Μισθωτός με... ημερομηνία λήξεως

Το φαινόμενο είναι εξαιρετικά διαδεδομένο στον χώρο του τουρισμού αλλά και της παροχής υπηρεσιών και πλέον λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις λόγω της άνθισης που γνωρίζει ο τουρισμός στην Ελλάδα. Όσοι λοιπόν πανηγυρίζουν για τη μείωση της ανεργίας, καλό είναι να παρακολουθούν λίγο καλύτερα τα αναλυτικά στατιστικά στοιχεία: Σε μια ολόκληρη χρονιά –από το 4^ο τρίμηνο του 2016 μέχρι το τέταρτο τρίμηνο του 2017- όλες-όλες οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν, ήταν 88.000. Και από αυτές, οι 10-12.000 χιλιάδες ήταν προσωρινές.

Η προσωρινή εργασία, αποτελεί «δέσμευση» για τον εργαζόμενο. Αν δεσμευτεί να δουλεύει για 5 ή 6 μήνες το καλοκαίρι τι ακριβώς θα κάνει τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου; Προφανώς είναι μια ομάδα με αυξημένη ανασφάλεια. Όπως και οι εργαζόμενοι με μπλοκάκι, όπως και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, όπως και οι μερικώς απασχολούμενοι. Αν τους προσθέσεις όλους αυτούς, φτάνεις σε έναν αριθμό μαμούθ των 1,9 εκατομμύριων. Δηλαδή ο ένας στους δύο ζει με πλήρη άγνοια σχετικά με το τι τον περιμένει αύριο.

Ιδού και τα αναλυτικά νούμερα:

• 256.700 άνθρωποι είναι μεν εργαζόμενοι με… ημερομηνία λήξεως
• 356.400 άνθρωποι είναι μερικής απασχόλησης και
• Ότι 1,27 εκατομμύρια εργάζονται ως αυτοαπασχολούμενοι (με ή χωρίς δικό τους προσωπικό) ή ως «βοηθοί στην οικογενειακή επιχείρηση (σ.σ αυτοί από μόνοι τους είναι 143.200)