Πιέστε την Τρόικα με σχέδιο, υπάρχουν περιθώρια!
Δηλαδή από φέτος δεν χρειαζόμαστε δανεικά για να καλύψουμε τους μισθούς, τις συντάξεις, τα επιδόματα και όλα τα υπόλοιπα που απαιτούνται για να κυλάει ομαλά η «καθημερινότητα» των πολιτών και του κράτους. Το μόνο που θα χρειαζόμαστε επί της ουσίας θα είναι τα χρήματα για να αποπληρώνουμε τα δανεικά και τους τόκους. Σύμφωνα με τον κ. Σταϊκούρα το πρωτογενές πλεόνασμα της Γενικής Κυβέρνησης, για το 2014, εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα 2,8 δισ. ευρώ ή στο 1,6% του ΑΕΠ, από 344 εκατ. ευρώ που αναμένεται να κλείσει το 2013,(σ.σ. Ο Στουρνάρας κάνει λόγο για 812 εκατ. ευρώ) ενώ οι δαπάνες για τόκους του δημόσιου χρέους θα είναι μειωμένες κατά 50% το 2013 και θα διαμορφωθούν στα 6,1 δισ. ευρώ, από 12,2 δισ. ευρώ το 2012.
Είναι προφανές ότι αυτά τα νούμερα του πλεονάσματος δεν προέκυψαν από το πουθενά. Ο Έλληνας πολίτης έβαλε πλάτη σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, μάτωσε, υπέστη τις συνέπειες μιας φορομπηχτικής και άδικης πολιτικής για να μπορέσει η χώρα να ορθοποδήσει. Και τα κατάφερε. Αντί λοιπόν να επιβραβευτεί για αυτή του την προσπάθεια, αντί να γίνονται πλέον προσπάθειες ελάφρυνσής του, έρχεται η τρόικα, αν όλα αυτά που μας λέει η κυβέρνηση είναι αλήθεια, και ζητά νέες θυσίες και νέες ταλαιπωρίες όταν είναι γνωστό ότι η φοροδοτική ικανότητα και ανοχή μας έχουν εξαντληθεί.
Και εδώ είναι που η κυβέρνηση πρέπει να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα. Η Ελλάδα, ακόμη και χωρίς τη δόση του ενός δισεκατομμυρίου που δεν μας έχουν καταβάλλει οι δανειστές μας εδώ και μήνες, τα κατάφερε. Δεν άφησε απλήρωτες συντάξεις, μισθούς και κάλυψε όλες της τις ανάγκες. Καλό λοιπόν θα είναι, με το περιθώριο που της δίνουν οι δανειακές υποχρεώσεις και οι οποίες θα αρχίσουν να μας προβληματίσουν μετά τον Απρίλιο του 2014, να πιέσει τους δανειστές μας να δείξουν τον απαιτούμενο σεβασμό σε όλους εμάς που πραγματικά κάναμε το «σκ@...ό μας παξιμάδι», κατά Τζαμτζή, για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Και σεβασμός είναι η επιδίωξη μιας συμφωνίας με στόχο την ανάπτυξη, το άνοιγμα νέων επιχειρήσεων, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τελικά εξασφάλισης αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης όλων όσοι βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να έχει συγκεκριμένο σχέδιο και πρόταση και η ελληνική πλευρά. Αυτό το ρεζιλίκι με το φόρο ακινήτων και αυτό το πήγαινε έλα με τους πλειστηριασμούς και τα κόκκινα δάνεια μόνο διαπραγματευτικά ατού δεν είναι.
Και επειδή αναφέρθηκα στις δανειακές μας υποχρεώσεις θα πρέπει να σημειωθεί ότι η υποχρέωση αποπληρωμής ομολόγων που έχει η χώρα κατά το πρώτο τρίμηνο του 2014 ανέρχεται σε 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Κάτι που σημαίνει ότι αυτά τα χρήματα μπορούν να βρεθούν και να καλύψουν την τρύπα αν και εφόσον οι δανειστές μας δεν φανούν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και δεν μας καταβάλλουν τα «χρωστούμενα». Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι εκτός από το 1 δις ευρώ της προηγούμενης δόσης, πρέπει παράλληλα να μας καταβάλλουν σύντομα και τη δόση 3,1 δις. που έχουμε να λάβουμε το τέταρτο τρίμηνο του 2013, για την οποία γίνονται αυτή τη στιγμή οι διαπραγματεύσεις. Αρα όσοι κάθονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από ελληνικής πλευράς μπορούν να γίνουν και λίγο πιο σκληροί βρε αδερφέ.
Σίγουρα τα δανεικά τους τα έχουμε ανάγκη. Όμως ας μην τους προσκυνάμε. Μην ξεχνάτε είμαστε ήδη στη.... Βραζιλία!!!
Το άρθρο μου στα "Παραπολιτικά"
