Τι δεν καταλαβαίνουν;;;;
Όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι η φορολογική πολιτική που ασκείται την τελευταία τετραετία έχει στραγγίξει από ρευστό την ελληνική κοινωνία και τις επιχειρήσεις και έχει εκτροχιάσει τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Και αυτό συνέβη γιατί πολύ απλά, την ώρα που μειώθηκαν δραματικά τα εισοδήματα και τα κέρδη των επιχειρήσεων, αυξήθηκαν σημαντικά οι φορολογικές υποχρεώσεις. Αποτέλεσμα η ραγδαία αύξηση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων απέναντι σε Δημόσιο και Ταμεία. Τόσο απλά.
Ωστόσο οι δανειστές μας και ορισμένοι από την κυβέρνηση, παρά τα αρνητικά αποτελέσματα που καταγράφονται στην είσπραξη των χρεών, δεν καταλαβαίνουν ή κάνουν πώς δεν καταλαβαίνουν, με αποτέλεσμα να επιμείνουν και να υιοθετήσουν ένα αυστηρό και άδικο σύστημα εισπράξεως των χρεών, προκρίνοντας τις διώξεις, τις φυλακίσεις και τις κατασχέσεις. Όταν όλοι οι υπόλοιποι εκλιπαρούσαν για την υιοθέτηση μιας λογικής ρύθμισης που θα επέτρεπε στον καταχρεωμένο Ελληνα να πάρει ανάσες. Φευ. Αυτοί επέμειναν να ακολουθούν μια αδιέξοδη πολιτική, αφού αδυνατούσαν να κατανοήσουν ότι μεγάλος μέρος των οφειλετών, δεν εξοφλεί τα χρέη του ΟΧΙ γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί δεν μπορεί να ανταποκριθεί.
Ηρθε όμως το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών που ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα και ξαφνικά διαπιστώνουν ότι θα πρέπει το φορολογικό καθεστώς να γίνει φιλικότερο απέναντι στον πολίτη και τις επιχειρήσεις και ότι θα πρέπει η πολιτεία να επιδείξει το κοινωνικό της πρόσωπο. Μόνο τυχαίες δεν θα πρέπει να θεωρηθούν οι διαρροές για επικείμενες αλλαγές στην ρύθμιση των χρεών που αναφέρουν ότι οι δόσεις για την εξόφλησή τους από 12 θα γίνουν 48 ή ακόμη και 100 όπως έχουν προτείνει οι κοινωνικοί φορείς.
Αυτό δηλαδή που προσπαθεί να κάνει κατόπιν εορτής η κυβέρνηση, έχοντας εισπράξει το όποιο πολιτικό κόστος χωρίς λόγο, θα μπορούσε να το έχει κάνει νωρίτερα και μάλιστα με οικονομικό και πολιτικό όφελος. Θα μου πείτε είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο; Ασφαλώς και όχι. Εχουμε ξαναδεί να συμβαίνουν ...τέρατα τα τελευταία χρόνια. Όμως για να μπορεί η κυβέρνηση να πανηγυρίζει για το πρωτογενές πλεόνασμα και ο πρωθυπουργός να μιλά για ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, μήπως θα πρέπει να είναι η τελευταία;