Ο Αδωνις θα επαναφέρει το 2025 τους μισθούς του 2009 - Καταγγελίες για τους "φθηνούς" θερμοσίφωνες

«Σας υποσχόμαστε ότι θα παίρνετε τον ίδιο μισθό με πριν από 20 χρόνια»

Σε δύο χρόνια ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα θα φτάσει στα 1.500 ευρώ μας είπε χθες ο Άδωνις Γεωργιάδης. Θα ξεπεράσουμε καταρχήν το γεγονός ότι η αντίστοιχη δέσμευση έχει μπει στο προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας αλλά με ορίζοντα υλοποίησης την τετραετία. Τώρα, ο υπουργός Εργασίας λέει ότι θα του χρειαστούν δύο χρόνια για να αυξήσει τον μέσο μισθό κατά 17,5%.

Θα το «σηκώσει» αυτό ο ιδιωτικός τομέας; Διότι μιλάμε για 325 ευρώ αύξηση τον μήνα στον μέσο μισθό ή 4.550 ευρώ τον χρόνο. Και το τελικό κόστος ανά εργαζόμενο για τον εργοδότη θα φτάσει στα 5.500 ευρώ μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές μέσα σε μια διετία. Πολλαπλάσιος ρυθμός σε σχέση με το ΑΕΠ άρα επίπτωση στην ανταγωνιστικότητα. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι δεν έκανε λάθος για μια ακόμη φορά στο χρονοδιάγραμμα ο υπουργός Εργασίας (σ.σ «χτύπησε» και την Παρασκευή όταν έφερε έναν χρόνο νωρίτερα τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών προκαλώντας την άμεση αντίδραση του υπουργείου Οικονομικών για να κάνει τελικώς διορθωτική δήλωση).

Ας υποθέσουμε δηλαδή ότι το 2025 και όχι το 2027, θα έχουμε μέσο μισθό 1.500 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα. Αναλογιζόμαστε τι σημαίνει αυτό; Ότι θα λαμβάνουμε τον ίδιο μισθό με πριν από 16 χρόνια. Διότι μέσο μισθό στην περιοχή των 1.500 ευρώ είχαμε το πολύ μακρινό 2009. Μια ολόκληρη γενιά χαμένη δηλαδή καθώς θα υπάρξουν άνθρωποι που δεν θα προλάβουν καν (λόγω συνταξιοδότησης) να ανακτήσουν τον μισθό των προηγούμενων 10ετιών. Τρομακτικό δεν είναι;

Είστε με το «αλλάζω θερμοσίφωνα;»

Δεν χάνουν τίποτα οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Ανάπτυξης κ. Σκρέκα να ψάξουν λίγο την υπόθεση. Καταναλωτές καταγγέλλουν ότι αν επιλέξουν να αγοράσουν ηλιακό θερμοσίφωνα με το κουπόνι του προγράμματος, οι προμηθευτές υπολογίζουν την έκπτωση του 50-60% επί των «ονομαστικών τιμών» του καταλόγου. Αν όμως κάποιος αποποιηθεί του κουπονιού ή δεν διαθέτει καν, τότε η ονομαστική τιμή μειώνεται ως δια μαγείας. Αν ισχύουν τα όσα καταγγέλλονται, στην πράξη όσοι εφαρμόζουν αυτή την τακτική δεν δίνουν το σύνολο της έκπτωσης που προβλέπει το πρόγραμμα στον καταναλωτή αλλά κρατούν ένα σημαντικό τμήμα για τον εαυτό τους. Βάλε και το αυξημένο κόστος εγκατάστασης που ζητείται, και το «όνειρο» του φθηνού ηλιακού ξεθωριάζει ακόμη περισσότερο.

Αρχίζει το άδειασμα του κρατικού κουμπαρά

Υπέρ πάντων, η μείωση της αναλογίας του χρέους ως προς το ΑΕΠ. Και αν τα πράγματα δεν πάνε καλά με τον ονομαστικό ρυθμό ανάπτυξης που καθορίζει τον παρονομαστή, θα γίνουν οι απαιτούμενες κινήσεις στον αριθμητή, δηλαδή στο ύψος του χρέους. Ο στόχος είναι να πέσει το χρέος το 2024 κάτω από το 155% του ΑΕΠ. Αν δεν βγαίνει, ο αρμόδιος ΟΔΔΗΧ θα ρίξει στη μάχη τα ταμειακά διαθέσιμα για να μειώσει είτε τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό (δηλαδή το υπόλοιπο των εντόκων γραμματίων) είτε τα διμερή δάνεια, τα λεγόμενα GLF. Έχοντας ανακτήσει την επενδυτική βαθμίδα δεν θα ενοχλήσει κανέναν, αν τα ταμειακά διαθέσιμα πέσουν στο τέλος του 2024 και κάτω από τα 30 δις. ευρώ. Μέχρι τότε βέβαια, έχουμε να δούμε πολλά…