Πανηγυρίζουν τα γερμανικά ΜΜΕ και βλέπουν «Ελληνοτουρκική Άνοιξη»

Η αρχή έγινε, αλλά οι βασικές διαφορές παραμένουν, σχολιάζει ο γερμανικός Τύπος. Handelsblatt: Το Ταμείο Ανάκαμψης μπορεί να οδηγήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.

Το θετικό κλίμα που αποτυπώθηκε κατά την επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών στην Ελλάδα φαίνεται να αιφνιδιάζει αρθρογράφους του γερμανικού τύπου. Αυτήν τη φορά, όπως επισημαίνουν οι περισσότεροι, δεν υπήρχαν "εκτροπές” μπροστά από τις κάμερες, η ατμόσφαιρα ήταν συμφιλιωτική. "Πολύ σύντομα επίκειται άλλη μια συνάντηση κορυφής ανάμεσα στον πρωθυπουργό Μητσοτάκη και τον πρόεδρο Ερντογάν, στο περιθώριο της συνάντησης κορυφής του ΝΑΤΟ, 14 Ιουνίου”, επισημαίνει το Spiegel στη διαδικτυακή του έκδοση. "Θα ήταν σημαντικό βήμα προς την ομαλοποίηση των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις δύο αποξενωμένες χώρες. Από την ανάληψη των καθηκόντων του Μητσοτάκη οι δύο ηγέτες έχουν συναντηθεί μόνο μια φορά, πάλι στο περιθώριο νατοϊκής συνάντησης. Από τότε αυξήθηκαν οι εντάσεις ανάμεσα στις χώρες τους”.

Διπλωματικές πηγές: Αυτά είναι τα ζητήματα που έθεσε ο Δένδιας στον Τσαβούσογλου

Αλλά και η Süddeutsche Zeitung διαπιστώνει "ύφεση στη Μεσόγειο”, όπως επιγράφει και το σχετικό ρεπορτάζ. Εις επίρρωση του τίτλου η εφημερίδα του Μονάχου κάνει επίσης αναφορά στην επικείμενη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στις 14 Ιουνίου. "Αλλά το πόσο θεμελιώδης παραμένει η διαμάχη (μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας) φάνηκε από μια δήλωση του Τσαβούσογλου ξεκινώντας την επίσκεψη στην Αθήνα” σημειώνει ο αρθρογράφος. "Κατηγόρησε την Ελλάδα ότι εργαλειοποιεί την ένταξη στην ΕΕ ως μοχλό κατά της Τουρκίας και ότι η διαμάχη μόνο διμερώς μπορεί να επιλυθεί”.

"Και οι δυο πλευρές ωφελούνται”

Ο ανταποκριτής της Tageszeitung στην Κωνσταντινούπολη καταγράφει το συμφιλιωτικό κλίμα σε αυτήν την συνάντηση των δύο υπουργών Εξωτερικών που έγινε εμφανές και προς τα έξω, όχι μόνο από την ανακοίνωση συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν στις 14 Ιουνίου στις Βρυξέλλες, αλλά και από τον περίπατο Δένδια-Τσαβούσογλου από το μέγαρο Μαξίμου προς το υπουργείο Εξωτερικών για να εξαγγείλουν αργότερα στην κοινή συνέντευξη τύπου τις 25 προτάσεις στην προσπάθεια ενίσχυσης της διμερούς οικονομικής συνεργασίας. "Επρόκειτο για μια αλλαγή πλεύσης 180 μοιρών, τουλάχιστον ατμοσφαιρικά” διαπιστώνει ο Γερμανός αρθρογράφος. "Μετά από ένα ναδίρ στις ελληνοτουρκικές σχέσεις (…) τα σημεία των καιρών δείχνουν συμφιλίωση. Βέβαια από πλευράς περιεχόμενου δεν υπάρχει κάτι για το ποια θαλάσσια ζώνη επιτρέπεται να διεκδικείται από ποιον, αλλά έχει αλλάξει το πλαίσιο. Ιδιαίτερα εταίροι από τη δυτική πλευρά της Μεσογείου δεν θέλουν να γίνονται αντικείμενο εργαλειοποίησης. Η νέα κυβέρνηση της Λιβύης αναζητεί επαφές τόσο από την Τουρκία, όσο και από την Ελλάδα. Στο μεταξύ και η Αίγυπτος ξεκίνησε διαδικασία ομαλοποίησης των σχέσεων της με την Τουρκία και δεν θέλει άλλο να υποστηρίζει τις μαξιμαλιστικές θέσεις της Ελλάδας.

