Αυτό είναι το πιο δηλητηριώδες...βιβλίο στον κόσμο!

Καλά διαβάσατε...Είναιένα βιβλίο που μπορεί να σε κάνει να αρρωστήσεις απλά και μόνο φυλλομετρώντας το. Και αυτό, γιατί κάθε σελίδα, μαζί και το εξώφυλλο, είναι δηλητηριώδη. Στην ουσία πρόκειται για ένα πείραμα που καταδεικνύει τους κινδύνους από τη δηλητηρίαση από αρσενικό. Κάθε σελίδα του βιβλίου, άλλωστε, προέρχεται από ταπετσαρίες που περιέχουν στοιχεία αρσενικού.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το 1873, ο γιατρός Ρόμπερτ Κλαρκ Κέτζι, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, στις ΗΠΑ, εξελέγη στην κρατική υγειονομική επιτροπή του Μίσιγκαν. Την επόμενη χρονιά, με δοκίμιό του, που έφερε τον τίτλο «Δηλητηριώδεις Ταπετσαρίες», ο Κέτζι επέστησε την προσοχή σε ένα σημαντικό πρόβλημα που μάστιζε τους κατοίκους των ΗΠΑ και όχι μόνο την περίοδο εκείνη: τη δηλητηρίαση από ταπετσαρίες των οποίων η βαφή περιείχε αρσενικό. Τον 19ο αιώνα, η ανάμειξη αρσενικού σε μπογιά ήταν ιδιαίτερως διαδεδομένη. Και αυτό, παρότι είχαν παρατηρηθεί πολλές περιπτώσεις δηλητηρίασης. Το 1887, ο Αμερικανικός Φαρμακευτικός Σύλλογος εξέδωσε μια εκτίμηση βάσει της οποίας περίπου το 65% των ταπετσαριών στις ΗΠΑ περιείχαν στοιχεία αρσενικού. Με το πέρασμα του χρόνου και τη σταδιακή φθορά της ταπετσαρίας, το αρσενικό διαχεόταν στην ατμόσφαιρα σε κόκκους σκόνης, που εισέπνεαν οι ένοικοι, με καταστροφικά αποτελέσματα για την υγεία τους.

Το 1874, ο δρ. Κέτζι, προκειμένου να αποδείξει στους δύσπιστους συμπατριώτες του τους κινδύνους από τη χρήση αρσενικού στις βαφές, συγκέντρωσε εκατοντάδες τέτοιες ταπετσαρίες από καταστήματα των πόλεων Ντιτρόιτ, Λάνσινγκ και Τζάκσον και κατόπιν τα «έδεσε» σε μορφή βιβλίου. Συνολικά έφτιαξε εκατό αντίτυπα των «Σκιών από τους Τοίχους του Θανάτου» και τα απέστειλε σε διάφορες βιβλιοθήκες των ΗΠΑ, εφιστώντας την προσοχή των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των Αρχών για τον υγειονομικό αυτό κίνδυνο.

Το πείραμα του Κέτζι πέτυχε και συνέβαλε σημαντικά στην αύξηση των μέτρων ασφαλείας στην παραγωγή ταπετσαριών. Σήμερα, απομένουν μόνο δύο αντίτυπα στον κόσμο, εκ των οποίων το ένα φυλάσσεται στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στο Αν Άρμπορ και το άλλο στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στο ανατολικό Λάνσινγκ. Αμφότερα παραμένουν εξαιρετικά τοξικά: μπορεί κανείς να τα μελετήσει μόνο αφού λάβει ειδική άδεια και φορέσει πλαστικά προστατευτικά γάντια.