Στο «μικροσκόπιο« οι τραπεζικές θυρίδες για ξέπλυμα χρήματος

Η υπηρεσία θυρίδων σημειώνεται στην έκθεση, ενέχει σημαντικό κίνδυνο ξεπλύματος χρήματος καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο αποφυγής φορολογικών ελέγχων ή ελέγχων για την πρόληψη του ξεπλύματος Χρήματος, με την απόκρυψη εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερη εμπειρία.

Σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία ενσωματώνονται στην έκθεση στις 31/12/2016, τα συμβόλαια μίσθωσης θυρίδας ασφαλείας ανέρχονταν σε περίπου 190 χιλιάδες (1% των φυσικών προσώπων με ενεργούς καταθετικούς λογαριασμούς), με καθοδική τάση (-4% από το 2015). Περίπου το 9% των πελατών με θυρίδα ασφαλείας ανήκαν σε κατηγορίες πελατών υψηλού κινδύνου, που αφορούσαν κυρίως πελάτες Private Banking (37%), πελάτες που ενέχουν αυξημένο κίνδυνο φοροδιαφυγής (24%), πελάτες που συναλλάσσονται με χώρες υψηλού κινδύνου (17%) και ΠΕΠ (2%).

Επιπλέον, στο 2% των συμβολαίων μίσθωσης θυρίδων ασφαλείας επιβλήθηκε κατάσχεση/δέσμευση του περιεχομένου τους, λόγω των περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν από τις φορολογικές και δικαστικές αρχές.

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια του 2016, το 14% των θυρίδων ασφαλείας ανοίχθηκαν τουλάχιστον μία φορά από τρίτους εκδοχείς.

Η συγκεκριμένη υπηρεσία γίνεται όλο και λιγότερο ελκυστική από άποψη ΞΧ, δεδομένης της δυνατότητας έκδοσης εντολής κατάσχεσης. Σύμφωνα με το άρθρο 46 του ν. 4174/2013, στο πλαίσιο της λήψης προληπτικών μέτρων για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος, οι φορολογικές αρχές δύνανται να δεσμεύσουν τουλάχιστον το 50% των μετρητών και το 100% των αντικειμένων πλην μετρητών από τις θυρίδες ασφαλείας προσώπων που κατηγορούνται για εγκλήματα φοροδιαφυγής (άνω των 150.000 ευρώ).

Επιπλέον, οι υπηρεσίες θυρίδων ασφαλείας παρέχονται μόνο σε πελάτες με ενεργούς καταθετικούς λογαριασμούς, και όλα τα ΠΙ διαθέτουν τυπολογίες για την πρόληψη ΞΧ που σχετίζονται με τους πελάτες καθώς και με την πρόσβαση (συχνότητα πρόσβασης, πρόσβαση τρίτων κ.λπ.), σύμφωνα με το λεπτομερές πλαίσιο για την πρόληψη ΞΧ.