Και μιλάμε για Ενιαίο Ευρωπαϊκό Τραπεζικό Σύστημα!

1.2.1 - Αυξάνοντας το Επίπεδο και την Ποιότητα του Κεφαλαίου που κατέχουν οι τράπεζες

Επίπεδα και ποιότητα κεφαλαίων (Levelandqualityofcapital)

Η κρίση έδειξε ότι το επίπεδο και η ποιότητα κεφάλαιο των τραπεζών» ήταν ανεπαρκή να διαχειριστούν οικονομικά εκτεινόμενους κλονισμούς(economy-wideshocks) και την οικονομική πίεση (financialstress). Προτάσεις για να βελτιωθεί η ποιότητα του κεφαλαίου, και να αυξηθεί το ελάχιστο ποσό κεφαλαίων που οι υψηλόβαθμες τράπεζες πρέπει να διατηρούν, αντιμετωπίζονται ως θέματα με τις διατάξεις της Βασιλείας ΙΙΙ.

1.2.2-Ενισχύοντας την Κάλυψη Κινδύνων

Κάλυψη κινδύνου (Riskcoverage)

Οι Πρακτικές διαχείρισης κεφαλαίων των τραπεζών δεν εξέταζαν το αρνητικό-ξεχείλισμα (spillover) της πιθανής αποτυχία τους που θα είχε στην ευρύτερη οικονομία, ειδικά κατά τη διάρκεια των πιεστικών περιόδων. Οι προτάσεις διαχείρισης των κεφαλαιουχικών απαιτήσεων για συστημικά χρηματοοικονομικά ιδρύματα, και επεκτεινόμενη κάλυψη των πιστωτικών κινδύνων αντισυμβαλλομένων (counterpartycreditrisks) βοηθούν να αντιμετωπίζονται αυτά τα ζητήματα.

1.2.3- Μειώνοντας την Προκυκλικότητα.

Προκυκλική (Procyclicality)
Ορίζεται:- Μια κατάσταση της θετικής συσχέτισης μεταξύ της αξίας ενός αγαθού ή μιας υπηρεσίας ή ενός οικονομικού δείκτη και τη γενική κατάσταση της οικονομίας. Με άλλα λόγια, η αξία του αγαθού, υπηρεσίας ή δείκτης τείνει να κινείται προς την ίδια κατεύθυνση, καθώς η οικονομία, αυξάνεται όταν η οικονομία αναπτύσσεται και η μείωση όταν η οικονομία μειώνεται.

Η ενίσχυση των προκυκλικών φαινομένων των οικονομικών κλονισμών (financialshocks) σε όλο το τραπεζικό σύστημα, στις χρηματιστικές αγορές και την ευρύτερη οικονομία ήταν μια άλλη πηγή αστάθειας. Η ενίσχυση αυτή διευκολύνθηκε από τα λογιστικά πρότυπα για την εύλογη αξία των εμπορικών παγίων στοιχείων (mark-to-marketassets) και για τα διακρατούμενα μέχρι την λήξη τους δάνεια (held-to-maturityloans), πρακτικές περιθωρίων (marginingpractices) και μέσω της συμπεριφοράς της δύναμης μεταξύ των οικονομικών οργάνων, των εταιριών, και των καταναλωτών. Τα μακροπροληπτικά μέτρα και τα περιθώρια διατήρησης κεφαλαίων στο CRDIV βοηθούν να αντιμετωπιστούν τα κυκλικά αυτά ζητήματα.

1.2.4- Επεκτείνοντας τις Απαιτήσεις Γνωστοποιήσεων

Απαιτήσεις γνωστοποίησης (Disclosurerequirements)

Η αδιαφάνεια των δραστηριοτήτων των τραπεζών» απέτρεψε τον αποτελεσματικό έλεγχο των κινδύνων τραπεζών και επομένως η ευθυγράμμιση των πρακτικών τραπεζών με το ευρύτερο Δημόσιο συμφέρον. Παραδείγματος χάριν, η σε υψηλά επίπεδα αβεβαιότητας είχε εκθέσει ενδιαφερόμενα μέρη στα σύνθετα δομημένα προϊόντα κατά τη διάρκεια της κρίσης με αποτέλεσμα την αναστάτωση των αγορών χρηματοδότησης επειδή οι αντισυμβαλλόμενοι έγιναν όλο και περισσότερο απρόθυμοι στο να συναλλάσσονται με τις τράπεζες. Οι διατάξεις που εισάγονται για τις CRD IV προϋποθέτουν κοινή υποβολή εκθέσεων απολογισμών και ενισχύουν τα πρότυπα γνωστοποιήσεων που βοηθούν στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων.

1.2.5- Παρέχοντας μια βάση Ευρωπαϊκών Προτύπων για την Ρευστότητα

Ρευστότητα (Liquidity)

Πολλές εταιρείες έκαναν υπερβολική χρήση βραχυπρόθεσμου δανεισμού για να χρηματοδοτήσουν τον πιο μακροπρόθεσμο δανεισμό και ενεργητικά στοιχεία, που επιδεινώνουν το επίπεδο κινδύνου ρευστότητας στους ισολογισμούς τους. Η απώλεια εμπιστοσύνης φερεγγυότητας των εταιριών αύξησε γρήγορα το κόστος της βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης από τις χονδρικές χρηματαγορές και σε άκρο σημείο, οδήγησε στη διαδεδομένη απόσυρση της χρηματοδότησης από καταθέσεις που στην πραγματικότητα έφερε προς συζήτηση την πιθανότητα της πτώχευσης. Οι άμεσες πωλήσεις στοιχείων ενεργητικού, ο τραπεζικός πανικός, η ταχεία όδευσης πτώχευσης (rapidonsetofinsolvency) σε μερικές εταιρίες αποτελούν τεκμηρίωση ότι η θέσεις ρευστότητας (liquiditypositions) δεν άφηνα χώρο διαχείρισης των προβλημάτων που υπόβοσκαν. Οι διατάξεις του CRDIVθέτουν το πλαίσιο, όταν τύχουν εφαρμογής από το 2015, για την αντιμετώπιση του προβλήματος του κινδύνου ρευστότητας.

1.2.6- Εισάγοντας Γνωστοποιήσεις των Επιπέδων Μόχλευσης

Μόχλευσης (Leverage)

Η υπερβολική μόχλευση είναι άλλη εκδήλωση κινήτρων της διοίκησης των τραπεζών στην ανάληψη υπερβολικών κινδύνων. Η χρήση επιθετικών τεχνικών διαμόρφωσης που ελαχιστοποιούν τους κινδύνους ισολογισμών (balancesheetrisks) , που ελαχιστοποιούνται δια της μέτρησης αυτών των κινδύνων, και η έμφαση στην ελαχιστοποίηση των κεφαλαίων, επιδεινώνει τον κίνδυνο αφερεγγυότητας των τραπεζών. Οι διατάξεις που εισάγονται στο CRD IV για ενιαία πληροφόρηση και την ενδυνάμωση των προτύπων γνωστοποίησης βοηθούν να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα.