Ο Στέλιος Παπαδόπουλος της JP Morgan, αναλαμβάνει το σχέδιο για το "ξεφόρτωμα" των κόκκινων δανείων
O πρώην επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ βρίσκεται πάλι στο ίδιο πεδίο δράσης με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και υπουργό Οικονομικών στην κυβέρνηση Σαμαρά, Γ. Στουρνάρα
Στα χέρια της JP Morgan βρίσκεται το ένα από τα δύο σχέδια και μάλιστα κατόπιν επιλογής του υπουργείου Οικονομικών.
Αυτή η κίνηση θα περνούσε στα ψιλά, εάν στα υψηλόβαθμα κλιμάκια της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας δεν βρισκόταν ένας δικός μας άνθρωπος. Ο πρώην επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ, Στέλιος Παπαδόπουλος, τον οποίο… ανακάλυψε όψιμα η κυβέρνηση, έχοντας προτιμήσει να αναθέσει ως το 2017 την υπόθεση του χρέους σε κάτι απίθανους τύπους, χωρίς κανείς να έχει καταλάβει ακόμα και τώρα, τι ακριβώς υπηρεσίες προσέφεραν στο ελληνικό Δημόσιο και με ποιο τίμημα.
Αναλαμβάνοντας τα ηνία της χώρας το 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ φρόντισε να ξεκαθαρίσει το τοπίο, «ξηλώνοντας» ή αδρανοποιώντας ακόμα και τεχνοκράτες, με μόνο πρόσχημα ότι είχαν επιλεγεί από την κυβέρνηση Σαμαρά. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του Στέλιου Παπαδόπουλου, ο οποίος εντάχθηκε στο δυναμικό του ΟΔΔΗΧ το 2012, προερχόμενος από τον ιδιωτικό τομέα, με «βαριά» προϋπηρεσία στη Citigroup, στη Societe Generale και στη BNP Paribas. Το 2014 ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στα θέματα του χρέους και ήταν αυτός, ο οποίος ουσιαστικά «έχτισε» τις δύο εκδόσεις ομολόγων της περιόδου Σαμαρά.
Αυτή ακριβώς η επιτυχία ήταν που τον κατέταξε στις… εχθρικές δυνάμεις, κατά την πρώιμη περίοδο ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Με το Γ. Βαρουφάκη στα ηνία του υπουργείου Οικονομικών, ο Σ. Παπαδόπουλος παραγκωνίστηκε, όπως ακριβώς και ο ΟΔΔΗΧ, που θεωρήθηκε πολύ… τεχνοκρατικός άρα πολύ συστημικός για τις… επαναστατικές ευαισθησίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και του ίδιου του Γ. Βαρουφάκη. Κάπως έτσι, έκανε την εμφάνιση του ο απίθανος Κορεάτης Κιμ, ο οποίος παρέμεινε με έναν απροσδιόριστο ρόλο κι επί ημέρων Ε. Τσακαλώτου, ενώ την… ομάδα του χρέους στελέχωσε κάποια στιγμή κι έτερος «απίθανος» Λεγκλέν.
Όσο καιρό αυτοί οι δύο «απίθανοι» πηγαινοέρχονταν στο Λονδίνο ή στις Βρυξέλλες, με μόνη διαφανή παρουσία τους στα… εκτός έδρας οδοιπορικά, που περνούσαν συχνά - πυκνά στη Διαύγεια, ο Σ. Παπαδόπουλος και η ομάδα του -στην οποία συμπεριλαμβανόταν ο σημερινός επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Δ. Τσάκωνας, «έχτιζαν» σιγά - σιγά την αξιοπιστία της χώρας εν όψει της επιδιωκόμενης συμφωνίας για το χρέος.
Οσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, έχουν να λένε για τις προσωπικές διαπραγματεύσεις κι επαφές του Σ. Παπαδόπουλου, με πρωταγωνιστές του ελληνικού δράματος, όπως ο Β. Σόιμπλε και έτσι δεν είναι τυχαίο, ότι κάποια στιγμή ακόμα και η κυβέρνηση «ανακάλυψε» τη χρησιμότητα του. Στην πραγματικότητα, έστω με καθυστέρηση, του παραδόθηκαν τα κλειδιά της τεχνοκρατικής διαπραγμάτευσης για το χρέος, ενώ οι δύο επιτυχημένες εκδόσεις του 2017 - 2018, αναμφίβολα πιστώνονται στον ίδιο και στην ομάδα του. Η αποχώρηση του, με παραίτηση, πριν από περίπου ένα χρόνο, έγινε σε ένα κλίμα τελείως διαφορετικό από αυτό του 2015, όταν η κυβέρνηση «συνάντησε» τον Σ. Παπαδόπουλο.
Δεν είναι τυχαίο, ότι οι επισκέψεις του υψηλόβαθμου στελέχους της JP Morgan πλέον, είναι συχνές - πυκνές στο υπουργείο Οικονομικών -ίσως πιο συχνές απ’ όταν βρισκόταν στον ΟΔΔΗΧ λένε κάποιες «φαρμακερές» γλώσσες- καθώς η παρουσία του και οι γνωριμίες του στην επενδυτική κοινότητα κρίνονται ως άκρως χρήσιμες στην προσπάθεια της Ελληνικής Δημοκρατίας να επιστρέψει στις αγορές. Δεν πρέπει να λησμονεί, άλλωστε, κανείς ότι η JP Morgan είναι ένας από τους Βασικούς Διαπραγματευτές της Ελλάδας.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα, όπου το σχέδιο για την εφαρμογή του ιταλικού μοντέλου και στις ελληνικές τράπεζες, έφυγε από τα χέρια του ΤΧΣ και κατέληξε στα χέρια της JP Morgan. Κι επειδή η ιστορία έχει, συνήθως, χιούμορ, υπό αυτή την ιδιότητα, ο πρώην επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ βρίσκεται πάλι στο ίδιο πεδίο δράσης με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και υπουργό Οικονομικών στην κυβέρνηση Σαμαρά, το Γ. Στουρνάρα.
Ποιες είναι οι σχέσεις των δύο ισχυρών ανδρών; «Από μακριά κι αγαπημένοι», λένε όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, αφού κάποιες «πληγούλες» του παρελθόντος φαίνεται ότι δεν έχουν κλείσει ακόμα…