Τα 10 προαπαιτούμενα για να έρθουν οι επενδύσεις

Παρά τις δυσμενείς συνθήκες στο μέτωπο της οικονομίας τα τελευταία επτά χρόνια, η εγχώρια επιχειρηματική κοινότητα:

• επιμένει να δουλεύει σκληρά,
• να παραμένει διασυνδεδεμένη με τα διεθνή δρώμενα,
• να σχεδιάζει με αποφασιστικότητα το μέλλον της υγιούς επιχειρηματικότητας στη χώρα,
  και παράλληλα,
• εξακολουθεί να παράγει και να εξάγει προϊόντα υψηλής ποιότητας και προστιθέμενης αξίας, προσφέροντας έμπρακτα στην ανάπτυξη της χώρας με την πληρωμή μεγάλων χρηματικών ποσών για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.

Σήμερα, και παρά το δυσμενές περιβάλλον δραστηριοποίησης των επιχειρήσεων τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, εξακολουθούν να υπάρχουν και να δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και διεθνώς, πολλές δυναμικές βιομηχανίες. Παρά το εχθρικό κλίμα για το εγχώριο επιχειρείν υπάρχουν ακόμη και σήμερα υγιείς, δυναμικές ελληνικές μεταποιητικές επιχειρήσεις, που είναι συνεπείς απέναντι στο κράτος, τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Είναι αυτές που εξακολουθούν να παράγουν:

• Προϊόντα υψηλής ποιότητας,
• Προϊόντα τυποποιημένα και ελκυστικά συσκευασμένα,
• Προϊόντα πιστοποιημένα, και,
• Προϊόντα και υπηρεσίες διεθνώς ανταγωνιστικά.

Γνωρίζουμε ότι τα προϊόντα που παράγουμε, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, δεν είναι έντασης τεχνολογίας, ενσωματώνουν όμως αυτό που υποσχόμαστε στους ανθρώπους που τα αγοράζουν: την αξιοπιστία.

Για να γίνει όμως πράξη η αναγκαία τόνωση της επιχειρηματικότητας στη χώρα με κάθε είδους επενδύσεις θα πρέπει να αρθούν πολλά και ποικίλα εμπόδια στην καθημερινή δραστηριοποίηση των ελληνικών επιχειρήσεων και ειδικά των μεταποιητικών επιχειρήσεων.

Εμπόδια που αφορούν:

1. στην πρόσβαση στη χρηματοδότηση των υποψήφιων επενδυτών,
2. στην ικανότητα της οικονομίας να θέσει σε προτεραιότητα τις επενδύσεις στη βιομηχανική παραγωγή,
3. στην ανάπτυξη καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών, σε συνδυασμό με την υλοποίηση ουσιαστικών δράσεων μεταφοράς τεχνολογίας σε όλο το φάσμα της εγχώριας επιχειρηματικότητας,
4. στην εναρμόνιση της χώρας μας με τα διεθνή και ευρωπαϊκά δεδομένα, στον τομέα της ενέργειας και ειδικά στο πεδίο του κόστους ενέργειας,
5. στην έμπρακτη υποστήριξη των εξωστρεφών επιχειρήσεων, κατά το πρότυπο άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
6. στη σταθερότητα του φορολογικού πλαισίου που διέπει την επιχειρηματικότητα, και το οποίο αποτελεί ίσως τη βασικότερη παράμετρο της αξιοπιστίας μιας χώρας που επιθυμεί να προσελκύσει κεφάλαια από ξένους επενδυτές,
7. στην εύρυθμη λειτουργία και εποπτεία της εγχώριας αγοράς και στην τήρηση των κανόνων ανταγωνισμού,
8. στην – επιτέλους – συμφωνία για συγκεκριμένο σύστημα αδειοδότησης των επιχειρήσεων που αποτελεί μονίμως πρόβλημα τόσο για τις υφισταμένες όσο και για τις υποψήφιες νέες επενδύσεις,
9. στην ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, και στην κατά προτεραιότητα εξέταση θεμάτων που αφορούν στην επιχειρηματικότητα, και,
10. στη δημιουργία προϋποθέσεων δημιουργίας ποιοτικών θέσεων εργασίας, που θ΄ανακόψουν το “brain drain” των τελευταίων αυτών ετών.
Ο παραπάνω «δεκάλογος» ουσιαστικά για μας στον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) αποτελεί τον πυρήνα μιας ρεαλιστικής βιομηχανικής πολιτικής, που πιστεύουμε ότι θα δώσει πραγματική ώθηση στην επιχειρηματικότητα στη χώρα μας. Χρειαζόμαστε μια εθνική βιομηχανική πολιτική για να πετύχουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μέσω της υλοποίησης παραγωγικών επενδύσεων.

