Η Μελόνι, τα ουρανοκατέβατα κέρδη και η πιθανότητα φορολόγησης των ελληνικών τραπεζών

Είναι δυνατόν να ήταν αιφνιδιαστική (για ποιους; ) όταν είναι γνωστή η σχέση Μελόνι-Ντράγκι-Λαγκάρντ; Άρα; Η Ιταλίδα πρωθυπουργός μπορεί να αναδιπλώθηκε την αμέσως επομένη όμως το μήνυμα-προς το Βερολίνο, κυρίως- εστάλη όπως και αυτό το 1 τοις χιλίοις στα συνολικά περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών θα μείνει.-.

Σε αυτή την συγκυρία όπως λένε στην Φρανκφούρτη αρκεί και ένα μικρό...φτάρνισμα για να σημάνει συναγερμός. Είναι βλέπετε και το ανοιχτό μέτωπο στις ΗΠΑ, καθώς η Moody's δεν υποβάθμισε μόνον 10 περιφερειακές τράπεζες αλλά προειδοποίησε για το ενδεχόμενο/κίνδυνο υποβάθμισης και 6 συστημικών.-.

Επίσης, η Μελόνι με την κίνηση της κατέδειξε το γεγονός πως οι τράπεζες αποκομίζουν σημαντικά κέρδη λόγω της ιστορικής αύξησης επιτοκίων αλλά παραμένουν εξαιρετικά φειδωλές όταν πρόκειται να "τιμολογήσουν" τις καταθέσεις. Τα απότομα υψηλότερα επιτόκια (δλδ απότομα ακριβότερο κόστος χρήματος/δανεισμού) έχουν αποφέρει κέρδη-ρεκόρ, καθώς αυξάνεται το επιτόκιο δανεισμού/χορηγήσεων αλλά παραμένει (σχεδόν) στάσιμο των καταθέσεων. Αλλωστε έκτακτους φόρους στα κέρδη των τραπεζών έχουν επιβάλει και η Ισπανία, η Ουγγαρία με το Reuters να μην αποκλείει το ενδεχόμενο να υπάρξει κι άλλη.

Και η Ελλάδα; Με τίποτε, από την στιγμή μάλιστα που οι τραπεζίτες μετέθεσαν για ένα χρόνο την διανομή κερδών στους μετόχους/επενδυτές, συναινώντας στην παραίνεση του Αντρέα Ενρια να φροντίσουν πρώτα την ποιότητα και επάρκεια των κεφαλαίων τους. Αλλά και για ποια υπέρκέρδη να μιλήσει κάποιος όσον αφορά στο εγχώριο banking, αφαιρώντας τον DTC- το βάρος λόγω της αναβαλλόμενης φορολογίας- το "καθαρό αποτέλεσμα" περιορίζεται αισθητά. Είναι και η αποεπένδυση του ΤΧΣ από τις τράπεζες που θέλει να επισπεύσει η κυβέρνηση- κυρίως λόγω επενδυτικής βαθμίδας- διαδικασία που δεν θα μπορούσε να γίνει με τον κλάδο (δλδ τις αποτιμήσεις) σε κατάρρευση. Σκεφτείτε, σε μόλις μία συνεδρίαση την Τρίτη στο Μιλάνο "εξαερώθηκε" χρηματιστηριακή αξία 9,8 δισ. ευρώ δλδ το-σχεδόν- ήμισυ της συνολικής των Eurobank, Εθνικής, Πειραιώς και Alpha Bank μαζί. Δεν παίζει, με τίποτε. Το ότι οι αγορές δεν πιθανολόγησαν στο ελάχιστο το ενδεχόμενο να ακολουθήσει η Αθήνα την Ρώμη φάνηκε τόσο την ίδια μέρα (Τρίτη) όσο χθες (Τετάρτη) στην αγορά "κρατικού χρέους". Σε αντίθετη περίπτωση...

Ανακοίνωσε μεγέθη 6μηνου χθες η Alpha Bank αλλά η αγορά δεν έδειξε να συγκινείται ιδιαίτερα. Στα 357 εκατ. τα προσαρμοσμένα καθαρά κέρδη, διανομή του 20% των κερδών (2023) στους μετόχους και ανοιχτό το ενδεχόμενο αγοράς ιδίων μετοχών σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο Βασίλη Ψάλτη.

Αντιθέτως επικροτήθηκε, με άνοδο στα 36,58 ευρώ, η ανακοίνωση της Mytilineos για την εξαγορά της Volterra από την AVAX. Υποθέτω πως και λόγω των συζητήσεων των 2 πλευρών (για την Volterra) ορισμένοι φαντασιώθηκαν...δράκους πως η Mytilineos εξαγοράζει την AVAX.

Αναζητείται "μέτωπο" όπου η κυβέρνηση πίεσε την άλλη πλευρά και πέτυχε ουσιαστικό αποτέλεσμα: τους τραπεζίτες; μπας και αυξήσουν λίγο τα επιτόκια καταθέσεων. Τους ακτοπλόους για τα εισιτήρια; τους σούπερ-μαρκετάδες για τις τιμες των τροφίμων; ήρθαν και οι παραχωρησιούχοι για να "δέσει" αυτό που γίνεται ευρύτερα γνωστό ως greedflation.

Σήμερα- βραδάκι- θα γίνει γνωστό εάν η Morgan Stanley εντάξει τη μετοχή της Πειραιώς στο "καλάθι" του MSCI Greece Standard, πάντως προχθές άλλο τμήμα του ίδιου οίκου έδινε ως επικρατέστερο το ενδεχόμενο της ένταξης. Είναι τα γνωστά και ως Chinese Walls στην επενδυτική ομήγυρη.

Με τα χθεσινά "κλεισίματα" στα μόλις 57 εκατ. η διαφορά αποτίμηση της Εθνικής από την Eurobank των 5,881 δισ. (και με την Grivalia η Eurobank). Ακόμη μικρότερη, στα μόλις 4 της Motor Oil από την Helleniq Energy των 2,552 δισ.