H κυρία υπουργός, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι, η περιουσία του εργοδότη και ο 2190

Χθες, η αλήθεια έλαμψε: το νομοθέτημα της κυβέρνησης περί προστασίας του εργαζόμενου ουσιαστικά αποδεικνύεται άνευ περιεχομένου. Ο εργαζόμενος της Ανώνυμης Εταιρείας δεν θα μπορεί να στραφεί παρά μόνο κατά του νομικού προσώπου. Το ίδιο θα προκύψει στην πορεία ότι θα μπορεί να κάνει και ο εργαζόμενος στην Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία ή στην ΕΠΕ οι οποίες είναι νομικά πρόσωπα με τα ίδια χαρακτηριστικά που έχουν και οι ΑΕ. Τι μένει; Οι εργαζόμενοι στις προσωπικές εταιρείες οι οποίοι ούτως ή άλλως είχαν το δικαίωμα να στραφούν κατά του εργοδότη τους προκειμένου να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα.

Ποιο είναι το νόημα της διάταξης που θα ψηφίσει η Βουλή; Η… ταχύτητα. Ναι ο εργαζόμενος δεν θα μπορεί να στραφεί κατά των μετόχων μιας ανώνυμης εταιρείας, μιας ΙΚΕ ή μιας ΕΠΕ. Θα μπορεί όμως να στραφεί κατά του νομικού προσώπου εργοδότη του (ή φυσικού προσώπου αν είναι φυσικό πρόσωπο ο εργοδότης) και να βγάλει έναν εκτελεστό τίτλο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Φυσικά, αυτό σημαίνει ότι ο εργαζόμενος θα πρέπει να είναι έτοιμος να έρθει σε ρήξη με τον εργοδότη και ουσιαστικά να χάσει τη δουλειά του. Και δεύτερον, θα πρέπει ο εργοδότης, είτε είναι φυσικό πρόσωπο είτε νομικό, να είναι σε θέση να πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Η σχετική διάταξη που ανοίγει το δρόμο για την έκδοση διαταγής πληρωμής, έχει ως εξής:

Μετά το Άρθρο 636 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας προστίθεται νέο Άρθρο 636Α ως εξής:
«1. Κατά τις διατάξεις των άρθρων 623 έως 636 μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής πληρωμής οφειλόμενου μισθού, εφόσον η σύναψη της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας και το ύψος του μισθού αποδεικνύονται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο ή με απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, η οποία εκδόθηκε μετά από ομολογία ή αποδοχή της αίτησης από τον οφειλέτη. Η εργασία που αντιστοιχεί στον μισθό για τον οποίο ζητείται η έκδοση διαταγής πληρωμής τεκμαίρεται ότι έχει παρασχεθεί.
2. Η αίτηση για την έκδοση διαταγής πληρωμής υποβάλλεται και στον κατά τόπο αρμόδιο δικαστή της παραγράφου 1 του άρθρου 621.
3. Η συζήτηση της ανακοπής κατά διαταγής πληρωμής, που εκδόθηκε για απαιτήσεις της παραγράφου 1, προσδιορίζεται κατά προτεραιότητα στην συντομότερη διαθέσιμη δικάσιμο και πάντως όχι πέραν των τριών (3) μηνών από την κατάθεσή της. Αν αναβληθεί η συζήτηση, αυτή προσδιορίζεται υποχρεωτικά μέσα σε τριάντα (30) ημέρες.
4. Τυχόν ειδικότερες διατάξεις που ισχύουν για τις διαφορές του άρθρου 614 αριθμ. 3 σχετικά με την καταβολή δικαστικού ενσήμου, τέλους απογράφου, παράβολου και κάθε άλλου τέλους ή φόρου ισχύουν ανάλογα και για τη διαταγή πληρωμής του παρόντος άρθρου, την ανακοπή που ασκείται κατ' αυτής, καθώς και για τα ένδικα μέσα και βοηθήματα που ασκούνται κατά της απόφασης επί της ανακοπής.»