Ο Λαφαζάνης προτείνει την επιστροφή στη δραχμή

Σύμφωνα με τον κ. Λαφαζάνη, «η Ελλάδα θα μπορέσει να αντέξει και σιγά-σιγά να ανορθωθεί από μία ρήξη με την ΕΕ που θα επιβάλουν οι κυρίαρχοι κύκλοι της. Η ΕΕ, όμως, είναι πιθανόν, όσο κι αν αυτό μοιάζει παράδοξο, να υποστεί βαρύτατο ή και θανάσιμο τραύμα σε μια τέτοια περίπτωση».

Κατά τον υπουργό ΠΑΠΕΝ, «είναι εκτός τόπου και χρόνου να σκέφτονται κάποιοι ότι οι οικονομικές επιπτώσεις ενός ελληνικού χρεοστασίου ή ακόμα περισσότερο ενός Grexit, θα είναι πολιτικά και οικονομικά αμελητέες για το μέλλον της ΕΕ».

Ο κ. Λαφαζάνης εκτιμά ότι οι εταίροι ζητούν «γη και ύδωρ» για να συμφωνήσουν αλλά διαμηνύει:

«Η κυβέρνησή μας δεν πρόκειται να υποταχθεί ούτε να παραδοθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να συνυπογράψει ποτέ νέα μέτρα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δεχθεί συμφωνία που θα είναι ασύμβατη με τις ριζοσπαστικές του δεσμεύσεις».

Υποστηρίζει επίσης ότι «αν Βερολίνο, Βρυξέλλες και ΔΝΤ πιστεύουν ότι είτε θα σύρουν τη χώρα και την κυβέρνησή μας στην υποταγή, είτε θα μας σπρώξουν στην κατάρρευση κάνουν διπλό λάθος: Δεν θα συμβεί ούτε το ένα ούτε το άλλο».

Ισχυρίζεται δε ότι η «Ελλάδα διαθέτει πολλούς εναλλακτικούς δρόμους και μπορεί να έχει προοπτική χωρίς τη χρηματοδότηση από ΕΕ και ΔΝΤ και χωρίς τη ρευστότητα που δίνει με το σταγονόμετρο η ΕΚΤ προς τις τράπεζες».

Μάλιστα, προχωρά ακόμη παραπέρα εκτιμώντας ότι «η νεοφιλελεύθερη μονεταριστική γερμανική Ευρώπη και μια ευρωζώνη με δογματική αρχιτεκτονική, κατασκευασμένη για το «λόμπι» του Βορρά, δεν έχουν κανένα μέλλον».

Ξεδιπλώνει δε το όραμα για πολυδιάστατη ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική λέγοντας πως «η Ελλάδα με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο με τον ΤΑΡ με αζέρικο αέριο όσο και με το νέο αγωγό με ρώσικο αέριο αλλά και με σειρά άλλων προσπαθειών και πρωτοβουλιών, θέλει να καταστεί πλουραλιστικός ενεργειακός κόμβος συνεργασίας, ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή και την Ευρώπη».

Τέλος, ο κ. Λαφαζάνης ζητά να απομονωθεί η «πέμπτη φάλαγγα» των «ξένων κατεστημένων κέντρων, των ολιγαρχών, των κυρίαρχων μίντια και της εγχώριας πολιτικής υπαλληλίας τους».