Αναγκαία η χάραξη εθνικής βιομηχανικής πολιτικής

Οι κύριες αρχές που κατά το ΣΒΒΕ θα πρέπει να διέπουν τη βιομηχανική πολιτική της χώρας μας και οι οποίες θα πρέπει να εφαρμόζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση, είναι:

1. η συνεπής, ακέραια και αδιάβλητη εφαρμογή των κανόνων λειτουργίας και ελέγχου των αγορών, ούτως ώστε να είναι δυνατή η παροχή ίσων ευκαιριών σε όλες τις επιχειρήσεις στο πεδίο του ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά,

2. οι επικρατούσες οικονομικές συνθήκες να επιτρέπουν την ανάπτυξη και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μεταποιητικών επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτών των συνθηκών η βελτίωση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που μπορεί να συντελέσει στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας.

Για να υπάρξει όμως βελτίωση της παραγωγικότητας, οι επιχειρήσεις θα πρέπει:
• να έχουν την ικανότητα να αναπτύσσουν ή/και να αποκτούν τεχνολογία,
• να είναι σε θέση να αναπτύσσουν καινοτομικές δραστηριότητες, και,
• να διαθέτουν άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό σε όλα τα επίπεδα της ιεραρχίας, και,

3. η λειτουργία των επιχειρήσεων μέσα σε ένα σταθερό, απλό και φιλικό κανονιστικό περιβάλλον, το οποίο θα διευκολύνει την ανάπτυξή τους και δεν θ΄ αποτελεί πρόσκομμα στην καθημερινή τους δραστηριότητα. Ενδεικτικά προσκόμματα στην καθημερινή δραστηριοποίηση των επιχειρήσεων είναι: η γραφειοκρατία, η πολυνομία, το φορολογικό καθεστώς, οι σχέσεις κράτους – επιχείρησης, οι εργασιακές σχέσεις, οι χρήσεις γης, οι υποδομές κλπ.
Επιτέλους η κρίση, τα μνημόνια που έχουμε υπογράψει, αλλά, πάνω απ’ όλα, το ζήτημα της επιβίωσης και της συνέχειας της πατρίδας μας θα πρέπει να κινητοποιήσουν τον κρατικό μηχανισμό προς την κατεύθυνση λήψης των προφανών μεταρρυθμιστικών αποφάσεων για την απλοποίηση του συνόλου των διαδικασιών που αφορούν τις επενδύσεις στην πατρίδα μας.

Αν δεν υπάρξουν ριζικές μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις οι οποίες θα διαμορφώνουν ευνοϊκότερες συνθήκες για την καθημερινή δραστηριοποίηση της βιομηχανίας, και γενικά βεβαίως των επιχειρήσεων στη χώρα, τότε οποιαδήποτε προσπάθεια για την ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας θ αποτελεί ουτοπία.

Γιατί τελικά, ενώ όλοι μας θέλουμε, διαρκώς λέμε ότι δεν γίνεται.

Για την πατρίδα μας και τους ανθρώπους της, ας τελειώνουμε επιτέλους με τα βαρίδια του παρελθόντος, για να προχωρήσουμε μπροστά.