Δυστυχώς δεν έχουν καθαρό μυαλό

Οτι η κυβέρνηση ακόμα δεν έχει καταφέρει να αποκτήσει το «καθαρό μυαλό», προκειμένου να διακρίνει και να ενσωματώσει όλα τα απαραίτητα συστατικά για να στηθούν από μηδενική βάση δύο ικανά πλαίσια που θα μπορούν να εξασφαλίσουν κοινωνική ειρήνη και αναπτυξιακή προοπτική. Και αυτά τα δύο πλαίσια δεν είναι άλλα από το επενδυτικό και το φορολογικό. Μάλιστα προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση ο ερασιτεχνισμός με τον οποίο χειρίστηκαν οι αρμόδιοι παράγοντες του υπ. Οικονομικών την υπόθεση του συγκεκριμένου φόρου σε μία περίοδο που η φοροδοτική ικανότητα του συνόλου της κοινωνίας και των επιχειρήσεων έχει εξαντληθεί. Προφανώς και δεν είναι τυχαίο που αναγκάστηκαν να τον πάρουν πίσω, προκειμένου να αποκατασταθούν οι αδικίες.
Η συνταγή του «γιουρουσιού», που πολλές φορές στο παρελθόν έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει, δεν μπορεί να παραμένει ο μπούσουλας για τις αποφάσεις. Μόνο προβλήματα μπορεί να προκαλέσει η λογική του επιβάλλω ένα φόρο που θα φέρει περισσότερα από αυτά που υπολογίζω και αδιαφορώ για τις συνέπειες που θα προκαλέσει στην κοινωνία. Αυτά είναι επιπολαιότητες, προχειρότητες και προκαλούν το κοινό αίσθημα. Και μάλιστα όταν το χρονικό περιθώριο στη διάθεση των αρμοδίων για να ζυγίσουν, να μετρήσουν και να αποφασίσουν ποια θα είναι τα αποτελέσματα, υπήρχε. Και όταν μάλιστα τα προβλήματα που θα προκαλούσε ο συγκεκριμένος φόρος είχαν επισημανθεί και από αρμόδιους υπαλλήλους του υπ. Οικονομικών.
Όπως και να έχει δεν μπορεί το κύριο βάρος να πέφτει μόνιμα στους φορολογούμενους πολίτες και τις επιχειρήσεις, την ώρα που το κράτος ακόμη και σήμερα, ακόμη και μετά τα μέτρα, παραμένει «τέρας». Δεν νοείται να δίνουμε την χαριστική βολή σε έναν κλάδο, όπως αυτόν των ακινήτων, όταν αποδείχθηκε περίτρανα στο παρελθόν ότι κράτησε συνολικότερα την αγορά ζωντανή, δημιουργούσε κατανάλωση, συντηρούσε θέσεις εργασίας και εν τέλει καλλιεργούσε προσδοκίες για το μέλλον. Αυτό που θα πρέπει λοιπόν η κυβέρνηση να κάνει άμεσα είναι να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες προκειμένου να δώσει ανάσες στην αγορά των ακινήτων όχι υπερφορολογώντας την επί πλασματικών αξιών, αλλά δίνοντας κίνητρα και παρέχοντας ελαφρύνσεις σε όσους έτυχε να βρεθούν με ακίνητα στην κατοχή τους που δεν τους επιφέρουν ούτε ένα ευρώ εισόδημα ή που βρήκαν από τον παππού ή τον πατέρα τους αγροτεμάχια που δεν ξέρουν καν που βρίσκονται.