Ο Τραμπ βοηθά τους Ελληνες εφοπλιστές και...διασπά την Ευρώπη

Η εξαίρεση, που αποτελεί μία σημαντική βοήθεια για την ελληνική ναυτιλία, δεν είναι μόνο μία κίνηση καλής θέλησης που επιβεβαιώνει τις στενές σχέσεις της Ουάσιγκτον με την Αθήνα, αλλά και μια εξέλιξη με πλούσιο παρασκήνιο και βαθύτερη στρατηγική. Η απαγόρευση των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από το Ιράν εντάσσεται στο πλαίσιο της προσπάθειας των ΗΠΑ να πιέσουν την Τεχεράνη να υπογράψει μία νέα, καλύτερη συμφωνία για τα πυρηνικά.

Επισήμως, λοιπόν, η εξαίρεση από τις κυρώσεις που δόθηκε στους 8 σημαντικότερους αγοραστές του ιρανικού πετρελαίου (Ελλάδα, Τουρκία, Ιταλία, Κίνα, Ινδία, Ν. Κορέα, Ιαπωνία, Ταϊβάν) για τις επόμενες 180 ημέρες, έχει στόχο να αποτρέψει μια εκτόξευση των διεθνών τιμών του πετρελαίου. «Δεν θέλω να ανεβάσω τις τιμές του πετρελαίου, επομένως δεν επιδιώκω να κάνω τον σπουδαίο ήρωα και να ρίξω (τις εξαγωγές) στο μηδέν αμέσως. Αυτό θα προκαλούσε ένα σοκ στην αγορά», εξήγησε ο Αμερικανός πρόεδρος.

Όμως πίσω από αυτή την λογική εξήγηση, κρύβονται οι καλά σχεδιασμένες κινήσεις στρατηγικής του Ντόναλντ Τραμπ, που από τη μία στηρίζουν τις κυβερνήσεις φιλικών χωρών (όπως η Ελλάδα και η Ιταλία) και από την άλλη προκαλούν τριγμούς στο ενιαίο μέτωπο της Ευρώπης απέναντι στις ΗΠΑ.

Ξένοι παρατηρητές εκτιμούν ότι η Αθήνα κέρδισε την εξαίρεση λόγω της συνάντησης που είχε ο Αλέξης Τσίπρας με τον Αμερικανό πρόεδρο στην Ουάσιγκτον, στα τέλη της περασμένης χρονιάς. Όμως η εύνοια του Τραμπ συνδέεται και με το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μια από τις λιγοστές χώρες του ΝΑΤΟ που τηρούν τη δέσμευση για τις αμυντικές δαπάνες. Πλέον, το μεγάλο ερώτημα είναι η στάση που θα τηρήσουν οι Έλληνες πλοιοκτήτες (οι οποίοι και μετέφεραν έως σήμερα τουλάχιστον το ένα τρίτο του ιρανικού πετρελαίου) μετά τη λήξη της εξαίρεσης.

Γνώστες της αγοράς εκτιμούν ότι ειδικά οι ελληνικές ναυτιλιακές που είναι εισηγμένες στη Νέα Υόρκη δεν θα ριψοκινδυνεύσουν την παραβίαση των κυρώσεων. Όμως η αντικατάσταση του ιρανικού πετρελαίου στην αγορά μέσω εισαγωγών από άλλες, ακόμα πιο μακρινές χώρες (όπως π.χ. η Βραζιλία ή χώρες της Καραϊβικής και της Δ. Αφρικής), θα μπορούσε να συνεπάγεται αυξημένα έσοδα για τον ελληνόκτητο στόλο.