Οι βασικές πλευρές του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου-Αναμόρφωση των ταμείων επαγγελματικής ασφάλισης

Η αναμόρφωση των ταμείων επαγγελματικής ασφάλισης καθώς και μια σειρά από διατάξεις που θα ενθαρρύνουν την απασχόληση των συνταξιούχων, καθώς περικόπτεται το 30% παρακράτησης από τη σύνταξη τους, θα περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων στο νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ετοιμάζει το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Ασφάλισης Νικόλαος Μηλαπίδης σε συνέντευξή του.

«Παράλληλα θα δίνεται η δυνατότητα σε συνταξιούχους με οφειλές άνω των 20.000 ευρώ και μέχρι ενός ορίου να πάρουν κανονικά τη σύνταξη τους, θα επεκταθεί το επίδομα μητρότητας στις αυτοαπασχολούμενες και αγρότισσες και τέλος θα νομοθετηθεί το επίδομα προσωπικής διαφοράς που θα δοθεί στους συνταξιούχους», πρόσθεσε ο ΓΓ του υπουργείου.

Φορολόγηση εφάπαξ

Ο κ. Μηλαπίδης αναφέρθηκε και στο θέμα της φορολόγησης στο εφάπαξ των κοινών συνταξιούχων και της βασικής παροχής από το κράτος, επισημαίνοντας ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα, και ότι «υπάρχει σύγχυση σε μερίδα του Τύπου»

Όπως ξεκαθάρισε, αυτό που ετοιμάζει το Υπουργείο, είναι η αναμόρφωση του δεύτερου πυλώνα ασφάλισης, της επαγγελματικής ασφάλισης που είναι προαιρετικού χαρακτήρα».

«Η πολιτεία αυτό που λέει είναι ότι, για την αντιμετώπιση του δημογραφικού και του δημοσιονομικού κινδύνου, πέρα από τον πρώτο πυλώνα που αφορά όλες τις συντάξεις και όλα τα εφάπαξ, θα προωθήσει επίσης και το θεσμό της επαγγελματικής ασφάλισης που έχει προαιρετικό χαρακτήρα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο εργαζόμενος αν θέλει δίνει ένα μέρος των εισφορών του για συμπληρωματική παροχή και αν θέλει στη συνέχεια μπορεί να τα πάρει πίσω. Αν αποφασίσει να τα πάρει, θα φορολογηθεί με κάποιους συντελεστές ανάλογα με τα χρόνια παραμονής στο ταμείο. Περισσότερα χρόνια παραμονής ισοδυναμούν με μικρότερο φόρο ενώ λιγότερα χρόνια παραμονής, με μεγαλύτερο φόρο, δίνοντας κίνητρο για αποταμίευση μέσα από την οποία δημιουργούνται κεφάλαια που αποτελούν το καύσιμο των επενδύσεων για τη δημιουργία θέσεων εργασίας».

«Για παράδειγμα, έστω ότι μια εταιρεία θέλει να δώσει μια συμπληρωματική παροχή στον εργαζόμενο της. Συμφωνεί ο εργαζόμενός προαιρετικά να δίνει ένα 2% των εισφορών του, βάζει και ο εργοδότης κάτι αντίστοιχο όπως είθισται να είναι η συμφωνία και σε 20 – 25 χρόνια από τώρα αν τα πάρει ως εφάπαξ θα φορολογηθεί με έναν συντελεστή. Αν τα πάρει ως σύνταξη θα φορολογηθεί με διαφορετικό συντελεστή».