Ολοκληρώνοντας το άρθρο του ο Γερμανός αρθρογράφος επισημαίνει ότι έγινε τουλάχιστον μια αρχή. "Ενώ οι Τούρκοι στα παράλια του Αιγαίου χαίρονται που θα μπορούν σύντομα να ταξιδεύουν σε ελληνικά νησιά και οι ξενοδόχοι και εστιάτορες στη Ρόδο, Κω και Σάμο επίσης χαίρονται για τον ερχομό Τούρκων τουριστών, ο δρόμος προς μια πραγματική λύση είναι ακόμη μακρύς” διαπιστώνει (…) "Προς το παρόν καμιά από τις δύο πλευρές δεν είναι έτοιμη για συμβιβασμούς. Προς το παρόν τόσο η Ελλάδα, όσο και ο μεγάλος εξ Ανατολών γείτονάς της επενδύουν σε νέα πολεμικά πλοία. Ωστόσο, έγινε μια αρχή. Στο κάτω-κάτω και οι δύο πλευρές ξέρουν ότι ωφελούνται από μια πολιτική λύση”.

Πόσο αντέχουν στο χρόνο τα κριτήρια του Μάαστριχτ;

"Το ιστορικό πείραμα χρέους της Ευρώπης”. Είναι ο τίτλος εκτενέστατου άρθρου στο σημερινό φύλλο της Handelsblatt, που αναφέρεται στο γιγαντιαίο ποσό των 750 δις ευρώ του Ταμείου για την Ανάκαμψη της Οικονομίας της ΕΕ από τις επιπτώσεις της πανδημίας. Η οικονομική επιθεώρηση του Ντίσελντορφ υπενθυμίζει ότι η αναδιανομή ευρωπαϊκών κονδυλίων μέσω των Διαρθρωτικών Ταμείων και του Tαμείου Συνοχής δεν είναι νέο στην ΕΕ, όμως το διαφορετικό είναι ότι αυτήν την φορά τα κονδύλια δεν προέρχονται από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, αλλά από δανεισμό. Πρόκειται δηλαδή για μια εντελώς νέα διάσταση αναδιανομής, άρα για μια αλλαγή παραδείγματος. "Για σκεπτικιστές, όπως ο Γερμανός οικονομολόγος Χανς Βέρνερ Ζιν, το Ταμείο Ανάκαμψης σημαίνει οριστική είσοδο στην κοινή ανάληψη χρεών, που μπορεί μεν να απαλύνει τα συμπτώματα της κρίσης, αλλά δεν θα ωφελήσει την Ευρώπη, το αντίθετο, θα την βλάψει” μεταφέρει την άποψη της μιας πλευράς. "Αισιόδοξοι και υποστηρικτές μια βαθιάς ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης βλέπουν αντίθετα την απαρχή δημοσιονομικής ένωσης που θα μπορούσε να οδηγήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης”.

Ο αρθρογράφος επισημαίνει τις μεταβολές που επήλθαν τις τελευταίες δεκαετίες σε μακροοικονομικό επίπεδο. "Όταν η ΕΕ συμφώνησε πριν από 30 χρόνια τα κριτήρια του Μάαστριχτ, το ποσοστό χρέους στην Ευρώπη ήταν εμφανώς μικρότερο, οι τόκοι αντίθετα εμφανώς υψηλότεροι από ότι σήμερα. Ο στόχος συγκράτησης του ποσοστού χρέους κάτω από το 60% του ΑΕΠ, δεν μπορεί να επιτευχθεί μεσοπρόθεσμα από πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ. Γι αυτό στις Βρυξέλλες από καιρό γίνονται σκέψεις για μια μόνιμη μεταρρύθμιση των κανόνων για το χρέος. Ο αρμόδιος Επίτροπος Πάολο Τζεντιλόνι περιμένει τις γερμανικές βουλευτικές εκλογές πριν υποβάλει τις προτάσεις του” (…). Εάν το Ταμείο Ανάκαμψης αποδειχθεί επιτυχία ή εγγραφεί ως αποτυχία στην οικονομική ιστορία, θα εξαρτηθεί κυρίως από το εάν βελτιώνει την δυναμική της Ευρώπης. Ο Γκάμπριελ Φελμπερμάιερ, πρόεδρος του Ινστιτούτου για την Οικονομία υποστηρίζει ότι η Ευρώπη θα πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα τα προβλήματα ανάπτυξης και να ενισχύσει το αναπτυξιακό δυναμικό της. Γι αυτό θα πρέπει να διαθέσει τα κονδύλια (του Ταμείου) πρωτίστως για επενδύσεις του μέλλοντος, όπως η ψηφιοποίηση και η προστασία του κλίματος”.

Ειρήνη Αναστασοπούλου

Πηγή: Deutsche Welle