Το αφορολόγητο στήνει… κάλπες

«Θα ήταν τεράστιο λάθος να πάμε σε εκλογές τώρα. Όσο το αργότερο, τόσο το καλύτερο» σημειώνουν κυβερνητικές πηγές, παραπέμποντας στη βελτίωση των μακροοικονομικών δεικτών, αλλά σπεύδουν να συμπληρώσουν: «εκτός αν…». Ποιο είναι αυτό που φοβούνται στην κυβέρνηση; Τι είναι αυτό που βλέπουν να έρχεται λίγο πριν φτάσουν στο νήμα, λίγο πριν φτάσουν στην πηγή, λίγο πριν λήξει το τρίτο και χειρότερο Μνημόνιο; Η πρόωρη μείωση του αφορολογήτου, το «πετσόκομμα» του αφορολογήτου κατά 3.000 ευρώ από την Πρωτοχρονιά του 2019, που θα δώσει τη χαριστική βολή στους χαμηλοσυνταξιούχους και στη γενιά των 500 ευρώ.

«Δεν θα αντέξουμε πολιτικά αν ζητήσουν πρόωρη μείωση του αφορολογήτου. Είναι παλαβό», τονίζουν κυβερνητικές πηγές, σχολιάζοντας έτσι το σφόδρα πιθανό ενδεχόμενο να έρθει το Μάιο το ΔΝΤ και να βάλει «μπουρλότο», απαιτώντας την ταυτόχρονη μείωση συντάξεων- αφορολογήτου από 1/1/2019, έτσι ώστε να «κλειδώσει» ο στόχος για πλεόνασμα 3,5%. Η ελληνική πλευρά επιμένει ότι το Ταμείο έχει χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία κι ότι έχει προκαλέσει αρνητικά σχόλια αλλά και τη δυσφορία των Ευρωπαίων, καθώς έχει διαψευστεί πανηγυρικά σε όλες τις τελευταίες του δυσοίωνες εκτιμήσεις για τα δημοσιονομικά αλλά και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Και τότε γιατί οι Ευρωπαίοι επιμένουν στην παρουσία του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα; Επ’ αυτού δεν υπάρχει απάντηση από την ελληνική πλευρά, παρά μόνο σιγή και περισυλλογή.

ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΦΩΤΙΑ

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι όσο πλησιάζουμε στο σημείο «0», δηλαδή στο Μάιο, που θα γίνει η τελική αξιολόγηση για τους δημοσιονομικούς στόχους των επόμενων ετών και θα πρέπει να νομοθετηθεί το Μεσοπρόθεσμο 2019- 2022, οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών παίρνουν «φωτιά» και εξετάζουν ακόμα και τα δυσμενέστερα σενάρια, αναμένοντας την ετυμηγορία του Ταμείου, που θα έχει τον τελικό και αποφασιστικό λόγο. Κι αυτό δεν είναι εικασία, ούτε πληροφορία, αλλά βεβαιότητα, καθώς περιγράφεται με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο στο Επικαιροποιημένο Μνημόνιο.

Αυτό που υποστηρίζουν από την ελληνική πλευρά είναι ότι όλες οι έως τώρα προβολές των εσόδων- φορολογικών και μη- επ’ ουδενί οδηγούν στο σενάριο της καταστροφής, που θα πρέπει να επικαλεστεί το ΔΝΤ για να ζητήσει την πρόωρη μείωση του αφορολογήτου. Ποιο είναι αυτό το σενάριο καταστροφής; Πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ, δηλαδή 2 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες κάτω από το στόχο του 3,5%. Όπως σημειώνουν από την κυβέρνηση, ακόμα κι αν υποτεθεί ότι κάτι πάει στραβά στους πρώτους μήνες του 2018- που θα αποτελέσει τη βάση αναφοράς για τις προβολές στο 2019- υπάρχει η πρώτη γραμμή άμυνας, που είναι η πρόβλεψη αντίμετρων 1% από την Πρωτοχρονιά του 2019. Έτσι, αν οι δανειστές κρίνουν ότι το 3,5% είναι επισφαλές, στη χειρότερη περίπτωση θα «ψαλιδιστούν» ή θα «παγώσουν» τελείως τα αντίμετρα. Όπως σημειώνουν οι ίδιες κυβερνητικές πηγές, για να φτάσουμε στο αφορολόγητο, οι διαφαινόμενες δημοσιονομικές αποκλίσεις θα πρέπει να φτάνουν στα 3,6 δις ευρώ, δηλαδή στο 2% του ΑΕΠ, έτσι ώστε το Ταμείο να μπορέσει να απαιτήσει την πρόωρη μείωση του αφορολογήτου.

«Αυτό είναι παλαβό», επαναλαμβάνουν οι ίδιες πηγές, τονίζοντας ότι αν το Ταμείο επιμείνει σε αυτήν την πρόβλεψη για πλεόνασμα 1,5%, που εξακολουθεί ακόμα και τώρα να αποτυπώνει στις Εκθέσεις του για την Ελλάδα, παρά το ότι δεν υπάρχει η παραμικρή τέτοια τάση, τότε είναι προφανές ότι θα υπάρχει σκοπιμότητα και τότε δεν θα υπάρχει άλλη εναλλακτική από την προσφυγή στις κάλπες. Ποια είναι η στάση των Ευρωπαίων σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Όπως επισημαίνουν πηγές που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και στη Φρανκφούρτη ξέρουν εδώ και καιρό ότι ο εκλογικός κύκλος στην Ελλάδα έχει ανοίξει προ πολλού…

Πηγή: Από την εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο στα περίπτερα όλης της χώρας