήγουν μπαίνουν στον ... κουβά της τράπεζας και ξαναμπαίνουν με την ανανέωση και αντί έτσι να υπολογιστούν από τον ελεγκτή, αυτός ο λεβέντης πηγαίνει και αθροίζει τα ποσά κάθε φορά που μπαίνουν και βγαίνουν από το λογαριασμό, φτάνοντας σε εξωφρενικό αποτέλεσμα. Ο φορολογούμενος ακόμα τρέχει να βρει το δίκαιό του γιατί υπάρχει πάνω από όλα το δίκαιο του άχρηστου στην καλύτερη αν όχι εκβιαστή ελεγκτή που ποτέ δεν θα τιμωρηθεί.
Κατά τα λοιπά ζούμε σε κράτος φορολογικού δικαίου όπου ο κάθε φορολογούμενος είναι αθώος μέχρι αποδείξεως εναντίου. Αστειεύομαι φυσικά. Δυστυχώς ζούμε σε φορολογική μπανανία.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΤΖΟΣ
[email protected]