ΣτΕ: Συζητείται η «συμφωνία συμβιβασμού» του ελληνικού δημοσίου με την Siemens

Στο άρθρο 324 του νόμου 4072/2012 (11.4.2012) προβλέφθηκε η «συμφωνία συμβιβασμού» και στην συνέχεια εκδόθηκε απόφαση του υπουργού Οικονομικών (27.8.2102) με το περιεχόμενο της σύμβασης στην αγγλική και ελληνική γλώσσα.

Με την «συμφωνία συμβιβασμού» επιλύθηκαν συνολικά όλες οι διαφορές και οι εκκρεμότητες από κάθε είδους αξιώσεις, κ.λπ. που συνδέονται με τη δραστηριότητα διαφθοράς και παράνομες δραστηριότητες από την πλευρά της Siemens, συμπεριλαμβανομένων των υποθέσεων που διερευνήθηκαν από τις αρχές της Ελλάδος, της Γερμανίας και των ΗΠΑ, κ.λπ.

Ειδικότερα, η «συμφωνία συμβιβασμού» μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του ομίλου των εταιρειών της Siemens, έχει αντικείμενο «την αποκατάσταση της τυχόν βλάβης που υπέστη το ελληνικό δημόσιο και την διευθέτηση των διοικητικών προστίμων σε σχέση με τις κάθε είδους υποθέσεις που σχετίζονται με δραστηριότητες διαφθοράς, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, πληρωμές, παράνομες δραστηριότητες από την πλευρά της Siemens».

Να σημειωθεί ότι εκτός από την Siemens Α.Ε. Ελλάδος, καλύπτονται όλες θυγατρικές εταιρείες του ομίλου της, οι άμεσα ή έμμεσα ελεγχόμενες θυγατρικές εταιρείας και κοινοπραξίες, τα στελέχη της επίμαχης γερμανικής εταιρείας, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και οι υπάλληλοί της.

Με την «συμφωνία συμβιβασμού» η Siemens ανέλαβε ορισμένες οικονομικές και άλλου είδους υποχρεώσεις έναντι της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Το επίμαχο Σωματείο υποστηρίζει ότι η «συμφωνία συμβιβασμού» είναι αντίθετη σε πλειάδα συνταγματικών διατάξεων, όπως είναι αντίθετη στο δημόσιο και εθνικό συμφέρον, καθώς από την παράνομη δραστηριότητα της Siemens στην Ελλάδα προκλήθηκε ζημία στο Ελληνικό Δημόσιο ύψους άνω των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ, χωρίς στο ποσό αυτό να περιλαμβάνεται η αποθετική ζημία και η ηθική βλάβη.

Όπως αναφέρει το εν λόγω Σωματείο η απαλλαγή της Siemens έγινε από την Ελληνική πλευρά, χωρίς να υπάρχει κάποιο δημόσιο συμφέρον, με συνέπεια η «συμφωνία συμβιβασμού» είναι απόλυτα άκυρη, ως αισχροκερδής και καταπλεονεκτική σε βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ακόμη, αναφέρεται ότι παραβιάζονται οι συνταγματικές αρχές της νομιμότητας, του κράτους δικαίου, της καλής πίστης, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του ιδιώτη απέναντι στο κράτος, της ισότητας και οι διατάξεις του άρθρου 106 του Συντάγματος που ορίζει ότι «η ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της εθνικής οικονομίας».

Ο εισηγητής της υπόθεσης κ. Μαρκόπουλος, σύμφωνα με πληροφορίες, θα επισημάνει κατά την συζήτηση της υπόθεσης ότι πρέπει το ΣτΕ να εξετάσει την συμβατότητα της «συμφωνίας συμβιβασμού» με το Σύνταγμα και το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τέλος, ο κ. Μαρκόπουλος θα αναφέρει ότι πρέπει να εξεταστεί από το δικαστήριο το ζήτημα εάν έχει έννομο συμφέρον να προσφύγει το επίμαχο Σωματείο στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, αλλά θα αναφέρει και αν αρμόδιο για την δικαστική επίλυση του επίμαχου θέματος είναι το ΣτΕ ή τα Πολιτικά δικαστήρια (Πρωτοδικείο).